Αφού σας είπα για τις αναγνωστικές αναζητήσεις της κόρης μου, θα το πάρει το ποτάμι και θα εκμυστηρευτώ την απογοήτευση του γιου μου. Από τα πέντε του χρόνια είχε σαν όνειρο να γίνει αγρότης για να ζει ελεύθερος, όπως έλεγε. Αυτή η τάση του, συν η φανατική του προσήλωση στο πολύ δραστήριο Λύκειο Ελληνίδων Παπάγου, είναι δύο επιλογές του που τις κρατά σταθερές. Θα ήταν ανόητο αν δεν τον στηρίζαμε οι μεγάλοι.Χθες το βράδυ με συγκλόνισε όταν μου είπε «δεν μπορώ να προχωρήσω το πλάνο μου, γιατί οι αγρότες είναι σε απόγνωση». Του επανέλαβα αυτό που πιστεύω, ότι η ελληνική αγροτική παραγωγή έχει ακόμα αρκετές ευκαιρίες, παρά τα εγκλήματα των μετά το 1974 κυβερνήσεων και παρόλο που μεγάλο μέρος του αγροτικού κόσμου έχει αφεθεί στις αποχαυνωτικές επιδοτήσεις, όλα αυτά συνδυασμένα με αναχρονιστικές παραγωγικές μεθόδους, ξεπερασμένες καλλιέργειες και διαφθορά.
Για να είμαι ειλικρινής, δεν ποιώ την ανάγκην φιλοτιμία, για να δικαιώσω τον τίτλο «Think Positive» του ιστολογίου μου. Το ότι υπάρχουν ευκαιρίες στην ελληνική αγροτική παραγωγή, είναι πολύ πιο σίγουρο στοίχημα, από το μέλλον του επαγγέλματος του δημοσιογράφου ή του ειδικού της επικοινωνίας… Το δικό μου το στοίχημα μπορεί να το κερδίσω, μπορεί και να το χάσω… Θεωρώ όμως αδιανόητο να μην υπάρχει ούτε ένας από όσους ανήκουν στις ελίτ αυτής της χώρας, που να πει δύο λόγια αλήθειας στους έλληνες αγρότες, ώστε να μην χαθεί η γενιά των παιδιών τους.
Θα σας κρατήσω ενήμερους, όχι γιατί θα αλλάξω την επιλογή να αποφεύγω να σας απασχολώ με προσωπικά μου θέματα. Αυτή μου την πίστη, ότι στην ελληνική ύπαιθρο υπάρχουν ακόμα δυνατότητες αξιοπρεπούς παραγωγής, την διερευνώ στα πλαίσια ενός ενδιαφέροντος project, οπότε θα έχετε νέα μου που εμμέσως θα δίνουν στοιχεία και στα πλάνα κάποιων 15χρονων…
*photo via flickr*
No comments:
Post a Comment