Έχω πολλούς γνωστούς που, ενώ οι ίδιοι είναι πολύ έως πάρα πολύ επιτυχημένοι, τους απασχολεί ότι τα παιδιά τους ανήκουν στην γενιά των 700 ευρώ. Υπάρχει ένα blog που ασχολείται με αυτή τη γενιά, που φέρνει στην επιφάνεια δύο σοβαρά θέματα.Πρώτον, το ζήτημα αυτό είναι πολύ πιο σκληρό για τους νέους που παίρνουν μισθό 700 ευρώ, ενώ οι γονείς τους δεν έχουν τους πόρους ή τις γνωριμίες να τους στηρίξουν. Βλέποντας πάνω από 10 παιδιά το μήνα σε interviews για προσλήψεις, είναι ολοφάνερο πως υπάρχουν νέοι άνθρωποι, με πολύ καλές σπουδές, δυναμική προσωπικότητα και πολύ όρεξη για δουλειά, που δεν θα βρουν εύκολα απασχόληση αντίστοιχη των προσόντων τους. Κρίμα, γιατί οι περισσότεροι νέοι αυτής της κατηγορίας, έχουν ξεπεράσει τα ελλείμματα των ελληνικών πανεπιστημίων... Πολλοί από αυτούς/αυτές μάλιστα, έχουν κάνει και μεταπτυχιακά στο εξωτερικό, συνήθως με στερήσεις, αλλά με πολύ διάθεση για γνώση και δημιουργικότητα...
Το δεύτερο ζήτημα, όπως θα διαπιστώσετε σε αυτό το blog (g700), είναι ότι ενισχύει μια διάθεση για «έξυπνη» βία, για βία γενικώς... Παρόλο που οι διαδηλώσεις των τελευταίων δύο μηνών υποδαύλισαν μια φιλολογία για τους χαβαλέδες κουκουλοφόρους ή κάποια καλόπαιδα πλουσίων οικογενειών, ορισμένες εκμυστηρεύσεις δείχνουν ότι η λαϊκίστικη υπεράσπιση του «δημόσιου πανεπιστήμιου», δεν μπορεί να σβήσει το πραγματικό πρόβλημα: η ανεργία και οι μισθοί πείνας των νέων, δεν μπορούν να αντιμετωπισθούν με την αθρόα διανομή πτυχίων που μοιάζουν με ακάλυπτες επιταγές... Επιπλέον, η συνεχιζόμενη επέκταση του πελατειακού κράτους, που κάνει τους νέους ικέτες για μια θέση στο δημόσιο, δεν αρκεί για να ανακουφίσει το αίσθημα αδικίας και απόρριψης που έχει μια ολόκληρη γενιά.
Η αυτοοργάνωση αυτών των νέων είναι ένα αναγκαίο βήμα... Εμείς οι υπόλοιποι, πέρα από την συμπάθειά μας, άλλοτε ειλικρινή, ενίοτε υποκριτική, δεν μπορούμε να προσφέρουμε πολύ περισσότερα...
8 comments:
Αρα δεν είναι κουκουλοφόροι, όλοι οι εξεγερμένοι νέοι.
Εφόσον τέτοιες ομάδες νέων ειναι της λογικής της έξυπνης βίας, τότε είναι δύσκολο να εξασφαλίσουν συμπαράσταση από άλλες κοινωνικές ομάδες ή άλλα ηλικιακά στρώματα.
Τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζουν οι νέοι μας ολοένα και πληθαίνουν και γι αυτό φταίνε τόσο οι πολιτικοί μας –σε ότι αφορά τη ρουσφετολογία στο δημόσια τομέα– όσο και οι Έλληνες επιχειρηματίες που έχουν επιδοθεί σε ένα ανελέητο κυνήγι φθηνών εργατικών χεριών.
Ελάχιστοι επενδύουν στους νέους ανθρώπους που έχουν όρεξη για δουλειά
Καθόλου δεν μας αφορά η γενιά των 700 ευρώ…
Αυτό είναι το συμπέρασμα παρακολουθώντας τις αναλύσεις στις εφημερίδες και τις τηλεοράσεις. Οι μεν πρώτες απλά διαλέγουν στρατόπεδο (ανάλογα με το αν είναι μπλε ή πράσινες) τα δε ηλεκτρονικά ΜΜΕ αναπαράγουν εικόνες βίας, αδιαφορώντας προκλητικά για τα βαθύτερα αίτια της κρίσης.
Ποιος προβληματίζεται για τις συνθήκες σήμερα στην ελληνική αγορά εργασίασ και τις προοπτικές των νέων;
Χριστόδουλος: «Οι κουκουλοφόροι να έχουν τον ανδρισμό να βγάλουν τις κουκούλες»
Tade efi o pneymatikos mas pateras
η γενιά των 700 ευρώ μας αφορά όλους.
σε συνθήκες όξυνσης του δημογραφικού προβλήματος και με περισσότερα εφόδια και τεχνολογική επάρκεια η νέα γενιά πρέπει να υποστηρίξει τα συμφέροντά της έτσι ώστε να μην καταστεί ο net loser της χώρας στις αρχές του 21ου αιώνα
φίλε Στάθη
σε πληροφορούμε επίσης ότι έχουμε αναρτήσει το άρθρο σου στη link list με τη σχετική αρθογραφία στο blog της Γενιάς των 700 ευρώ.
Ισορροπημένο το άρθρο, με αφήνει μόνο με την απορία ΠΟΥ βρήκε την "έξυπνη βία" στο blog των g700.
Εγώ το θεωρώ μεγάλη πρόοδο, το ότι μπορεί ένας τόσο σοβαρός άνθρωπος όπως ο Στάθης να κάνει άμεσο διάλογο με τους -δικαίως- δυσαρεστημένους.
Αντίθετα με πολλές αριστερές προκαταλήψεις, πολύ μεγάλο μέρος της κοινωνικής εξέλιξης οφείλεται _και_ σε ανοιχτά μυαλά που ήσαν επιτυχημένα και ενίοτε στα ανώτερα στρώματα της κοινωνίας.
Η πλάκα είναι ότι κάποτε... παρά λίγο να χτυπήσω και εγώ την πόρτα μίας εκ των εταιρειών του κ. Χαϊκάλη, με σκοπό την ανεύρεση εργασίας. Τελικά δεν το έκανα μόνο και μόνο επειδή... έπασχα ο ίδιος από την προκατάληψη ότι δεν θα είχε και τόσο ανοιχτό μυαλό αυτή η εταιρεία.
Εγώ νομίζω ότι το μέλλον ανήκει στις θετικές μεταλλάξεις, καθώς και στην αλληλεγγύη. Και η αλλελεγγύη δεν αναπτύσσεται ούτε από τις κραυγαλές ανισότητες ούτε από την δικτατορική ισοπέδωση (των κρατικών σοσιαλισμών). Θα ήθελα π.χ. να δουλεύω σε ένα περιβάλλον όπου αντί για τα γνωστά προβλήματα υπάρχει αυξανόμενη συμμετοχή στα κέρδη. Επίσης δεν βλέπω, κ. Χαϊκάλη, ΓΙΑΤΙ δεν μπορεί στο μέλλον, η εμφάνιση συλλογικών πρωτοβουλιών επιχειρηματικής αλληλεγγύης να οδηγήσει σε σοβαρή ριζοσπαστική μετάλλαξη της δομής των εταιρειών που ξέρουμε σήμερα, σε μία κατεύθυνση συλλογικής ιδιοκτησίας. Το επιχείρημα ότι κάτι τέτοιο είναι αντίθετο στην "ατομιστική" φύση του ανθρώπου, φαίνεται ότι γίνεται πια θεολογικό. Ισα-ίσα, από τις στερήσεις και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι νέοι σήμερα, κάποια στιγμή θα οδηγηθούν στην ίδρυση εντελώς νέων τύπων επιχειρήσεων, κάτι σαν Ανοιχτά Δίκτυα Υπηρεσιών Υψηλής Τεχνολογίας, κλπ.
Post a Comment