«Κάποιοι υπουργοί κινδυνεύουν να γίνουν “Μαριέττες”», μου είπε στέλεχος της κυβέρνησης και μου φάνηκε ενδιαφέρον. Του ζητήθηκαν κάποιες εξηγήσεις και προχώρησε το συλλογισμό του: «Διακρίνονται ορισμένοι υπουργοί, αλλά και στελέχη του δημόσιου τομέα με πολύ μεγάλη ευθύνη –π.χ., διοίκηση κάποιας κρίσιμης ΔΕΚΟ- που εξαγγέλλουν κάποια μέτρα πολιτικής και μετά τους την “πέφτουν” όλοι μαζί και, κυρίως, άλλα στελέχη της κυβέρνησης: κάνουν διαρροές εναντίον των μέτρων αυτών υπουργοί, βγαίνουν στα κανάλια και γίνονται ήρωες φιλοκυβερνητικοί συνδικαλιστές, δημοσιεύουν σκληρά ρεπορτάζ φιλοκυβερνητικά media».
O υπουργός Χ που εξήγγειλε τα μέτρα ψάχνει τότε γύρω του να βρει κάποιους ελάχιστους συμμάχους και διαπιστώνει πρωτόγνωρη ερημιά. Άλλοι υπουργοί, με τους οποίους είχε πολύ καλή σχέση, που (συνήθως συμβαίνει να) εκλέγονται σε μεγάλες εκλογικές περιφέρειες, κάνουν πως δεν τον ξέρουν, βουλευτές που μέχρι χθες αξιοποιούσαν τον υπουργό Χ, βγαίνουν στα κανάλια και για 3 λεπτά δημοσιότητας τον «αδειάζουν» και συντάσσονται με τους «ήρωες» συνδικαλιστές. Ακόμα και χθεσινοί του πολιτικοί και προσωπικοί φίλοι βρίσκουν αφορμή να κάνουν δημόσια κριτική στον υπουργό Χ, με αιτιολογία ότι η εξαγγελία του μέτρου ή της μεταρρύθμισης έγινε πρόχειρα, χωρίς προηγούμενη προετοιμασία… Ακόμα και αυτοί οι φίλοι, αναζητούν τρόπο να «αδειάσουν» κομψά τον υπουργό Χ και τις εξαγγελίες του, δεν έχουν καμία πρόθεση να πουν ότι «παρόλο που οι αναγγελία του μέτρου δεν είχε πίσω της την απαραίτητη προετοιμασία, εγώ πιστεύω ότι πρέπει να προχωρήσει»…
Με αυτά και με τούτα, τόνισε το κυβερνητικό στέλεχος, που έλεγε τα παραπάνω, ετοιμάζονται οι επόμενες «Μαριέττες». Πρόσθεσε μάλιστα ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα της Μαριέττας δεν ήταν ότι είχε εξαγγείλει μέτρα στα οποία επιτέθηκαν οι πάντες και κυρίως στελέχη ή κυβερνητικοί συνδικαλιστές. Η μεγαλύτερη αδυναμία της πρώην υπουργού Παιδείας ήταν, κατά τη γνώμη του συνομιλητή του, ότι όταν είδε τις αντιδράσεις τρόμαξε, έκανε πίσω και ετράπη σε «άτακτη φυγή», εκδηλώνοντας σπασμωδικές κινήσεις. Αυτή η συμπεριφορά απομάκρυνε, όχι μόνο εκείνους που έκαναν «πόλεμο» στα μέτρα της, αλλά και τους άλλους: όλους εκείνους, που δεν είναι λίγοι, οι οποίοι θα ήθελαν να έχουν εισαχθεί οι μεταρρυθμίσεις στο δημόσιο διάλογο με περισσότερη προετοιμασία και να υπάρξει σταθερή πολιτική στην εφαρμογή τους.
Μετά από αυτά, η πιο εύκολη δουλειά ενός πρωθυπουργού είναι να αντικαταστήσει τον υπουργό που έγινε «Μαριέττα». Κατά την άποψη του συνομιλητή μου, αυτή την περίοδο φαίνεται ότι υπάρχουν 3-4 υπουργοί, που διατρέχουν τον κίνδυνο να ακολουθήσουν την τύχη της πρώην υπουργού Παιδείας (και όχι την πορεία του Βύρωνα Πολύδωρα, ο οποίος είναι μια εντελώς ξεχωριστή περίπτωση).
O υπουργός Χ που εξήγγειλε τα μέτρα ψάχνει τότε γύρω του να βρει κάποιους ελάχιστους συμμάχους και διαπιστώνει πρωτόγνωρη ερημιά. Άλλοι υπουργοί, με τους οποίους είχε πολύ καλή σχέση, που (συνήθως συμβαίνει να) εκλέγονται σε μεγάλες εκλογικές περιφέρειες, κάνουν πως δεν τον ξέρουν, βουλευτές που μέχρι χθες αξιοποιούσαν τον υπουργό Χ, βγαίνουν στα κανάλια και για 3 λεπτά δημοσιότητας τον «αδειάζουν» και συντάσσονται με τους «ήρωες» συνδικαλιστές. Ακόμα και χθεσινοί του πολιτικοί και προσωπικοί φίλοι βρίσκουν αφορμή να κάνουν δημόσια κριτική στον υπουργό Χ, με αιτιολογία ότι η εξαγγελία του μέτρου ή της μεταρρύθμισης έγινε πρόχειρα, χωρίς προηγούμενη προετοιμασία… Ακόμα και αυτοί οι φίλοι, αναζητούν τρόπο να «αδειάσουν» κομψά τον υπουργό Χ και τις εξαγγελίες του, δεν έχουν καμία πρόθεση να πουν ότι «παρόλο που οι αναγγελία του μέτρου δεν είχε πίσω της την απαραίτητη προετοιμασία, εγώ πιστεύω ότι πρέπει να προχωρήσει»…
Με αυτά και με τούτα, τόνισε το κυβερνητικό στέλεχος, που έλεγε τα παραπάνω, ετοιμάζονται οι επόμενες «Μαριέττες». Πρόσθεσε μάλιστα ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα της Μαριέττας δεν ήταν ότι είχε εξαγγείλει μέτρα στα οποία επιτέθηκαν οι πάντες και κυρίως στελέχη ή κυβερνητικοί συνδικαλιστές. Η μεγαλύτερη αδυναμία της πρώην υπουργού Παιδείας ήταν, κατά τη γνώμη του συνομιλητή του, ότι όταν είδε τις αντιδράσεις τρόμαξε, έκανε πίσω και ετράπη σε «άτακτη φυγή», εκδηλώνοντας σπασμωδικές κινήσεις. Αυτή η συμπεριφορά απομάκρυνε, όχι μόνο εκείνους που έκαναν «πόλεμο» στα μέτρα της, αλλά και τους άλλους: όλους εκείνους, που δεν είναι λίγοι, οι οποίοι θα ήθελαν να έχουν εισαχθεί οι μεταρρυθμίσεις στο δημόσιο διάλογο με περισσότερη προετοιμασία και να υπάρξει σταθερή πολιτική στην εφαρμογή τους.
Μετά από αυτά, η πιο εύκολη δουλειά ενός πρωθυπουργού είναι να αντικαταστήσει τον υπουργό που έγινε «Μαριέττα». Κατά την άποψη του συνομιλητή μου, αυτή την περίοδο φαίνεται ότι υπάρχουν 3-4 υπουργοί, που διατρέχουν τον κίνδυνο να ακολουθήσουν την τύχη της πρώην υπουργού Παιδείας (και όχι την πορεία του Βύρωνα Πολύδωρα, ο οποίος είναι μια εντελώς ξεχωριστή περίπτωση).
2 comments:
H Marietta θα μεινει στην ιστορια!
η μαριεττα ειναι ανεπαναληπτη!
Post a Comment