Υπηρεσίες στην Ελλάδα

Μήπως κάποια άκρη του φαύλου κύκλου είναι η βελτίωση των αμοιβών;

Ο επικεφαλής μεγάλης πολυεθνικής, της οποίας η ελληνική θυγατρική κάνει ισχυρές εξαγωγές, περιγράφει με παραστατικό τρόπο πόση ζημιά κάνουν στο επίπεδο των υπηρεσιών της Ελλάδας, οι χαμηλές αμοιβές των στελεχών στη χώρα μας. Η θέση της χώρας στον ευρωπαϊκό χάρτη και η ανάγκη να γίνει πιο ανταγωνιστική, επιβάλουν να ενισχυθεί το επίπεδο των υπηρεσιών, κάτι που σκοντάφτει στο κακοπληρωμένο προσωπικό.

Για να μην χαθούμε ξανά σε κάποια γενική πολιτική ανάλυση που θα αποδώσει τα πάντα στο κράτος, μπορούμε να ξεκινήσουμε από κάτι απλό: να διερευνήσουμε μήπως η καλύτερη επένδυση που θα μπορούσε να κάνει η επιχείρηση στην οποία έχει ο καθένας μας λόγο, είναι να εξετάσει την ενίσχυση του πακέτου των αμοιβών.

Σε μια τέτοια προσέγγιση, δεν βοηθάει η γραμμική προσέγγιση, δηλαδή να δούμε τι αμοιβές έπαιρναν τα στελέχη μέχρι τώρα ή ποια πακέτα δίνουν οι ανταγωνιστικές (ελληνικές) εταιρείες. Μια υπόθεση-τομή θα ήταν να εξετάσουμε ποιο θα έπρεπε να είναι το επίπεδο της αμοιβής, ώστε κάποιο συγκεκριμένο στέλεχος να νοιώθει ικανοποιημένο και να είναι σε θέση να ανταποκριθεί στο επίπεδο διαβίωσης, που καλώς ή κακώς, θεωρείται standard σε αυτή τη χώρα.

Είναι πολύ πιθανόν να διαπιστωθεί ότι ένα αξιοσημείωτο ποσοστό επιχειρήσεων, δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτή την υπέρβαση, γιατί το κόστος θα χτυπήσει «κόκκινο». Υπάρχει όμως το υπόλοιπο μερίδιο των επιχειρήσεων, που μπορούν να το κάνουν από χρηματοοικονομικής πλευράς, αλλά το αποφεύγουν, γιατί τις εξυπηρετεί η γενική θολούρα των δήθεν «φθηνών» στελεχών. Το βόλεμα σε μια αγορά που υποαμείβει τα στελέχη, εγκυμονεί ένα μεγάλο ρίσκο. Κάνει πολύ πιο εύκολο το δρόμο για να φεύγουν παραγωγικές και δημιουργικές δραστηριότητες, εκτός Ελλάδος.

Τα στελέχη που θα ψάξουν πιο δίκαιες αμοιβές, θα βρουν το δρόμο… Είτε θα προχωρήσουν σε ελαφρά μετακίνηση καριέρας, είτε θα αναζητήσουν κάποια παράπλευρη απασχόληση, η Ελλάδα παραμένει παράδεισος για τέτοιες «νόθες» καταστάσεις.

Αν σκεφτούμε για λίγο τι υπηρεσίες παίρνουμε ως καταναλωτές στους ελληνικούς τουριστικούς προορισμούς ή τι εξυπηρέτηση «απολαμβάνουμε» σε υψηλής -δήθεν- ποιότητας εστιατόρια, τότε είναι πολύ πιο εύκολο να κατανοήσουμε πόσο μεγάλη παγίδα είναι η επανάπαυση στις αμοιβές που θεωρεί ικανοποιητικές ο γενικός χυλός της ελληνικής αγοράς εργασίας.

Στάθης Χαϊκάλης