Η τηλεόραση είναι "βασιλιάς", αλλά δεν είναι βέβαιο αν διατηρεί τις εξουσίες των εστεμμένων του 19ου αιώνα. Σιωπηρά αλλά σταθερά το Internet κερδίζει πόντους, κάτι που φαίνεται και σε αυτές τις εκλογές. Μια απλή ένδειξη είναι ότι η ζήτηση υπηρεσιών διαφήμισης πολιτικής επικοινωνίας είναι αυξημένη και δεν μπορεί να καλυφθεί από την προσφορά. Ασφαλώς, υπάρχει και ο αντίλογος: ο νόμος δε επιτρέπει ιδιαίτερη παρουσία στα παραδοσιακά media κλπ, κλπ… Παρόλα αυτά, η αύξηση της επιρροής του Μέσου είναι δεδομένη και αναμφισβήτητη: το αισθητήριο των πολιτικών τους υποχρεώνει να αγοράσουν χώρο/χρόνο στο Internet, ακόμα και αν πολλοί από αυτούς δεν γνωρίζουν το Διαδίκτυο, παρά εξ ακοής.
Ένα δεύτερο στοιχείο είναι η εξέλιξη του διαδικτυακού debate στο in.gr, με τους Γιώργο Αλογοσκούφη και Άννα Διαμαντοπούλου (η Communication EFFECT, της οποίας είμαι διευθύνων σύμβουλος, είχε την υποστήριξη της καμπάνιας). Υποβλήθηκαν την πρώτη μέρα πάνω από 1.000 ερωτήσεις, ενώ τα υπόλοιπα στοιχεία είναι εντυπωσιακά. Πάνω απ' όλα, το Μέσον έδωσε δυνατότητες στους πολίτες που ερωτούν και στους πολιτικούς που απαντούν, που δεν μπορεί να τις δώσει κανένα άλλο από τα "παραδοσιακά" media.
Γνωρίζω ότι σε κάποιους γνωστούς πολιτικούς είχε προταθεί να έχουν συναντήσεις με bloggers, κάτι που θα γινόταν πριν την έναρξη της προεκλογικής περιόδου. Η σκέψη αφορούσε πιο σύνθετη επικοινωνία, όχι συνέντευξη ενός πολιτικού σε ένα blogger. Ίσως η μικρή διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, ενδεχομένως κάποια επιφύλαξη ως προς blogosphere, δεν επέτρεψε να προχωρήσουν αυτές οι ιδέες. Αυτό, όμως, δεν μειώνει τη συνολική πρόοδο.
Αφήνω στο τέλος κάτι που είναι και φαίνεται σημαντικό: σε αρκετά blogs θα βρείτε απόψεις και αναλύσεις που έχουν βάθος, επιχειρήματα και προκαλούν πάρα πολλά σχόλια. Δεν ξέρω αν και σε αυτή την περίπτωση είμαι αθεράπευτα αισιόδοξος, αλλά το θεωρώ ένα δείγμα μιας "υπόκωφης" τάσης, που σχετίζεται με την "ένταση" των αναποφάσιστων, την αμφισβήτηση ισχυρών πολιτικών δεδομένων, την απαίτηση για λειτουργία κάποιων στοιχειωδών δομών και διαδικασιών της κοινωνίας των πολιτών κλπ...
Ένα δεύτερο στοιχείο είναι η εξέλιξη του διαδικτυακού debate στο in.gr, με τους Γιώργο Αλογοσκούφη και Άννα Διαμαντοπούλου (η Communication EFFECT, της οποίας είμαι διευθύνων σύμβουλος, είχε την υποστήριξη της καμπάνιας). Υποβλήθηκαν την πρώτη μέρα πάνω από 1.000 ερωτήσεις, ενώ τα υπόλοιπα στοιχεία είναι εντυπωσιακά. Πάνω απ' όλα, το Μέσον έδωσε δυνατότητες στους πολίτες που ερωτούν και στους πολιτικούς που απαντούν, που δεν μπορεί να τις δώσει κανένα άλλο από τα "παραδοσιακά" media.
Γνωρίζω ότι σε κάποιους γνωστούς πολιτικούς είχε προταθεί να έχουν συναντήσεις με bloggers, κάτι που θα γινόταν πριν την έναρξη της προεκλογικής περιόδου. Η σκέψη αφορούσε πιο σύνθετη επικοινωνία, όχι συνέντευξη ενός πολιτικού σε ένα blogger. Ίσως η μικρή διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, ενδεχομένως κάποια επιφύλαξη ως προς blogosphere, δεν επέτρεψε να προχωρήσουν αυτές οι ιδέες. Αυτό, όμως, δεν μειώνει τη συνολική πρόοδο.
Αφήνω στο τέλος κάτι που είναι και φαίνεται σημαντικό: σε αρκετά blogs θα βρείτε απόψεις και αναλύσεις που έχουν βάθος, επιχειρήματα και προκαλούν πάρα πολλά σχόλια. Δεν ξέρω αν και σε αυτή την περίπτωση είμαι αθεράπευτα αισιόδοξος, αλλά το θεωρώ ένα δείγμα μιας "υπόκωφης" τάσης, που σχετίζεται με την "ένταση" των αναποφάσιστων, την αμφισβήτηση ισχυρών πολιτικών δεδομένων, την απαίτηση για λειτουργία κάποιων στοιχειωδών δομών και διαδικασιών της κοινωνίας των πολιτών κλπ...
7 comments:
Έχετε δίκιο για την τάση που αναφέρετε στο τέλος. Το έχω αντιληφθεί κι εγώ και συμμετέχω όπου μπορώ.
Νομίζω, στο διαδίκτυο μπορούν να έρθουν κοντά χωρίς προκαταλήψεις άνθρωποι που συμφωνούν σε ένα θέμα και που στον πραγματικό κόσμο θα ήταν ιδιαίτερα δύσκολο να συναντηθούν και να ανταλλάξουν απόψεις λόγω ηλικιακών, κοινωνικών, γεωγραφικών κλπ διαφορών και αποστάσεων.
Η πολιτική επικοινωνία πάντα θα ακολουθεί τα μέσα τα οποία αναπτύσσονται ραγδαία και αποκτούν περισσότερους "πελάτες"...
Είναι λογικό αυτή η αμερικάνικη τάση να φτάσει και στην χώρα μας όπως και στην Γαλλία όπου χρησιμοποιήθηκε μέχρι και το Second life για τους σκοπούς της προβολής των υποψηφίων.
Αυτό που αξίζει να συζητηθεί όμως δεν είναι η διαφήμιση και η προβολή μέσα στο διαδίκτυο αλλά ο διάλογος που αναπτύσσεται μαζί με την δυναμική των bloggers σαν μια νέα κατηγορία ομάδων πίεσης.
Modus vivendi:
Νομίζω ότι δεν είναι μόνο διαφήμιση και προβολή -ούτε και ότι υπάρχει κάποια "άσχημη" χροιά στις συγκεκριμένες λέξεις.
Καλώς ή κακώς είναι και οι δύο μέρος της εποχής μας.
Η δυναμική των bloggers είναι αδιαμφισβήτητη. Ένα από τα πράγματα που κάνει τη μπλογκόσφαιρα να σφύζει από υγεία και δυναμισμό είναι, πιστεύω, η ξεκάθαρη, ζωντανή και στέρεα γλώσσα την oποία χρησιμοποιούν πολλοί bloggers. Κάτι που είναι σε κραυγαλέα αντίθεση με την ξύλινη και παρωχημένη γλώσσα ντόπιων πολιτικών και (μεγαλο)δημοσιογράφων.
Το Second Life π.χ. θυμάμαι να το αναλύουν πριν από... 8 μήνες(!) δύο γεροντάκια παρουσιαστές ειδήσεων του BBC με τρόπο που έπαιρνες όρκο ότι ξημεροβραδιάζονται εκεί "μέσα".
Ενώ ο τρόπος που το προφέρει και το (λέμε τώρα) εξηγεί λχ. ο ΄κ. Χατζηνικολάου μου θυμίζει μια μακαρίτισσα θεια μου...
Παρ' όλα αυτά, η αισιοδοξία του κ. Χαϊκάλη (και η δική σου υποθέτω) είναι κατά τη γνώμη μου δικαιολογημένη: σε αντίθεση με πολλά άλλα πράγματα που καταλήγουν σε αυτή την ξεχασμένη γωνιά της βαλκανικής ετεροχρονισμένα και... σιτεμένα, τα blogs μέχρι στιγμής δείχνουν αξιοπρόσεκτη φρεσκάδα.
Ίδωμεν...
@DPurple, modus vivendi, pelatis
Χαίρομαι, φίλοι, που ο καθένας με τον τροπο του,επιβεβαιώνεται την συγκρατημένη αισιοδοξία.
Εξακολουθώ να διαβάζω στα blogs, ό,τι πιο φρέσκο και δημιουργικό έχω ακούσει σε αυτές τις εκλογές.
anarwtiemai twra egw....
Pws 8a htan efikti mia antidrastiki apo tous bloggers diamartyria mesw ths kalphs??? Mporei na uparksei kapoios suntonismos h zoume mono thn anarxh pleura ths eleu8erias kai oxi ths sunergasias kai sullogikotitas. Parakalw apantiste sto blog mou.
Euxaristw
8a h8ela episis an riksete mia matia sto keimeno tou prohgoumenou post sto blog mou.
Euxaristw
@modus vivendi
Ακόμα και για μείζονα θέματα της κοινωνίας, όπως είναι η στάση στις εκλογές, καθώς και για άλλα, πχ την προστασία του περιβάλλοντος μετά τις φωτιές.
Η μέθοδος θα ήταν η εξής: ένας δραστήριος blogger γράφει ένα συνθετικό κείμενο, κάτι σαν petition. Βρίσκει ένα πυρήνα 4-5 άλλους bloggers που έχουν παρόμοιες αντιλήψεις. Αν οι τρεις από αυτούς καταλήξουν σε μια κοινή θέση, τότε μπορούν να το διαδώσουν μέσω διαδικτύου. Να το προωθήσουν για να δουν τι 'ψάρια' πιάνει.
ΥΓ. Παρότι αυτή τη στιγμή βρίσκομαι σε ένα μέρος με πρωτόγονη πρόσβαση στο Internet , έχω ήδη δει το ενδιαφέρον κείμενό σας.
Post a Comment