Ένα παιδί που έχει μάθει να ζει στο ρυθμό του iPOD, του MSN και του κινητού, είναι αδύνατον να συμφιλιωθεί με το ρυθμό μιας τάξης σχολείου, που κινείται στο κλίμα του 1980. Αυτό είναι το βασικό πρόβλημα του σχολείου σήμερα.
Αυτό το ζήτημα, άλλες χώρες το παλεύουν και άλλες -όπως η Ελλάδα- οδηγούν το (δημόσιο) σχολείο σε ολοένα και χαμηλότερο επίπεδο. Αντί, όμως, να σας μεταφέρω με δικά μου λόγια, είναι προτιμότερο να δείτε αυτά που λένε οι γνώστες. Γι’ αυτό, κάντε ένα κλικ σε αυτό.
(η φωτογραφία είναι από το flickr.com)
3 comments:
Ενα σχετικό (και πολύ καλό) βίντεο μπορείς να βρεις στο
didaskw.blogspot.com/2007/10/we-need-education-20.html
Πάντως, όχι μόνο η εκπαίδευση. "Πολλά" δεν θα είναι ξανα τα ίδια, μετά τα social media...
είμαστε ακόμα ζωνια-νοι ..
χρειάζομαστε ένα "δημιουργικό" μπαμ και στην εκπαίδευση για να δούμε σε χρήση και ενσωματωμένες στη κουλτούρα αυτές τις τεχνολογίες !
Δεν νομίζω να αργήσει .....
Πριν από 4-5 χρόνια, κάποιοι καλοί μου φίλοι εκπαιδευτικοί, πείραζαν συναδέλφους τους από την Ολλανδία (στο ίδιο τραπέζι σε εστιατόριο) για την εμμονή τους στη δια βίου εκπαίδευση.
Η συζήτηση ξεκίνησε από το γεγονός ότι κάθε χρόνο στην Ολλανδία (και όχι μόνο) δάσκαλοι και καθηγητές παρακολουθούν σεμινάρια του τύπου "πώς συμπεριφερόμαστε σε παιδιά-μαθητές, χωρισμένων/αλκοολικών/ναρκομανών/λαθρομεταναστών κλπκλπκλπ γονέων".
Η βιβλιοθήκη του μέσου Ολλανδού εκπαιδευτικού θυμίζει κάτι γνωστές πόζες του... Φρόιντ.
Πέρα από το πώς φαντάζει αυτό στον κάθε Έλληνα εκπαιδευτικό, το "καλό" ήταν η διαπίστωση ότι σε κάποιες "έξτρα" ώρες οι Ολλανδοί μάθαιναν σε 7χρονους μπόμπιρες στήσιμο... ιστοσελίδας!
Στις ενστάσεις των Ελλήνων "έλα μωρέ τώρα από τόσο νωρίς μπροστά στα μόνιτορ" η απάντηση ήταν η προφανής: "με τους γονείς να μην έχουν ούτε λεπτό διαθέσιμο για τα παιδιά, αν δεν ασχοληθούν με τους υπολογιστές, το απόγευμα+το βράδυ στο σπίτι θα σαπίζουν μπροστά στην tv..."
Post a Comment