Monday, September 24, 2007

Διαχείριση κρίσεων, ένα κατ’ εξοχήν ζήτημα management


Θα με εξυπηρετούσε επιχειρηματικά να επικρατήσει η αντίληψη ότι η διαχείριση κρίσεων είναι ένα ζήτημα της επικοινωνίας. Το ψέμα, όμως, έχει «κοντά ποδάρια» και δεν είναι δυνατόν να προωθούμε τέτοιες απλουστευτικές αντιλήψεις ένα μήνα μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές.

Η διαχείριση κρίσεων είναι, κατά κύριο λόγο, ζήτημα της διοίκησης ενός Οργανισμού και ενός Συστήματος. Η επικοινωνιακή αντιμετώπιση μιας κρίσης, απλώς μπορεί να μειώσει τις αρνητικές συνέπειες. Είναι απαραίτητος κρίκος –για να ευλογήσουμε και τα γένια μας-, αλλά είναι δευτερεύων. Επειδή υπάρχει κίνδυνος να αναλάβει η χώρα μόνο επιφανειακές πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση των θεμάτων που αναδείχθηκαν από τις πυρκαγιές, ας δούμε ένα παράδειγμα από το υπουργείου Μεταφορών.

Όπως μου μεταφέρουν, ο κ. Στρατηγουλάκος, διευθυντής του υπουργείου, επέμενε εδώ και πολύ καιρό ότι δεν υπάρχει κανένα σχέδιο αντιμετώπισης κρίσεων. Τα όποια σχέδια στον τομέα του ΠΣΕΑ (Σχέδιο Εκτάκτων Αναγκών) έχουν δύο προβλήματα:

-είναι ξεπερασμένα, γιατί έχουν υιοθετηθεί εδώ και πολύ καιρό,

-είναι εκτός πραγματικότητας, αφού δεν έχουν γίνει δοκιμές, ώστε να ελεγχθεί η δυνατότητα κινητοποίησης των υπηρεσιών, της τοπικής αυτοδιοίκησης, των πολιτών κλπ.

Είναι εύκολο να συμπεράνει κανείς ότι αυτό το πρόβλημα αφορά στο σύνολο των μηχανισμών αντιμετώπισης κρίσεων, σε όλα τα υπουργεία, σε όλες τις υπηρεσίες, σε όλη την έκταση της χώρας. Ούτε οι στρατηγικές ομάδες συμβούλων των υπουργών είναι αρκετές να αντιμετωπίσουν μια κρίση, ούτε η υιοθέτηση των πιο σύγχρονων επικοινωνιακών τακτικών. Πάνω απ’ όλα, πρέπει να υπάρχουν οι υπηρεσιακοί μηχανισμοί, που θα μπουν αυτομάτως σε λειτουργία για να αντιμετωπίσουν μια κρίση, δηλαδή, να σβήσουν μια φωτιά, να κάνουν τα δέοντα σε ένα ναυάγιο. Ο μη γένοιτο, αλλά η ζωή απέδειξε με τραγικό τρόπο, ότι δεν είναι μικρή η πιθανότητα να συμβούν.

Υ.Γ.: Αξίζει να προσθέσω ότι κάποιοι αρμόδιοι, στους οποίους έλεγε τα παραπάνω ο άγνωστός μου κ. Στρατηγουλάκος, τα αντιμετώπιζαν με τη λογική ότι ο συγκεκριμένος διευθυντής είναι «παράξενος»... Όπως όλοι οι δημόσιοι λειτουργοί, που αρνούνται να προσαρμοστούν στο κλίμα διάχυσης της ευθύνης στον κρατικό μηχανισμό.

3 comments:

Σκορπινα said...

Η διαχείρηση κρίσεων , τόσο σε επικοινωνιακό επίππεδο, όσο και σε επίππεδο σχεδιασμού, πρόληψης και καταστολής, είναι ένα κομμάτι που στην Ελληνική πραγματικότητα - αν και τόσο αναγκαίο - δεν υπάρχει. Πιστεύω ότι πρόκειται για το πιο σημαντικό κομμάτι ενός οργανισμού, και είναι λυπηρό - τουλάχιστον - το γεγονός ότι στην Ελλάδα δεν διαθέτουμε πόρους ανάπτυξης γι αυτόν τον τομέα.

Δανείζομαι την έφρασή σας, ότι οι παλαιότερες "σειρές" μας κρατάνε πίσω, γιατί πιστεύω ότι εδώ είναι που χρειαζόμαστε "νέο αίμα" να φέρει καινούριες ιδέες...

Anonymous said...

H diahirisi kriseon stin Ellada inai anekdoto.

testsd1222 said...

Το πιο σημαντικό σε μια ενδεχόμενη κρίση είναι η πρόληψη, γι’αυτό και σε αυτόν τον τομέα ενός οργανωμένου τμήματος που διαχειρίζεται τις επικοινωνίες ενός οργανισμού το budget οφείλει να είναι αρκετά υψηλό ώστε να αποφευχθεί τελικά ένα σαφώς μεγαλύτερο σύνολο από έμψυχο και άψυχο κόστος...

Μια κρίση πάντα προειδοποιεί πριν την άφιξη της.. Ωστόσο, μια επιτροπή κρίσεων δεν αρκεί να λαμβάνει μηνύματα αλλά να είναι σε θέση να δώσει σωστή ερμηνεία.
Η αντιμετώπιση της κρίσης, είναι καθαρά θέμα της σωστής λειτουργίας του μηχανισμού επικοινωνίας..

Η πρόληψη για εμάς τους Έλληνες δεν υπάρχει αφού επικρατεί η αντίληψη του ωχαδερφισμου και της αναβλητικότητας αλλά και της τελευταίας στιγμής αυτό φαίνεται από μικρές καθημερινές λεπτομέρειες. Σκεφτείτε μόνο τις ουρές στα ταμεία της εφορείας για το αυτοκόλλητο τελών κυκλοφορίας

Όσο για τον παράξενο διευθυντή έχω αναφερθεί σε προηγούμενο σχόλιο για την συλλογικότητα που ποτέ δεν φτάνουμε