H δυσφορία των παιδιών για την καταπίεση και την έλλειψη δημιουργικότητας στο σχολείο, στο μεν δημόσιο αντιμετωπίζεται με την ολοένα και μεγαλύτερη «γκετοποίηση» των εκπαιδευτικών χώρων (δεν είναι θεωρητικό, μπορώ να σας το τεκμηριώσω), ενώ σε αρκετά ιδιωτικά, η ίδια αποστασιοποίηση των μαθητών, αντιμετωπίζεται με τη λογική των αυξημένων «πιεστικών» παροχών, κάτι σαν «χρυσό κλουβί».
Οι καταλήψεις των δημοσίων σχολείων, είναι μια ακραία αλλά όχι σπάνια αντίδραση. Τα social media, δίνουν μια ευκαιρία σε μαθητές να βρουν μια δημιουργική διέξοδο για να εκφράσουν τη δυσφορία τους, χωρίς να καταφύγουν σε καταλήψεις και καταστροφή δημοσίων αγαθών. Αυτό, ασφαλώς, αποτελεί μια πολύ «ελιτίστικη» εναλλακτική, ένα δύσκολο δρόμο, σε σχέση με το χαβαλέ της κατάληψης, ή την καθημερινή πλάκα, από την αποχή από τα μαθήματα ή την καζούρα μέσα στην τάξη.
Επειδή θέλουμε να ελπίζουμε σε μια πιο δημιουργική κοινωνία, που περνάει μέσα από ένα πιο δημιουργικό σχολείο, η ενεργητική έκφραση μέσα από τα interactive media αποτελεί μια καλή τρίτη λύση. Αξίζει να δούμε κάποια παραδείγματα κινητοποιήσεων εργαζομένων μέσα από το Internet, ώστε να πάρουν ιδέες οι μαθητές.
No comments:
Post a Comment