Αμήχανος «ιεροκήρυκας» της online πραγματικότητας

Κάθε μέρα, τουλάχιστον πέντε φορές αναπτύσσω σε εν δυνάμει συνεργάτες την άποψη ότι ήδη ο κόσμος του Διαδικτύου αριθμεί στην Ελλάδα έναν αριθμό ενσυνείδητων «επισκεπτών», που το κάνει υπολογίσιμο μέσον επικοινωνίας και προβολής. Γίνομαι κάτι σαν «ιεροκήρυκας», μια στάση που απεχθανόμουν πάντοτε, γιατί δεν πιστεύω στην αξία του να «πουσάρεις» μια ιδέα παραπάνω απ’ όσο επιτρέπει το περιβάλλον.

Το ενδιαφέρον είναι ότι τον τελευταίο καιρό επανέρχονται senior managers, που πριν 2-3 μήνες είχαν αντιμετωπίσει την παραπάνω προσέγγιση με δυσπιστία. Ο ένας επανήλθε, γιατί κατάλαβε τα Χριστούγεννα ότι τα παιδιά του, που σπουδάζουν στην Βρετανία, βρίσκουν τα πάντα μόνο μέσω Internet. O άλλος είδε το θέμα με άλλο μάτι, γιατί η πολυεθνική στην οποία εργάζεται έστειλε «σήμα» από το εξωτερικό -με τον ενίοτε απόλυτο τρόπο που το στέλνουν οι διεθνείς εταιρείες- ότι, πάνω απ’ όλα, πρέπει να δουν το κανάλι του Διαδικτύου.

Το 2008 θα είναι καθοριστική χρονιά για την ενίσχυση του perception στην κοινωνία, ότι το Internet μπορεί να μην είναι το πιο «δυνατό σημείο» των Ελλήνων, αλλά έχει εξελιχθεί πλέον σε ένα υπολογίσιμο «κανάλι». Με την ευκαιρία, ας δούμε μια ανάλυση για τη σχέση μεταξύ του «πραγματικού» κόσμου και του ψηφιακού στον τομέα των στρατηγικών δημοσίων σχέσεων…