Friday, March 21, 2008

Blogs: Η «αμερικάνικη» προσέγγιση του Γ. Παπανδρέου και η «νοτιοευρωπαϊκή» του Α. Τσίπρα…

Η τοποθέτηση του ΠΑΣΟΚ στην μπλογκόσφαιρα και η αντίστοιχη «σιωπηρή» δραστηριότητα του ΣΥΝ δίνουν μια άλλη διάσταση της πορείας του ενός και του άλλου κόμματος. Για όσους γνωρίζουν, το ΠΑΣΟΚ έχει κάνει πολύ μεγάλη επένδυση και σε χρήματα (για τα ελληνικά δεδομένα) και σε στελέχη και ειδικούς. Υπάρχει, όμως, διάχυτη η εντύπωση ότι όλη αυτή η προσπάθεια, που έχει σημαντικές επιμέρους επιτυχίες, στερείται τελικής αναγνώρισης. Κάτι που έχει σχέση με την κεντρική πολιτική του ΠΑΣΟΚ, η οποία δεν δίνει σημαντικές ευκαιρίες για μια ισχυρή τοποθέτηση στα σημαντικά πολιτικά θέματα της χώρας.

Ίσως έχει επηρεάσει και η διαρκής προσπάθεια ορισμένων στο ΠΑΣΟΚ να υπάρξουν χαμηλή τόνοι στη δραστηριότητα του κόμματος και του Γ. Παπανδρέου στα social media, γιατί αυτό δεν «περνάει» στην ελληνική κοινωνία. Δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητος και ο δυϊσμός: αρκετά στελέχη του ΠΑΣΟΚ που βρίσκονται στην κεντρική σκηνή, δεν έχουν blog ή το διατηρούν χωρίς να το πιστεύουν.

Από την άλλη πλευρά ο ΣΥΝ, με μια ελάχιστη, αλλά ουσιαστική κεντρική καθοδήγηση, έχει αγκαλιάσει αρκετά blogs σε γειτονιές ή σε πόλεις της περιφέρειας. Κάποιες οργανώσεις του έχουν ανοίξει το δικό τους ιστολόγιο και –όπως συμβαίνει συνήθως στον ΣΥΝ- έχουν αρκετούς βαθμούς ελευθερίας. Την ανάπτυξη αυτή την έχει ευνοήσει η ηγεσία του ΣΥΝ και μια ομάδα στελεχών γύρω από τον Α. Τσίπρα. Τα επιμέρους blogs ασχολούνται με τα ζητήματα των τοπικών κοινωνιών, τα πολιτιστικά, αλλά και με ακτιβισμό, όπου συνήθεις στόχοι είναι οι κεραίες κινητής τηλεφωνίας.

Η δραστηριότητα του ΣΥΝ και των φίλων του έχει συμβάλει στην δικτύωση και στον ακτιβισμό. Ένα μέρος από τη δραστηριότητα του ΠΑΣΟΚ είναι αρκετά προχωρημένο τεχνολογικά, αλλά δεν έχει τη δυνατότητα να αγκαλιάσει ένα ευρύ στρώμα της κοινωνίας… Αργά ή γρήγορα, η επένδυση του ΠΑΣΟΚ σε υποδομές και ανάπτυξη στελεχών, θα φέρει καρπούς, χωρίς να είναι βέβαιο ότι θα ωφελήσουν το ίδιο το κόμμα…

11 comments:

spallantzas said...

Δεν αντιλαμβάνομαι τι σχέση έχουν τα όσα γράφεις στο ποστ σου , με τον τίτλο! Τι εννοείς ως "αμερικάνικη" προσέγγιση ΓΑΠ και αντιστοιχα "νοτιοευρωπαϊκή" Τσίπρα?
Παρακάτω τι σημαίνει ακριβώς ότι "η προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ "στερείται τελικής αναγνώρισης"?
Απο που εξάγεται το συμπέρασμα ότι "κάποιοι στο ΠΑΣΟΚ" δεν θέλουν δραστηριότητα στα social media ? Και καλά στο ΠΑΣΟΚ . Για τον ΓΑΠ απο που συμπεραίνεται αυτό? Εγω βλέπω στην ιστοσελίδα του "στέκι των blogs" με άρθρα πολλές φορές κριτικής στο ΠΑΣΟΚ , βλέπω αλλεπάλληλες (πάνω απο 15 τον τελευταίο καιρό) συνεντεύξεις με bloggers - πολίτες και μάλιστα με κυριο θέμα τη δράση τους και στις τοπικές τους κοινωνίες. Αντίθετα , εκτός απο κάποια blogs οργανώσεων του ΣΥΝ που αναπαραγουν ανακοινώσεις τους κόμματος, δεν βλέπω καμια μεταβολή στην ελληνική μπλογκόσφαιρα , που να αναδεικνύει έντονη παρουσία μπλόγκερς του ΣΥΝ στο προσκηνιο!
Ακόμη και το μερικώς αναξιόπιστο sync.gr να πάρουμε , η παρουσία μπλόγκερς που δηλώνουν οι ιδιοι ότι κινούνται στο χωρο του ΠΑΣΟΚ είναι καταλυτική! Και θα πω πως δεν βλέπω καμια ανελευθερία στην έκφραση τους!
Θα ήθελα αυτες τις διευκρινίσεις για να έχει νόημα οποιοσδήποτε περαιτερω διάλογος.

Στάθης Χαϊκάλης said...

@stefan
Στους τομείς που αναφέρετε, πολίτες περί το ΠΑΣΟΚ και το ίδιο το ΠΑΣΟΚ, έχει κάνει πολύ καλή δουλειά.
Στους τομείς της υποστήριξης θεμάτων πολιτικής δράσης που αφορούν την κοινωνία, δεν φαίνεται να έχει φέρει αποτελέσματα, μέσα από την υποστήριξη ιστολογίων και social media. Τέτοια θέματα, είναι μεταξύ άλλων
-η υποβάθμιση του περιβάλλοντος σε επίπεδο γειτονιάς
-η διάλυση τοπικής αυτοδιοίκησης
-η ποιότητα ζωής καταναλωτή
-τα θέματα απασχόλησης και ανεργίας νέων.
Θα επιχειρήσω να επανέλθω με νέο post για πιο αναλυτική τοποθέτηση.

Παναγιώτης Βρυώνης said...

Σε αυτά που ανέφερε ο stefan παραπάνω, θα ήθελα να προσθέσω μερικές σκέψεις.

Θεωρώ ότι υπάρχουν 2 διαφορετικοί άξονες και είναι λάθος να τους μπλέκουμε.

Ο ένας είναι οι δράσεις ενός κόμματος, αυτό που συχνά ονομάζω "ανοίξαμε και σας περιμένουμε". Οι δράσεις αυτές έχουν συνήθως τίτλο "το ΠΑΣΟΚ οργανώνει ... με θέμα ...". Νομίζω ότι σε αυτό τον τομέα κανένας δεν θα αμφισβητήσει ότι το ΠΑΣΟΚ έχει τα πρωτεία στην χρήση των social media. Από την διαβούλευση του προγράμματος, μέχρι στις εσωτερικές διεργασίες και συγκρούσεις και μέχρι την θεσμική αντιπροσώπευση στον χώρο των social media με τα blogs των νομαρχιακών και δημοτικών οργανώσεων (μερικά από τα οποία είναι πραγματικά εντυπωσιακά) και μερικά από τα πιο δραστήρια sites σε ατομικό επίπεδο, όπως του Ανδρουλάκη.

Ο άλλος άξονας είναι η συμμετοχή σε δράσεις της κοινωνίας που συμβαίνουν ανεξάρτητα από τα κόμματα, όπως ακριβώς αυτές που αναφέρετε. Ο κύριος ρόλος των κομμάτων σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να αφουγκράζονται, να αγκαλιάζουν και να αναδεικνύουν τις πρωτοβουλίες των πολιτών σε πολιτικό επίπεδο.

Μπορώ να αναφέρω πολλές περιπτώσεις που θέματα όπως αυτά, που έχουν αναδειχθεί μέσω social media, έχουν φτάσει τελικά στην Βουλή από το ΠΑΣΟΚ. Ενδεικτικά, αναφέρω το πετκόκ από την περιοχή της Λάρισας, το θέμα του blogme.gr, το θέμα της Αμαλίας Καλυβίνου... Να θυμίσω ότι πρόσφατα η Ν.Δ. κατηγόρησε (!!!) το ΠΑΣΟΚ ότι έφερε στην Βουλή καταγγελίες που είχαν γίνει μέσα από blogs;

Για να το πετύχουν αυτό τα κόμματα χρειάζεται να έχουν στενούς δεσμούς και δίαυλους επικοινωνίας με την κοινωνία -σε όλες τις τις εκφάνσεις και βέβαια και μέσω των social media, όπου θεωρώ ότι το ΠΑΣΟΚ είναι πολύ πιο δραστήριο από τα άλλα κόμματα.

Πραγματικά, η προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ στα social media στερείται της αναγνώρισης που θα της άξιζε. Αλλά αυτό είναι λογικό. Το ΠΑΣΟΚ είναι ένα κόμμα που στοχεύει να έχει κυβερνητική πλειοψηφία στις επόμενες εκλογές, σε ένα εκλογικό σώμα που είναι δυστυχώς ψηφιακά αναλφάβητο στην πλειοψηφία του. Σε αντίθεση με τον ΣΥΝ (ή ΣΥΡΙΖΑ; δεν έχω καταλάβει) που έχει την πολυτέλεια να εκφράζει και να απευθύνεται σε ένα σχετικά μικρό και συγκεκριμένο μέρος του εκλογικού σώματος.

Δυσκολεύομαι να καταλάβω πώς η παράγραφός σας που αναφέρεται στο τί έχει κάνει ο ΣΥΝ, αν αλλάξουμε τα ονόματα (και αφαιρέσουμε το θέμα των κεραιών από κύριο στόχο ακτιβισμού) δεν ισχύει για το ΠΑΣΟΚ εδώ και 1-2 χρόνια.

spallantzas said...

o vrypan συμπλήρωσε πολλά και απτά παραδέιγματα, εγω θα μπορούσα να πω άλλα τόσα , να ξεχωρίσω δε και μια πρόσφατη συλλογική πρόσπάθεια , το www.eforum.gr, την μόνη κατά τη γνώμη μου αυτοοργανωτική προσπάθεια - ύστερα απο το τελευταίο κάλεσμα ΓΑΠ - που μάλιστα ειχε και έντονη παρουσία στο συνεδριο.
Τα όσα αναφέρεις στο σχόλιο σου είναι εν μέρει σωστά.
Παρόλα αυτά μου μένει η αρχική απορία και δεν μου απαντας στο βασικό : τι σχέση έχει ο τίτλος και οι χαρακτηρισμοί εκεί με αυτό καθ' αυτό το ποστ?
Με χαρά θα περιμένω το επόμενο ποστ!

dzach said...

Μέσα στα 3 παραπάνω σχόλια, με το έναυσμα ενός παρατηρητικού άρθρου, αποκαλύπτεται (και αποδεικνύεται) το πρόβλημα που έχει το ΠΑΣΟΚ σήμερα, μέσα από τον καθρέφτη ενός επί μέρους θέματος (των blog). Όπου ο πολίτης ισούται με ψηφοφόρο που συγκροτεί το "εκλογικό σώμα" και θεωρείται περίπου ιδιοκτησία των "εκφραστών" του. Ας με συγχωρήσουν οι προηγούμενοι σχολιαστές που χρησιμοποιώ με αρνητικό τρόπο λέξεις από τα σχόλιά τους.

Η δουλειά στο κοινωνικό / ακτιβιστικό πεδίο φαίνεται να είναι ελκυστική για τον πολίτη μάλλον όταν είναι πάσο "ελευθέρας εισόδου" στην πολιτική δράση για όποιον το θέλει και -κυρίως- το πιστεύει. Και φαίνεται να έχει ανάγκη κυρίως από παραγωγή πρωτογενών πολιτικών πράξεων και όχι meta-πράξεων. Με άλλα λόγια, το τεχνικό όχημα (εδώ τα blogs) χρειάζεται "ευκαιρίες για ισχυρές πολιτικές τοποθετήσεις" και πράξεις για να αναδειχτεί, όπως εύστοχα λέει το άρθρο.

Όσοι βλέπουν τον κοινωνικό ακτιβισμό, την αυτο-οργάνωση και τις κινήσεις πολιτών σαν ταμείο είσπραξης άμεσων πολιτικών κερδών συναντούν πια δυσπιστία και άρνηση. Αυτό που μάλλον περιμένουν οι ενεργοί πολίτες από το ΠΑΣΟΚ είναι να συναντηθούν ίσοις όροις στο κέντρο της πολιτικής αγοράς, κι όχι ένα "ανοίξαμε και σας περιμένουμε". Περιμένουν, εν τέλει, πολιτική εκπροσώπηση και όχι πολιτική αντιπροσώπευση.

Ένα μεγάλο μέρος των blog με "πράσινο" χρώμα αναλώνονται σε ιεραποστολικής φύσης θεματολογία περί το ΠΑΣΟΚ. Αυτό όμως είναι αμφίβολο αν ενδιαφέρει πραγματικά τον "ψηφιακά αναλφάβητο" πολίτη που καταφέρνει να φτάσει ως τις σελίδες αυτών των blog. Η κατάσταση αποτυπώνεται άριστα στην κλασική αμερικάνικη στιχομυθία shopping: Can I help you? No, thanks. I'm just browsing.

Εξαιρετική η επιλογή του τίτλου και της φωτογραφίας με τη λεζάντα της. Και δεν μπορεί κανείς να μην παρατηρήσει ότι το αμφιθέατρο είναι άδειο αλλά φωτισμένο και σε αναμονή.

Τα χαιρετίσματά μου.

Στάθης Χαϊκάλης said...

@dzach
Εχω να σε ακούσω 5 περίπου χρόνια..
Και τότε δεν είχαμε συχνή επαφή, αλλά μάλλον διατηρούσαμε αμφότεροι αποστάσεις από φαινόμενα της περιόδου.
Τα blogs παρέχουν μια δυνατότητα έκφρασης της κοινωνίας των πολιτών, -για να υπάρχει ένας ελάχιστος κοινωνικός έλεχγος σε αυτούς που 'εκπροσωπούν' και δεν 'αντιπροσωπεύουν'. Απότι βλέπω, -μέσα από το blog σου- ασχολείσαι με δημιουργικά θέματα..

@stefan, vrypan
Θα επανέλθω με νέο post, χωρίς να μπορώ να υποσχεθώ ότι δεν θα τα κάνω ...χειρότερα..
Μια εξήγηση, όσον αφορά την 'αμερικάνικη προσέγγιση': δεν το αναφέρω ως όρο μείωσης ή απαξίωσης, αλλά ως προσδιορισμό μιας προσέγγισης που δεν ταιριάζει πάντοτε στην Ελλάδα.
Κάθε εβδομάμα, αφιερώνω πολύ περισσότερο χρόνο, παρακολουθώντας αμερικάνικα θέματα, από τις εκλογές μέχρι το ρόλο των θρησκόληπτων κλπ. Το κάνω από ενδιαφέρον, αλλά γνωρίζω ότι αρκετά που γίνονται εκεί, έχουν λιγότερο ενδιαφέρον για την καθημερινότητά μου (επαγγελματική/προσωπική), σε σχέση με αντίστοιχα που συμβαίνουν στην Ευρώπη.
Ομοίως η εταιρεία μου εκπροσωπεί στην Ελλάδα, τη μεγαλύτερη εταιρεία δημ σχέσεων, που συμβαίνει να είναι αμερικανική, (και -επίσης- συμβαίνει να επενδύει τεράστια οικονομικά και human resources στο digital και το interactive).
Ξοδεύω πολύ χρόνο να τα παρακολουθώ, μόνο το 30-40% έχει εφαρμογή στην Ελλάδα (και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες που έχει το σχήμα μου δραστηριότητα...
Οσοι κρινόμαστε καθημερινά από αυστηρούς/σκληρούς μηχανισμούς, έχουμε την εντύπωση ότι είναι πολύ χρήσιμη (και inspiring) η παρακολούθηση του αμερικάνικου paradigm, αλλά τα κριτήρια εδώ είναι (αλλού περισσότερο, αλλού λιγότερο) διαφορετικά...
Θα επανέλθω με post, πάντοτε με την εντύπωση ότι κάνουμε brainstorming και με τη σαφή δήλωση, ότι είμαι ανοικτός να μάθω πράγματα που δεν γνωρίζω και να διορθώσω, σημεία όπου έκανα λάθος ανάλυση.
Καλή παρέλαση...

Παναγιώτης Βρυώνης said...

@Στάθης Χαϊκάλης:

να κάνω και εγώ την διευκρίνιση :-)

Προσωπικά, δεν θεώρησα τον χαρακτηρισμό "αμερικανική προσέγγιση" αρνητικό. Αντίθετα, όπως επισημαίνεις, οι ΗΠΑ είναι πολύ πιο μπροστά από σχεδόν όλες τις ευρωπαϊκές χώρες στην πολιτική χρήση του internet -το να μην το αναγνωρίζουμε είναι απλά στρουθοκαμηλισμός.

@dzach: προφανώς έχω μεγάλη ανικανότητα να εκφράσω αυτά που σκέφτομαι, αφού άλλα νομίζω ότι γράφω και άλλα διαβάζεις.

dzach said...

@brypan: Νομίζω ότι έχει σημασία να διαπιστώσει κανείς αν η αναντιστοιχία τεχνικής προσπάθειας με την ανταπόκριση του κόσμου, έχει βάση, κι αν έχει, τότε γιατί συμβαίνει αυτό.

Όπως κι εσύ δέχεσαι, η παρατήρηση του Στάθη, είναι ορθή: Υπάρχει όντως αναντιστοιχία προσπάθειας και αποτελέσματος. Είναι ο λόγος ο "ψηφιακός αναλφαβητισμός" και το μή συγκεκριμένο του εκλογικού σώματος; μήπως είναι ο ορισμός του ενεργού κοινού στο οποίο απευθύνεται το ΠΑΣΟΚ με τα "κοινωνικά ΜΜΕ" (π.χ. blog) ως "εκλογικό σώμα" κάτι απωθητικό από μόνο του; μήπως το αμερικάνικο "ανοίξαμε και σας περιμένουμε" διαφέρει πολύ από το νοτιο-ευρωπαϊκό "θα συναντηθούμε στους δρόμους";

Είναι πιθανόν το "θα συναντηθούμε στους δρόμους" να μην αποτελεί κεντρική στρατηγική του ΠΑΣΟΚ. Στο τέλος-τέλος, στις μαζικές συναθροίσεις το κριτήριο επιτυχίας είναι ο τόνος (συναίσθημα) και η μαζικότητα. Είναι αναμενόμενο από ένα κόμμα εξουσίας να αναζητά δημιουργικές και πρακτικές προτάσεις που ξεπερνούν το συναίσθημα και τη σκέτη διαμαρτυρία.

Θα αναφέρω ένα παράδειγμα για την πιθανή χρήση κοινωνικών ΜΜΕ στην κατεύθυνση της "υποβάθμισης του περιβάλλοντος σε επίπεδο γειτονιάς" που αναφέρει ο Στάθης στο σχόλιό του: για να απαντήσει κανείς στο πρόβλημα των κεραιών κινητής τηλεφωνίας έχει ίσως τις παρακάτω επιλογές:

1. να επενδύσει στη διαμαρτυρία ενισχύοντας το φόβο και επιδιώκοντας την απομάκρυνσή τους,
2. να επενδύσει στη γνώση και να συμβάλει με προτάσεις διαφάνειας στην καταπολέμηση του φόβου, επιδιώκοντας τη γνωστοποίηση στο κοινό των εγκεκριμένων θέσεων των κεραιών και προτείνοντας ειδικά προγράμματα καταγραφής των εκπομπών τους,
3. να οργανώσει παρουσιάσεις από ειδικούς για το ότι οι κεραίες στην πραγματικότητα δεν βλάπτουν γιατί η ακτινοβολία τους είναι μηδαμινή
4. να μην κάνει τίποτα.

Υποθέτω ότι ο ΣΥΝ επιλέγει 1. Το ΠΑΣΟΚ (που θέλει να κυβερνήσει) μπορεί να επιλέξει 2 (δηλ. να αναγνωρίσει την ανησυχία προτείνοντας λύση), 3 ("ανοίξαμε και σας περιμένουμε", λέγοντας απλώς επιστημονικές αλήθειες) όπως έκανε στο παρελθόν, ή 4.

Αν το ΠΑΣΟΚ επιλέξει 2 αναγνωρίζοντας τη σημασία του προβλήματος στο τοπικό επίπεδο, τότε τα "κοινωνικά ΜΜΕ" θα ήταν πρώτης τάξεως εργαλείο για να προωθήσει τη θέση του αυτή, σε επίπεδο γειτονιάς, δράττοντας την ευκαιρία για "μια ισχυρή πολιτική τοποθέτηση" στο θέμα. Αν επιλέξει 3 ή 4, τότε τα "κοινωνικά ΜΜΕ" καταλήγουν με έλλειμμα περιεχομένου για το συγκεκριμένο θέμα.

Ελπίζω να μην έγινα κουραστικός.

@Στάθη Χαϊκάλη: δημιουργική βόλτα στα βουνά, με λίγη τεχνικό περιεχόμενο, στη γραμμή 'να πιέσουμε, γιατί δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι όσοι έχουν το καθήκον να το πράξουν, θα το κάνουν ικανοποιητικά'.

Σε ανακάλυψα πρόσφατα και σε διαβάζω τακτικά.

spallantzas said...

Να διευκρινίσω κι εγώ ότι δεν εξέλαβα ως αρνητικούς τους χαρακτηρισμούς στον τίτλο. Απλά δεν έγιναν για μένα κατανοητοί στο ποστ. Με τις διευκρινίσεις του Στάθη, μπορώ να πω πως κατάλαβα κάπως καλύτερα.
Εξακολουθώ όμως να επιμένω, και ο vrypan το επιβεβαίωσε , ενώ ο dzach δεν το ενστερνίζεται (πιθανώς δεν το γνωρίζει), ότι η εικόνα των blogs δεν είναι ακριβώς αυτή που εμφανίζεται στο ποστ, σε σχέση με τη δραστηριότητα ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ. Και δεν είναι αυτή γιατί στο θέμα ΠΑΣΟΚ , περιορίζεται η καταγραφή της δραστηριότητας στο λεγόμενο "επίσημο ΠΑΣΟΚ". Δεν υπάρχουν όμως μπλογκς του επίσημου ΠΑΣΟΚ (πλην ίσως του kalimera.pasok.gr, που δεν είναι ακριβώς μπλογκ) όπως δεν υπάρχουν και μπλόγκς του επίσημου ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχουν μπλογκς πολιτών γενικά. Και αυτό ειναι και το σωστό κατά τη γνώμη μου. Τα κόμματα δεν χρειάζεται και δεν πρέπει να χειραγωγήσουν την μπλογκόσφαιρα. Τα κόμματα πρέπει να την στηρίξουν με άλλους τρόπους,αλλά να την αφήσουν να αναπτυχθεί και να δράσει ελευθερη. Τα κόμματα πρέπει να έχουν λειτουργικές , ενημερωτικες και διαδραστικές ιστοσελίδες. Έχουν και τα μέσα και τους ανθρώπους να το κάνουν. Το κάνουν? Είναι ένα ερώτημα. Κατα τη γνώμη μου , και όσο αφορά το ΠΑΣΟΚ, όχι επαρκώς.
Αντίθετα οι πολίτες του διαδικτύου , με μόνο όπλο το blogging, κάνουν πολύ περισσότερα, ειδικά τον τελευταίο καιρό.
ΤΟ παράδειγμα του dzach είναι εξαιρετικό και με βρίσκει σύμφωνο σ ε όλα ,εκτός απο το ότι θεωρεί ότι την επιλογή την κάνει το ΠΑΣΟΚ και όχι οι πολίτες. την επιλογή κατα τη γνώμη μου την κάνουν οι πολίτες και το ΠΑΣΟΚ , το κάθε ΠΑΣΟΚ, πρέπει απλά να το στηρίξει.
Κι ένα παράδειγμα τέτοιας λογικής είναι η πρωτοβουλία ενάντια στο λιθάνθρακα , η οποία έχει ξεκινήσει απο τα μπλοκγς και απο κινήσεις πολιτών και τώρα τη στηρίζει και το ΠΑΣΟΚ (ο νέος γραμματέας του ΠΑΣΟΚ ήταν προχτές στο Μαντούδι).

Το ζητούμενο για μένα είναι ο ενεργός πολιτης του διαδικτύου - blogger να ειναι ενεργός και στην τοπική του κοινωνία και αυτή να γνωρίζει ότι είναι ενεργός και στο διαδίκτυο. Αυτό θα δημιουργήσει νέες συλλογικότητες , νέα συμμετοχή , νέα δράση που πρέπει να αναγκάσει τα (προοδευτικά τουλάχιστον) κόμματα να ανταποκριθούν.

spallantzas said...

το κατά πόσο αυτό το τελευταίο είναι "αμερικάνικο" ή "μεσογειακό" δεν νομίζω ότι είναι το πρωτεύον ζητούμενο!
και τέλος πάντων, για να μην κουράζω, ας μην χρησιμοποιούνται εκφράσεις και χαρακτηρισμοί που δημιουργούν ευλογους συνειρμούς και ρίχνουν νερό στο μύλο της "tsipromania".
συγνώμη για την πολυλογία μου!

Anonymous said...

Επειδή έχω πρόβλημα με το ίντερνετ μου και ποτέ δεν ξέρω πότε θα έχω και πότε όχι χάνω τον διάλογο που φαίνεται να έχει πολύ ενδιαφέρον. Όμως να κάνω μια παρατήρηση που μάλλον κ. Χαϊκάλη σας ξέφυγε. χαμηλοί τόνοι και όχι χαμηλή :)