«Σιωπηλή» πρόοδος στην οικονομική διπλωματία

Αν θέλουμε να απαριθμήσουμε θετικές εξελίξεις σχετικές με την παρουσία της Ελλάδας, η πρόοδος στην οικονομική διπλωματία, είναι κάτι που μπορεί να γίνει αποδεκτό ακόμα και σε όσους διακατέχονται από μόνιμη απαισιοδοξία. Οι εξαγωγές της χώρας αυξήθηκαν κατά 32% στην Κίνα, κατά 110% στην Ιαπωνία , οι εμπορικές σχέσεις ενισχύθηκαν σημαντικά με τα αραβικά εμιράτα, ενώ τώρα έχει σειρά η Ινδία, καθώς και ο τομέας της ενέργειας.

Όλα αυτά συμβαίνουν, ενώ είναι γνωστό ότι η Ελλάδα έχει παραδοσιακά, πολύ μεγάλες αδυναμίες στον τομέα της οικονομικής διπλωματίας: το διπλωματικό σώμα, στην πλειοψηφία του, δεν είναι καθόλου φιλικό στο να προωθεί εμπορικές σχέσεις, ενώ η εξωτερική πολιτική όλων των κυβερνήσεων, είναι συνήθως προσανατολισμένη στα «μεγάλα θέματα» (ελληνοτουρκικές σχέσεις, Σκοπιανό κλπ). Θα ήταν μικρόχαρο να ασχοληθεί κανείς με την κατανομή ευθυνών στα κυβερνητικά κόμματα (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ). Όπως θα ήταν παράλειψη να μην αναγνωρισθεί η συμβολή του υφυπουργού Ευριπίδη Στυλιανίδη στο εγχείρημα αυτό.

Τον τελευταίο χρόνο δεν ακούγεται τόσο πολύ, όσο στα δύο πρώτα χρόνια της κυβερνητικής θητείας, ωστόσο αυτό είναι μάλλον ενδοκυβερνητικό θέμα. Το project συνεχίζεται... Είναι μάλιστα γνωστό ότι ακόμα και δύσπιστοι επιχειρηματίες αναγνωρίζουν την πρόοδο που γίνεται, καθώς και τον επαγγελματικό τρόπο που χτίζονται οι πρωτοβουλίες.

Ένα μόνιμο ερώτημα σε τέτοιες εκλάμψεις προόδου, είναι εάν θα υπάρξει συνέχεια... Είναι συχνό το φαινόμενο, ορισμένες θετικές ενέργειες να συνδέονται με ένα πρόσωπο, με αποτέλεσμα να συμβαίνει αναδίπλωση, όταν αυτό αλλάζει πόστο. Ορισμένες επιμέρους πρωτοβουλίες μας επιτρέπουν να είμαστε περισσότερο αισιόδοξοι.

Η κυβέρνηση, αλλά και όλο το πολιτικό σύστημα, διακρίνουν σαφή οφέλη από την ανάπτυξη της οικονομικής διπλωματίας, άρα θα έχουν αυξημένα κίνητρα, προκειμένου να ενισχύσουν την προσπάθεια και να μην την αφήσουν να «εξατμισθεί» στους κόλπους του πελατειακού κράτους. Σύμφωνα με αναλυτές, η απόδοσης της επένδυσης (Return On Investment) είναι αξιόλογη. Το 50% των νέων διπλωματών επιλέγουν την οικονομική κατεύθυνση της διπλωματίας, γιατί αναγνωρίζουν ότι τους παρέχει αυξημένες πιθανότητες εξέλιξης.

Τα σημάδια της προόδου ανοίγουν την «όρεξη» για ενίσχυση της οικονομικής διπλωματίας: το 42% της μεταφοράς δια θαλάσσης ενεργειακών πόρων της Κίνας, γίνεται από ελληνικά πλοία. Το άνοιγμα προς τη Ρωσία, Ουκρανία, έχει δώσει θετικά μηνύματα, ενώ υπάρχουν αρκετά περιθώρια περαιτέρω επέκτασης. Οι επόμενοι στόχοι, που είναι άνοιγμα στην Ινδία, στον τομέα της ενέργειας και ανάπτυξη του «ξεχασμένου» ΕΣΟΑΒ (Ελληνικό Σχέδιο για την Οικονομική Ανασυγκρότηση των Βαλκανίων), μπορούν να φέρουν μικρές ή μεγαλύτερες «νίκες».

Στελέχη της κυβέρνησης που γνωρίζουν, υποστηρίζουν ότι χρειάζονται περαιτέρω επενδύσεις στην εκπαίδευση. Σημειώνουν επίσης, ότι υπάρχουν πολύ μεγάλα περιθώρια για την ανάπτυξη Πολιτιστικής Διπλωματίας. Τα οφέλη είναι σημαντικά και δεν αφορούν μόνο τη χώρα, αλλά και τους πολιτικούς που θα τα αξιοποιήσουν. Σημαντικά στελέχη, όπως ο υπουργός Οικονομίας, η υπουργός Εξωτερικών, αλλά και οι «σκιώδεις» του ΠΑΣΟΚ, θα παίξουν ένα σίγουρο «στοίχημα», εάν προχωρήσουν με ταχύτερους ρυθμούς, αυτό που αναπτύχθηκε τα τρία τελευταία χρόνια. Κάποιοι θα πουν ότι μπαίνουμε σε προεκλογική περίοδο, οπότε τέτοιοι «ελιτίστικοι» στόχοι, θεωρούνται έννοιες πολυτελείας. Αν υπολογίσει όμως κάποιος ότι ολοένα και περισσότερες ελληνικές εταιρείες βγαίνουν στο εξωτερικό και περισσότεροι Έλληνες ζητούν απασχόληση εκτός Ελλάδος, τότε ίσως εκτιμηθεί ότι το θέμα αυτό έχει πάψει να είναι «οριακό» ή περιθωριακό.

Στάθης Χαϊκάλης