Υπάρχουν επιτυχίες, αλλά οι ηγεσίες…

Έρχεται η 25η Μαρτίου και δεν είναι κατάσταση αυτή να κάνουμε καψόνια στα παιδιά μας, για να μάθουν επιτέλους ποιου ιστορικού γεγονότος είναι επέτειος... Τα γεγονότα των κουκουλοφόρων, τα πανεπιστήμια με τα αδειανά θρανία, η πληθώρα των προθύμων να συμπράξουν στα «κρυφά ομόλογα» και στις φανερές προμήθειες, όλα αυτά μας οδηγούν στο ερώτημα «πού είναι οι ηγεσίες του τόπου;» Όχι μόνο οι πολιτικές, αλλά και οι πνευματικές και οι επιστημονικές και οι θρησκευτικές...

Ευτυχώς υπάρχει μια Ελλάδα που προοδεύει στα κρυφά, Έλληνες που έχουν επιτυχίες ουσιαστικές, αλλά «άγνωστες» στη χώρα μας, νέοι άνθρωποι που μοχθούν για καλύτερο επίπεδο ζωής και αναβάθμιση της περιβάλλουσας αισθητικής. Ευτυχώς είμαστε αρκετοί, που δεν δεχόμαστε ότι είναι ηγεσία της χώρας ο 70χρονος ξεροκέφαλος κ. Ρεχάγκελ, που έχει κολλήσει στα 35χρονα -πλέον- παλικάρια του... Ήταν μεγάλη επιτυχία το Ευρωπαϊκό της Πορτογαλίας, αλλά όσοι μένουν εκεί είναι ή πτωχοί τω πνεύματι ή ασθενείς στα οράματα… Δεν θέλω να κερδίσει αύριο η Εθνική Τουρκίας, αλλά αν νικήσει είμαι διατεθειμένος να παραδεχθώ τη νίκη της. Οι φίλοι μου, οι συνεργάτες μου, δεκάδες άνθρωποι που γνωρίζω κάθε εβδομάδα έχουν πάμπολλες αρετές και επιτυχίες, ώστε δεν περιμένουν μια -έστω και άδικη- νίκη επί της Τουρκίας για να νιώσουν καλύτερα…

Μέρες που είναι ας δούμε το σχόλιο του Φοίβου Καρζή για ένα θεσμό, που θα μπορούσε να είναι μέρος της ηγεσίας του τόπου, την Ακαδημία Αθηνών.