Μείωση κατά 40% του βιοτικού μας επιπέδου, οι 4 "φούσκες" και τα 4 "σωσίβια"

Συναντησα ένα γνωστό μου που έχει μια επιχείρηση-"μπουτίκ" και είχε γίνει πολύ γνωστός σε μια από τις 4 μεγάλες φούσκες που πληρώνει τώρα, μαζεμένα, η χώρα (Χρηματιστήριο, Ολυμπιάδα, Ακίνητα, ΚΠΣ). Είχε γίνει γνωστός, γιατί είχε αναλάβει δημόσιο πόστο, ενώ πριν και μετά η εταιρεία του είχε αναλάβει μια σειρά έργα.

Πρόκειται για έναν άνθρωπο που έχει καλή σχέση με το πολιτικό σύστημα. Μια σύντομη συζήτηση, με έπεισε ότι από εκείνες τις εποχές δεν κατάφερε να κάνει τα έσοδα/κέρδη που θα νομίζαμε. Μειώνει, όπως ειπε, συνεχώς το προσωπικό της εταιρείας του.

Η εκτίμησή του είναι ότι, λίγο-πολύ, οι περισσότεροι έλληνες θα χάσουμε περί το 40% του βιοτικού μας επιπέδου. Ο Αλέξης Παπαχελάς σημείωσε κάτι σχετικό στην "Καθημερινή", αναφέροντας ότι η μεσαία τάξη περνάει από την τσαντίλα στην οργή.

Τι θυσίες θα κάνουν οι Ηγέτες μας;

Ο Αντώνης Πανούτσος αναφέρθηκε την περασμένη Κυριακή ("Πρώτο Θέμα") στα "δάκρυα, ιδρώτα και αίμα" που ζήτησε από τους Βρετανούς ο Ουίνστον Τσώρτσιλ κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, για να καταλήξει: "έχουμε τόσους χαλβάδες, που κανένας δεν έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του για να ζητήσει θυσίες;".

Οι συζητήσεις αυτές φέρνουν τον Ernest Shakleton, ο οποίος, από σχετικά αποτυχημένος εξερευνητής της Ανταρκτικής των αρχών του 20ου αιώνα, έγινε κλασσικός ήρωας της Ηγεσίας. Γιατί; Επειδή έκανε 8.000 μίλια, για να γυρίσει πίσω στη Βρετανία, ώστε να βρει βοήθεια, με την οποία θα μπορούσε να διασώσει τους συντρόφους του, που είχαν εγκλωβιστεί στο Νότιο Πόλο.

Για να μην μακρηγορούμε: η "άσκηση" της Ελλάδας δεν έχει λύση, αν δεν μπουν μπροστά ορισμένοι Ηγέτες, και κυρίως Πολιτικοί Ηγέτες, που θα δηλώσουν ποιες παραχωρήσεις κάνουν οι ίδιοι, ώστε να γίνουν παράδειγμα θυσίας στην κοινωνία. Αυτή τη στιγμή απέχουμε πολύ από το συγκεκριμένο σημείο. Δεν είναι ορατό ακόμα κάποιο ισχυρό πρότυπο ή ένα, κάποιο παράδειγμα..

Συγκρατημένη αισιοδοξία για 4 λόγους

Ίσως δεν είναι πάρα πολλοί αυτοί που πιστεύουν ότι στο τέλος θα γίνει το θαύμα από το θεό της Ελλάδας ή τη μαγκιά και τη μοναδικότητα της φυλής. Στο βάθος, όμως, υπάρχουν τέσσερις λόγοι, που μας επιτρέπουν να έχουμε μια υποψία αισιοδοξίας, όπως:

1. Κάποιοι θύλακες της κοινωνίας, άτομα παλιότερων γενεών, που φλερτάρισαν με τις τέσσερις φούσκες, αλλά δε διέγραψαν την υπό εξαφάνιση ελληνική λέξη, τη μοναδική παγκοσμίως, το "φιλότιμο". Μπείτε σε blogs, στο Facebook, μάθετε για πολιτιστικούς συλλόγους ή περιβαλλοντικές οργανώσεις, για να δείτε ότι υπάρχουν ακόμα αυτά τα περίεργα "είδη".

2. Οι νέοι, που δεν έχουν άλλη επιλογή παρά να παλαίψουν για την εργασία τους και την αξιοπρέπειά τους. Δεν είναι του χαρακτήρα μου να λαϊκίζω και να καταφεύγω σε αφορισμούς, γράφοντας ότι όλοι οι νέοι είναι δύναμη αλλαγής. Ωστόσο, όλοι μας συναντάμε καθημερινά πολλούς νέους/νέες που έχουν απόθεμα ενέργειας και δύναμης για να ξαναχτίσουν κάτι από αυτά που "καίγονται".

3. Έλληνες της αλλοδαπής, που, όπως πάντα, είναι πιο Έλληνες από εμάς. Ίσως δεν έχει έννοια να στέλνουν εμβάσματα, αλλά έχουν παραγωγικές δουλειές, τεχνογνωσία και αγάπη για την πατρίδα. Ο οβολός τους θα είναι πολύτιμος.

4. Δημιουργικοί και παραγωγικοί οικονομικοί μετανάστες. Η συζήτηση είναι μεγάλη και δεν έχει έννοια να μπούμε σε διάλογο για το πόσο δίκαιο ή ρεαλιστικό είναι το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τη χορήγηση ιθαγένειας σε μετανάστες στην Ελλάδα. Η ουσία, όμως, είναι πως για την χώρα θα ισχύσει κάτι από αυτό που γνώρισαν οι ΗΠΑ και άλλες χώρες υποδοχής: ένα ποσοστό των μεταναστών θα συμβάλουν στην ενίσχυση της χώρας, γιατί έχουν κίνητρο να είναι παραγωγικοί, ενώ διευρύνουν τον ζωτικό χώρο της Ελλάδας με τις σχέσεις που διατηρούν με τη χώρα καταγωγής τους.

Κανένας από τους τέσσερις λόγους δεν είναι "σιγουράντζα". Πρόκειται για ευκαιρίες που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν. Γι' αυτό είναι επείγουσα ανάγκη να αναδειχθούν οι νέοι Ηγέτες, που έχοντας κάτι από τη στόφα του Sackleton, θα σώσουν όσα μπορουμε περισσότερα. Και θα αναδείξουν τα "περιουσιακά στοιχεία" μας που απαξιώθηκαν και υποβαθμίστηκαν από τις 4 φούσκες, στις οποίες συμμετείχαμε με βεγγαλικά και τυμπανοκρουσίες -άλλοι περισσότερο, αλλοι λιγότερο- και πολίτες και Ηγεσίες.

*photo via Wikipedia*