Βιβλία που αξίζει να ξεφυλλίσουμε

Τρία βιβλία άσχετα μεταξύ τους που τα έγραψαν άνθρωποι με γνώσεις, όρεξη αλλά και ταλέντο. Ο Λευτέρης Κουσούλης «διέπραξε» στις Μεταμεσονύκτιες Εκδόσεις τα «Κείμενα για την Πολιτική και την Επικοινωνία». Αποτελεί ένα σύνολο πονημάτων του συγγραφέα απ' όπου ξεχωρίζω τη συνέντευξη που έχει τίτλο «Η στρατηγική αντίληψη και οι μύθοι της πολιτικής». Ο Λ. Κουσούλης είναι από τους λίγους που έχει το δικαίωμα να μιλά για την στρατηγική, μια έννοια που έχει κακοπάθει στη χώρα μας.

Ευτυχώς υπάρχει ένας κύκλος ανθρώπων, διόλου μικρός, που δείχνει σοβαρό ενδιαφέρον για την αντιμετώπιση των ασκήσεων (της πολιτικής, των επιχειρήσεων), με γνώμονα τη στρατηγική. Αυτό επιτρέπει στον Λ. Κουσούλη και σε αυτούς που σέβονται εξίσου την έννοια αυτή, να έχουν συνομιλητές, αλλά και κύκλο ώστε να παρέχουν τις υπηρεσίες τους.

Ο Μιχάλης Μοδινός, ένας χαρισματικός άνθρωπος, που επέλεξε να απολαμβάνει τις παρέες του και τα ταξίδια, υπογράφει το καινούργιο του μυθιστόρημα «Ο Μεγάλος Αμπάι» (Εκδόσεις Καστανιώτη). Όσοι γνωρίζετε τον Μοδινό, έναν από τους πρώτους που έσπειραν τις ιδέες της Οικολογίας στη χώρα μας και όσοι θέλετε να διαβάσετε ένα καλό μυθιστόρημα, θα κάνετε μια καλή επένδυση παίρνοντας στα χέρια σας το «Μεγάλο Αμπάι».

Υπάρχουν και φίλοι που αγαπούν την ιστορία. Οι «Ταυτότητες Πρακτόρων και Κωδικά Ονόματα» του Θοδωρή Σαμπατακάκη, αποτελούν ένα αξιόλογο εγχείρημα για όσους βρίσκουν γοητεία στα πρακτόρικα παίγνια που παίχτηκαν σε αυτή τη χώρα. Το συγκεκριμένο βιβλίο αναφέρεται στη δραστηριότητα των βρετανικών υπηρεσιών πληροφοριών στην Ελλάδα (1939-1944). Παρά τις μακρές συζητήσεις για εκείνη την περίοδο της ιστορίας μας, υπάρχουν πολλά θέματα που έχουν μείνει μετέωρα. Ο Θ. Σαμπατακάκης αποφεύγει επιμελώς τις θεωρίες συνωμοσίας, που είναι τόσο δημοφιλείς στην Ελλάδα. Από την άλλη πλευρά, δεν πέφτει θύμα της τάσης των τελευταίων χρόνων, να απαλυνθούν ιστορικά γεγονότα, στο βωμό της αφελούς αντίληψης «να ξεχάσουμε τα γεγονότα για να κατευνάσουμε τα πάθη και τις εντάσεις».

Στη χώρα μας υπάρχουν ακόμα, ευτυχώς, πολλοί που διαβάζουν βιβλία, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που γράφουν. Και οι δύο αυτές κατηγορίες θα βοηθήσουν ώστε η αναπόφευκτη παγκοσμιοποίηση να μην «κάψει» τις αξίες του λόγου, της ανάγνωσης, της επικοινωνίας μέσα από κείμενα πλήρη νοημάτων, που δεν ασφυκτιούν στην αγχωτική οικονομία των SMS, των e-mails, του MSN.