Αυτό εδώ το post του Ben Grossman δίνει την Ανθρώπινη διάσταση στην επικοινωνία των Εταιρειών, των προϊόντων, των υπηρεσιών. Κάποιοι θα πουν ότι είναι “αμερικανιά”, αλλά εμείς να κρατήσουμε από αυτή την τοποθέτηση τα στοιχεία εκείνα που αφορούν τη δική μας αγορά και την κοινωνία.
Η Ανθρώπινη διάσταση, στα δικά μας τα πεζά, ορίζεται με δύο τρόπους:
α. Τα επικοινωνιακά μηνύματα οφείλουν να πατούν στη γη και να μην είναι εντυπωσιακά βεγγαλικά, γιατί το 'κοινό', οι πολίτες, έχουν πλέον τον τρόπο να αξιολογήσουν τις επικοινωνιακές ιδέες με τις οποίες τους πυροβολούμε.
β. Μέσα απο τα social media, οι Επιχειρήσεις και οι Οργανισμοί έχουν βατό τρόπο, να επικοινωνήσουν σχετικά εύκολα με τους καταναλωτές και τους πολίτες, ώστε να πάρουν ανάδραση (feedback) και να τεστάρουν στο πραγματικό πεδίο τα μηνύματά τους.
Μια ματιά στις διαφημίσεις, αλλά και στις επικοινωνιακές καμπάνιες, αναδεικνύει την ανάγκη να μπει αυτή η Ανθρώπινη διάσταση, που είναι πλέον εφικτή με την επέκταση του Διαδικτυακού Οικοσυστήματος και των social media. Στην Ελλάδα υπάρχει αρκετός χώρος για πρόοδο προς αυτή την κατεύθυνση, τόσο όσον αφορά τις εταιρείες και τα προϊόντα όσο και τους Οργανισμούς και το δημόσιο τομέα.
Οι Οργανισμοί και το δημόσιο έρχονται από μια περίοδο, ας πούμε 2002-2009, όπου τεράστια σε αξία επικοινωνιακά προγράμματα, είχαν υπηρετήσει το πολύ κατά 15-20% το σκοπό για τον οποίο γινόταν η επένδυση. Οι διαδικασίες διαγωνισμών, αλλά και το πνεύμα της εποχής (απλοχεριά των Υπουργείων, Οργανισμών, έλλειψη λογοδοσίας κλπ) οδήγησαν σε αυτό που γνωρίζουμε όλοι. Τώρα πλέον, η πίεση του Μνημονίου, αλλά και η αυστηρή στάση των πολιτών υποχρεώνουν τους οργανισμούς, αλλά και τα αgencies να είναι πιο προσεκτικοί.
Ποιος θυμάται ότι για την επικοινωνία της Κοινωνίας της Πληροφορίας είχαν δαπανηθεί στα πλαίσια του Γ' ΚΠΣ 6 εκατ. ευρώ; Πού είχαν διατεθεί; Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Τι ακριβώς ήταν αυτό που επικοινωνήθηκε; Το ζήτημα δεν είναι να σκαλίσουμε το παρελθόν, αλλά να γνωρίζουμε ότι αυτά τα ερωτήματα θα μπαίνουν πολύ επιθετικά στις δράσεις που θα γίνονται στο εξής...
Ξεχάστε το 'κοινό-στόχος'. Πρόσφατα σε ένα σημείωμα για τις 5 προκλήσεις της επικοινωνίας για το 2011 , είχα γράψει και τα εξής:
“Πρόκληση 5: Σε αρκετές περιπτώσεις λειτουργούσαμε ως η επικοινωνία να είναι τρικς, φρουφρού, celebrities, βεγγαλικά. Το 2011 θα έχουν πλεονέκτημα τα επικοινωνιακά εγχειρήματα που θα διαθέτουν Αλήθεια και Ψυχή. Τα budget θα είναι μικρά, αλλά οι απαιτήσεις είναι μεγάλες. Το 'κοινό-στόχος' δεν είναι πια ούτε κοινό ούτε στόχος. Είναι συμμέτοχοι, με λόγο (μέσω των Κοινωνικών Δικτύων και του Word-of-Mouth) και βάρος”.
Μήπως οι marketers απειλούν τα social media?
Το ερώτημα αυτό ήδη απασχολεί αρκετούς. Προσωπικά θεωρώ ότι υπάρχει μια υπερβολή ως προς την ανησυχία, αλλά υπάρχει βάση ως προς την ανάγκη ανάπτυξης συνείδησης ώστε οι επιχειρήσεις και οι businessmen να αναδειχθούν σε μέλη ενός δημόσιου διαλόγου και όχι σε 'κατόχους' ενός Δημόσιου Χώρου όπως το Διαδικτυακό Οικοσύστημα.
Η Λίνα Σάρη και η Βίβιαν Ευθυμιοπούλου μου έκαναν την τιμή να κάνουμε σχετικό διάλογο στο facebook (εδώ).
No comments:
Post a Comment