Ο Guillaume du Gardier, ο οποίος θα είναι μαζί μας την άλλη Πέμπτη, σε ένα εξομολογητικό post εξηγεί ότι «μετατρέπει» τον ιστοχώρο του σε τηλεοπτικό σταθμό... Ο καθένας σαν και μένα, που ξεκίνησε πρόσφατα την περιπέτεια στην μπλογκόσφαιρα, θα πρέπει να χαλάσει πολλές ανατομικές θέσεις εργασίας, για να φθάσει σε αυτό το επίπεδο –τουλάχιστον στο βαθμό που το σηκώνει η ελληνική γλώσσα και η εγχώρια πραγματικότητα...
Ας το δούμε θετικά –όχι μόνο επειδή αυτή είναι η προμετωπίδα στο blog μου, αλλά και επειδή μας ευνοεί και το θέμα: στη Γαλλία υπάρχουν 1.000.000 ενεργά blogs, στην Ελλάδα περί τα 2.000. Υπάρχουν, συνεπώς, πολλά περιθώρια ωρίμανσης. Το ζήτημα δεν είναι να τραβήξει κάποιος το μοναχικό του δρόμο, αλλά να ανέβει συνολικά το επίπεδο της ψηφιακής δημοκρατίας των πολιτών, να ωριμάσουμε όλοι μαζί, ο ένας να προκαλεί τον άλλον να περάσει στο επόμενο βήμα. Άρα, μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι –πάντοτε συγκρατημένα και με μέτρο, οι παγίδες παραμονεύουν παντού...
Είμαστε, συνεπώς, συγκρατημένα αισιόδοξοι, ότι από την εποχή του «τόξου και του βέλους», απ’ όπου ξεκινάει αυτό το blog, θα ωριμάσουμε, θα εμπλουτίσουμε τα blogs, θα γίνουν πιο πολλά, θα μιλήσουν στην καρδιά της κοινωνίας…
Μην ξεχάσετε να ρίξετε μια ματιά στο blog του Guillaume. Έστω και στα κλεφτά...
Είμαστε, συνεπώς, συγκρατημένα αισιόδοξοι, ότι από την εποχή του «τόξου και του βέλους», απ’ όπου ξεκινάει αυτό το blog, θα ωριμάσουμε, θα εμπλουτίσουμε τα blogs, θα γίνουν πιο πολλά, θα μιλήσουν στην καρδιά της κοινωνίας…
Μην ξεχάσετε να ρίξετε μια ματιά στο blog του Guillaume. Έστω και στα κλεφτά...
1 comment:
Για να είμαστε δίκαιοι, τα ελληνικά blogs θέλουν πολλή δουλειά ακόμα. Βλέπω τα βρετανικά, που είναι σε άλλη διάσταση...
Post a Comment