Tuesday, November 06, 2007

Πού θα ξανασυναντηθούμε μαθητές, σχολείο, εκπαιδευτικοί, γονείς, κοινωνία...;


...Μα, στο Internet και στις interactive μορφές επικοινωνίας! Δεν θα τα καταφέρω να τα πω καλύτερα από ένα σημαντικό κείμενο του Nylon, στο οποίο αυτό το blog κάνει αναφορά για δεύτερη φορά -και όχι μόνο γιατί περιέχει τρία πολύ σημαντικά video, όπου μιλούν οι μαθητές και μας τα λένε παραστατικά και χύμα...

Αν μπορεί να προσθέσει κάτι αυτό το σημείωμα, είναι το καταστάλαγμα από τρέχουσες εμπειρίες μου, δηλαδή:
-την καθημερινή «ανταλλαγή απόψεων» με τα δύο παιδιά μου, για την κατάκτηση της Γνώσης, που τη θεωρώ σημαντική για τη ζωή τους,
-την εμπλοκή μου σε ένα Συνέδριο με θέμα το «Σχολείο του Μέλλοντος»,
-τη συμμετοχή μου στο διοικητικό συμβούλιο του Συλλόγου Γονέων και
-την ενασχόλησή μου με τα blogs, τα social media, το διάλογο μέσω του Διαδικτύου.

Για να μην σας τρώω το χρόνο σας, η αίσθησή μου είναι ότι η αξιοποίηση της διαδραστικότητας που προσφέρει το Διαδίκτυο είναι μονόδρομος για να ανακαλύψουν τα παιδιά μας τη Γνώση, καθώς σήμερα την συνδυάζουν με ένα βαρετό, καταπιεστικό και ανούσιο σχολείο. Τα απλά στοιχεία λένε τα εξής για το πώς οι μαθητές προσλαμβάνουν Γνώσεις και Εμπειρίες:
ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ: το κινητό τους, τα σύντομα μηνύματα μέσω Internet (MSN, κλπ), η ανταλλαγή μουσικής, είναι μια από τις λίγες ενασχολήσεις που τα «πορώνει» και τους απορροφά το ενδιαφέρον.
ΠΑΡΕΕΣ: οι συντροφιές τους στο σχολείο και στα hobbies τους, είναι ένας δεύτερος χώρος που τους προσφέρει Γνώσεις και Εμπειρίες.
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: τα σημερινά παιδιά έχουν πολύ μεγαλύτερη ανάγκη για επικοινωνία, καθώς η έλλειψη της γειτονιάς τα ωθεί στο να ψάχνουν εναλλακτικούς τρόπους για να συνομιλήσουν. Τα παθητικά παιδιά βλέπουν πολλή ώρα τηλεόραση, τα πιο δυναμικά βρίσκουν διέξοδο στο κινητό και στο Internet.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ: τα Μαθηματικά και η Ιστορία ήταν βασικοί πυλώνες για την συγκρότηση της προσωπικότητας ενός πολίτη σε παλιότερες γενιές. Δεν είμαι σίγουρος –δεν είμαι ειδικός-, αλλά έχω την εντύπωση ότι η δραματική αλλαγή στις διαθέσιμες εμπειρίες, πιθανόν να επιτρέπει την ανάπτυξη μιας προσωπικότητας μέσα από τις προσλαμβάνουσες που έχουν σχέση με την επικοινωνία, την άντληση εμπειριών από άλλες γεωγραφικές περιοχές, κλπ. Τα Μαθηματικά και η Ιστορία, πιθανόν να είναι προϋπόθεση για να προχωρήσει κάποιος προς ανώτερες σπουδές, αλλά δεν θα είναι μονόδρομος για την μόρφωση, την συγκρότηση, για ό,τι θεωρεί η κοινωνία «επιτυχία».
ΕΚΜΑΘΗΣΗ ΞΕΝΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ: μπορεί να είναι μονόδρομος για την εξέλιξη ενός παιδιού, αλλά υπάρχουν αρκετές εναλλακτικές, σε σχέση με το να τις μάθει με την κλασσική συνταγή του μαθητή που κάθεται σε ένα θρανίο και έχει απέναντι το δάσκαλο. Τα ερεθίσματα από τη μουσική, τα ταξίδια, το σερφάρισμα και τις παρέες, πιθανόν να διαμορφώνουν ένα περιβάλλον ικανό να συνδυάσει την εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας με το ενδιαφέρον.

Ένα post σε ένα blog δεν δίνει πολλά περιθώρια χώρου για λεπτομερείς αναλύσεις και εξαντλητικά επιχειρήματα.. Ωστόσο, λίγο δογματικά, η εντύπωσή μου είναι ότι ένας μόνο τρόπος υπάρχει για να αντιμετωπισθούν:
-η αδυναμία των εκπαιδευτικών και του σχολείου να παρακολουθήσουν τους ταχείς ρυθμούς απαιτήσεων των παιδιών και της ζωής,
-το έλλειμμα χρόνου (και ενίοτε ενδιαφέροντος) των γονιών και
-η βαθύτατη κρίση του εκπαιδευτικού συστήματος της Ελλάδας

Αυτός είναι η αξιοποίηση της ζωντάνιας και του πλούτου του Διαδικτύου. Δεν είναι επ’ ουδενί λύση το να αφήνεις τα παιδιά να σερφάρουν ακατάσχετα και ανεξέλεγκτα… Αποτελεί ένα φωτεινό παράθυρο να καλλιεργούνται τα ενδιαφέροντά τους μέσα από τον πλούτο ενός Ιντερνετικού κόσμου, που κανένα βιβλίο, κανένας εκπαιδευτικός ή γονιός δεν μπορεί να υποκαταστήσει. Παρά τις παγίδες για τα παιδιά, τη χαμένη ενέργεια, τον ξοδεμένο χρόνο: το σχολείο, οι εκπαιδευτικοί, οι γονείς, αν θέλουν να ξαναζωντανέψουν το «γήπεδο» της Μάθησης και της Γνώσης, δεν έχουν άλλη επιλογή, παρά να αξιοποιήσουν δημιουργικά την πλατφόρμα του Internet.

2 comments:

Anonymous said...

Ευχαριστώ για την (δις) αναφορά κύριε Χαϊκάλη.

Anonymous said...

Συμφωνώ απόλυτα με τα λεγόμενα σας.
Έχω διαβάσει αρκετά post σε blogs με αυτό το θέμα κι η άποψή μου ειναι οτι το Διαδίκτυο αποτελεί ανπόσπαστο κομμάτι της διδικασίας της μάθησης για τα σημερινά παιδιά.
Πρόσφατα μάλιστα ανακάλυψα ένα σχολέιο στο Π. Φάληρο που από ό, τι φαίνεται οι καθηγητές εχουν καταλάβει το ρόλο που διαδραματίζει το Διαδίκτυο στην εκπαίδευση.
Μπορείτε να πάρετε μια ιδέα εδώ:

http://1gym-p-falir.att.sch.gr/

Άρτεμις Δρόσου,
Φοιτήτρια του τμήματος Μάρκετινγκ & Επικοινωνίας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών