Αυτό με ρώτησε ένας Ευρωπαίος, με τον οποίο βρεθήκαμε πρόσφατα, σχετικά με την κατάσταση στην Ελλάδα... Στην αρχή αντιμετώπισα το ερώτημά του με αμηχανία, αλλά στη συνέχεια έδωσα μια πρώτη ερμηνεία. Το πιο σημαντικό θέμα δεν είναι ότι λειτουργούν πολλά blogs ανωνύμων, αλλά το ότι πρόσωπα που θα μπορούσαν να διαθέτουν blog με την υπογραφή τους, το αποφεύγουν.
Ένας πολιτικός, με ανερχόμενη διαδρομή στην κεντρική σκηνή, μου έλεγε πριν λίγο καιρό ότι δεν αξίζει να έχει blog. «Δεν περνάνε αυτά, ειδικά στην περιφέρεια που εκλέγομαι», κατέληξε. Η γνώμη μου είναι ότι κάνει λάθος. Πρώτον, γιατί το ζήτημα δεν είναι μόνο να ξεκινήσει ένα blog, αλλά να διαμορφώσει μια κατάσταση διαδραστικής επικοινωνίας με πολίτες, που δεν είναι ανάγκη να έχει την κλασσική μορφή ενός blog. Δεύτερον, τα θέματα που διαχειρίζεται θα έπρεπε να τον υποχρεώσουν να είναι λιγότερο απόλυτος στην άποψή του...
Με λίγα λόγια, υπάρχουν πολλοί συνέλληνες, που αποφεύγουν το ρίσκο του να ανοίξουν διάλογο και να εκτεθούν στο ενδεχόμενο να έχουν αρνητικές αντιδράσεις... Μια υπόθεση που μπορώ να κάνω –και να τεκμηριώσω- είναι ότι θα πρέπει να σκεφθούν την έναρξη ενός blog, όχι κατ’ ανάγκην αύριο, αλλά μέσα στο επόμενο 12μηνο. Αυτά που χάνουν είναι περισσότερα από εκείνα που κερδίζουν...
Η ελληνική μπλογκόσφαιρα ωριμάζει και θέλει το χρόνο της γι’ αυτό. Στην Ελλάδα έχουμε περί τα 2.000 ενεργά blogs όταν στην Γαλλία λειτουργούν περί το 1.000.000... Η μικρή –για την ώρα- διείσδυση του DSL και το μεγαλύτερο, αναλογικά με άλλες χώρες, εκτόπισμα των συμβατικών media, αποτελούν δύο σοβαρά αντίβαρα. Ωστόσο, ειδικότεροι εμού έχουν διατυπώσει την εκτίμηση ότι στο τέλος του 2008 η Ελλάδα θα διαθέτει μερικές δεκάδες χιλιάδες blogs.
Δεν είμαι από αυτούς που συστήνουν σπουδή με τον ενθουσιασμό κάποιου που είναι φρέσκος σε μια ζωντανή κοινότητα. Το ζήτημα για αρκετούς Έλληνες, που θα λειτουργήσουν blog την υπογραφή τους, δεν είναι αν θα πρέπει να το επιχειρήσουν. Τα ερωτήματα που αξίζει να τους απασχολήσουν είναι α) πότε θα κάνουν την αρχή και β) τι κανόνες και αρχές θα θέσουν στη λειτουργία του, ώστε να αποφύγουν εξελίξεις που θα πήγαιναν πίσω τις θετικές πλευρές του εγχειρήματός τους.
Ένας πολιτικός, με ανερχόμενη διαδρομή στην κεντρική σκηνή, μου έλεγε πριν λίγο καιρό ότι δεν αξίζει να έχει blog. «Δεν περνάνε αυτά, ειδικά στην περιφέρεια που εκλέγομαι», κατέληξε. Η γνώμη μου είναι ότι κάνει λάθος. Πρώτον, γιατί το ζήτημα δεν είναι μόνο να ξεκινήσει ένα blog, αλλά να διαμορφώσει μια κατάσταση διαδραστικής επικοινωνίας με πολίτες, που δεν είναι ανάγκη να έχει την κλασσική μορφή ενός blog. Δεύτερον, τα θέματα που διαχειρίζεται θα έπρεπε να τον υποχρεώσουν να είναι λιγότερο απόλυτος στην άποψή του...
Με λίγα λόγια, υπάρχουν πολλοί συνέλληνες, που αποφεύγουν το ρίσκο του να ανοίξουν διάλογο και να εκτεθούν στο ενδεχόμενο να έχουν αρνητικές αντιδράσεις... Μια υπόθεση που μπορώ να κάνω –και να τεκμηριώσω- είναι ότι θα πρέπει να σκεφθούν την έναρξη ενός blog, όχι κατ’ ανάγκην αύριο, αλλά μέσα στο επόμενο 12μηνο. Αυτά που χάνουν είναι περισσότερα από εκείνα που κερδίζουν...
Η ελληνική μπλογκόσφαιρα ωριμάζει και θέλει το χρόνο της γι’ αυτό. Στην Ελλάδα έχουμε περί τα 2.000 ενεργά blogs όταν στην Γαλλία λειτουργούν περί το 1.000.000... Η μικρή –για την ώρα- διείσδυση του DSL και το μεγαλύτερο, αναλογικά με άλλες χώρες, εκτόπισμα των συμβατικών media, αποτελούν δύο σοβαρά αντίβαρα. Ωστόσο, ειδικότεροι εμού έχουν διατυπώσει την εκτίμηση ότι στο τέλος του 2008 η Ελλάδα θα διαθέτει μερικές δεκάδες χιλιάδες blogs.
Δεν είμαι από αυτούς που συστήνουν σπουδή με τον ενθουσιασμό κάποιου που είναι φρέσκος σε μια ζωντανή κοινότητα. Το ζήτημα για αρκετούς Έλληνες, που θα λειτουργήσουν blog την υπογραφή τους, δεν είναι αν θα πρέπει να το επιχειρήσουν. Τα ερωτήματα που αξίζει να τους απασχολήσουν είναι α) πότε θα κάνουν την αρχή και β) τι κανόνες και αρχές θα θέσουν στη λειτουργία του, ώστε να αποφύγουν εξελίξεις που θα πήγαιναν πίσω τις θετικές πλευρές του εγχειρήματός τους.
7 comments:
Δεν με ενοχλούν τόσο πολύ τα ανώνυμα blogs, όσο τα ανώνυμα σχόλια, που περιέχουν ύβρεις και λεκτικές αθλιότητες... Να μην γίνουν κάποια blogs το καταφύγιο ορισμένων δειλών, που θέλουν ευκαιρία να βρίζουν εκ του ασφαλούς ή να κάνουν ψυχοθεραπεία δωρεάν.
Ποιά είναι η πρώτη ερμηνεία που δόθηκε στην ερώτηση; Μιά και τυχαίνει να με ενδιαφέρει το θέμα ,χωρίς να έχω μέχρι στιγμής κάποια συγκεκριμμένη κι'εμπεριστατωμένη άποψη..
πάντως δεν υπάρχουν μόνο επώνυμα και ανώνυμα μπλογκ:)
ανάμεσα στη σοβαρότητα μερικών, όπως ας πούμε το δικό σας, ή του φίλου Δρ. μοσέ, κλπ, και τα διαφημιστικά κατά κυριολεξία μπλογκ για εξωδιαδικτυακές δραστηριότητες συγγραφέων, πολιτικών, κλπ,
και τα απολύτως ανώνυμα,
υπάρχουν και κάποια άλλα, όπου ναι μεν υπάρχει η ανωνυμία ως δημιουργία, αλλά ο δημιουργός τους δεν κρύβεται, κάπου μιλάει με το όνομά του.
ανήκω σ'αυτή την κατηγορία.
έχει διαφορά από την πρώτη.
ο ρόλος που έχουμε στην κοινωνία, μας ντύνει πολλές φορές ένα 'κουστούμι' που μας έρχεται λίγο στενό. εμένα ας πούμε, ξέρετε πόσο στενό μου πέφτει το κουστούμι 'είμαι γυναίκα παντρεμένη, έχω τρία παιδιά, μένω στο χαλάνδρι'(κλπ κλπ), μαζί με το κουστούμι 'είμαι εργαζόμενη σε συγκεκριμένο και περίπου δακτυλοδυκτούμενο ίδρυμα'.
θες να επικοινωνήσεις με τον άγνωστο κόσμο για λόγους δικούς σου, χωρίς ούτε να κρύβεσαι, μα ούτε και να φοράς τα δυο συγκεκριμμένα κουστουμάκια. δικά σου είναι, όπως και το ονοματάκι σου, απλώς, τα βάζεις για λίγο στην άκρη...
(κάνει ζέστη σήμερα βλέπετε)
και στα γαλλικά μπλογκ υπάρχει αυτή η περίπου τρίτη κατηγορία. εκτός κι αν τη συμπεριλαμβάνετε σε μια από τις δύο άλλες.
για μένα είναι διαφορετική κατηγορία πάντως.
καλό απόγευμα.
@RODOULA-KELLY. η πρώτη ερμηνεία είναι η εξής: δεν είναι πολλά τα ανώνυμα, αλλά συμβαίνει να είναι λίγα τα ανώνυμα.
@ABTTHA
Η διευκρίνηση που έδωσα στην rodoula-kelly (είχε δίκιο να με ρωτήσει, δεν ήταν σαφές) είναι η αρχή της σκέψης μου και γι' αυτά που λες: σέβομαι απολύτως τη στάση σου και εγώ επισκέπτομαι πολλά ελληνική blogs, όπου οι 'ιδιοκτήτες' δεν υπογράφουν με το όνομά τους... Η δική σου περίπτωση είναι χαρακτηριστική και απολύτως αποδεκτή. Το ζήτημα δεν είναι να βάζει κάποιος την υπογραφή που έχει στην ταυτότητά του, αλλά
α)να μην κρύβεται πίσω από την ανωνυμία για να πει λόγια που δημιουργούν ζητήματα με τις αρχές της αξιοπρέπειας ή τη νομιμότητα
β)να δημιουργεί 'υπογραφή' στο blog του, να είναι στο μυαλό μου εμένα του επισκέπτη κάποιος΄/κάποια που δίνει νόημα στο χρόνο που αφιερώνω να διαβάσω το blog του.
Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια εδώ για να σκεφθούμε θετικά... Παρά τις αδυναμίες ή κάποιες ακρότητες, η ελληνική μπλογκόσφαιρα 'πλουτίζει' ολοένα και περισσότερο.
;;;; κάτι δεν κατάλαβα η κάτι δεν γράφτηκε σωστά στην απάντησή σου;
συμβαίνει να είναι λίγα τα επώνυμα μήπως;
ένα από τα καλά του διαδικτύου , είναι και η ανωνυμία που φέρνει την ισότητα .. σκεφτείτε το .. ! , ας αφήσουμε τις υπογραφές και τις σφραγίδες για το πραγματικό κόσμο , ποιος πικραμένος , άλλωστε που θέλει να γράψει το δράμα του ή να στηλιτεύσει καταστάσεις , μπορεί να το κάνει επώνυμα ? για να τον σέρνουν οι κάθε λογής παραγοντίσκοι στα δικαστήρια.. ?
ανωνυμία όμως με κανόνες δεοντολογίας .. :-)
--
ο ανώνυμος μετά τις 12:00
ανώνυμε, συμφωνούμε και συμπλέουμε.
ανωνυμία δε σημαίνει κάτι σε σχέση με κακεντρέχεια γυρισμένη στους επώνυμους μπλόγκερς ή προσωπικότητες, αλλά δυνατότητα και υπέρβαση θα έλεγα, της ανύπαρκτης κοινωνικής ισότητας...
καλημέρα!
Post a Comment