Περί Γ. Παπανδρέου, Α. Τσίπρα και blogs, μέρος ΙΙ

Διατυπώθηκαν πολλές αντιδράσεις στο σημείωμά μου «Blogs, η “αμερικανική” προσέγγιση του Γ. Παπανδρέου και η “νοτιοευρωπαϊκή” του Α. Τσίπρα». Υπήρχαν και θετικές αντιδράσεις. Και, μάλιστα, από ανθρώπους που έχουν υγιή και ανυστερόβουλη σχέση με το ΠΑΣΟΚ (ξέρω ότι κάποιοι θα αντιδράσουν και σε αυτό, θα το εξηγήσω αναλυτικά, αν χρειαστεί…).

Αφού είχα γράψει το παραπάνω σημείωμα, έμαθα –από σύμπτωση- περισσότερα για τις εκδηλώσεις του Συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ σχετικά με τα social media. Μέχρι τότε, το μόνο που γνώριζα ήταν η παρουσία του J. Aravossis, ενός από τους πλέον αξιολόγους bloggers ελληνικής καταγωγής, τον οποίο διαβάζω τακτικά. Και αυτό, παρότι έχει τύχει να διασταυρωθώ σε αρκετές περιπτώσεις με ανθρώπους του ΠΑΣΟΚ, που ασχολούνται με τα σχετικά θέματα (περισσότερο απ’ όσο το αντίστοιχο δυναμικό άλλων κομμάτων).

Βεβαίως, το θέμα δεν είναι αν το έμαθε κάποιος σαν κι εμένα, μπορεί να ήταν και δική μου αδυναμία να εντοπίσω κάποιο μήνυμα, μια ανακοίνωση, κάτι... Υπάρχει, όμως, μια διάσταση που είναι πιο σημαντική και έχει σχέση με το πρίσμα, μέσα από το οποίο το ΠΑΣΟΚ αντιμετωπίζει τα social media.

Το ΠΑΣΟΚ υποστηρίζει ότι θα είναι η επόμενη κυβέρνηση και ότι υποστηρίζει τα πολύ πιεστικά θέματα της κοινωνίας, εξ ου και η πολύ δυναμική παρουσία του Γ. Παπανδρέου στη διαδήλωση για το ασφαλιστικό. Εφόσον, λοιπόν, το ΠΑΣΟΚ δεν χτίζει μόνο δομές για το 2010, αλλά ασχολείται με τα καυτά σημερινά προβλήματα, τότε θα μπορούσε να κάνει κάτι παραπάνω στη δημόσια προσπάθειά του για επιβεβαίωση ότι τα social media, δεν είναι ενασχόληση μιας μικρής ελίτ πολιτικής σκέψης, αλλά εργαλείο πολιτικής και μέσο παρέμβασης.

Στο σημείο αυτό, να πω ότι διαφωνώ ριζικά με την άποψη που λέει ότι η Ελλάδα είναι ακόμα ψηφιακά αναλφάβητη. Όντως, η χώρα είναι πίσω στους σχετικούς δείκτες, αλλά υπάρχει σήμερα πάνω από 1 εκατομμύριο πολίτες αυτής της χώρας, που έχουν συνεχή και καθημερινή σχέση με το Internet. Είναι υψηλού μορφωτικού και βιοτικού επιπέδου, και –το πιο σημαντικό- αυτό το 1 εκατομμύριο δεν είναι εύκολο να το προσεγγίσετε μέσω τηλεόρασης ή του Τύπου (δείτε σχετικώς και πρόσφατη έρευνα της Public Issue). Είναι πολύ πιο εύκολο να τους βρείτε μέσω Internet! Έχω αναλάβει το ρίσκο να τα υποστηρίζω τα παραπάνω και σε επιχειρηματική / επαγγελματική βάση και πρέπει να ομολογήσω ότι υπάρχει σημαντική ανταπόκριση…

Τι παραπάνω θα μπορούσε να κάνει το ΠΑΣΟΚ στο θέμα των social media:
* με την ευκαιρία, να ενισχύσει τα στοιχεία που επιβεβαιώνουν ότι τα social media, τα fora και τα ιστολόγια δεν αφορούν πλέον 5-10.000 early adopters , αλλά καθημερινή πηγή ενημέρωσης μερικών εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων. Κι αν το ΠΑΣΟΚ παραπονιέται –εντόνως τον τελευταίο καιρό- ότι αδικείται από τα κλασσικά media, έχει ένα λόγο παραπάνω να αναδείξει αυτή τη διάσταση: τη «σφήνα» της online ενημέρωσης, αλλά και πολιτικής ζύμωσης.
* αν τα social media είναι πλέον εργαλείο καθημερινής πολιτικής παρέμβασης, το ΠΑΣΟΚ, στο πλαίσιο και της «αριστερής στροφής» που επαγγέλλεται ολοένα και περισσότερο, θα μπορούσε να καλέσει και τους εξής bloggers: έναν άνεργο νέο, κάποιον συνταξιούχο που έχει βρει ένα πολύ δημιουργικό καταφύγιο απέναντι στην εγκατάλειψη της τρίτης ηλικίας, έναν/μια πολίτη με ένα ιστολόγιο που αναφέρεται στην τέχνη και την αισθητική (σε μια χώρα που τα έχει ολοένα και λιγότερο σε υπόληψη), έναν εκπρόσωπο μιας γειτονιάς που παλεύει –μέσω blog- για το πάρκο ή το σχολείο κλπ. Δεν χρειαζόταν να αποκλείσει κανέναν από τους «επιφανείς» bloggers που είχε καλέσει το ΠΑΣΟΚ, απλώς θα μπορούσε να καλέσει κι άλλους 5, όπως τους προηγούμενους, ώστε να δείξει πώς αντιλαμβάνεται στην πράξη την online κοινωνική δικτύωση. Ως όχημα για παραγωγή οργανωμένης κοινωνικής δράσης, που καταλήγει σε πολιτικές πρωτοβουλίες με τη λογική του «κάθε μέρα πολίτης»…

Με την ίδια λογική, εκτός από τον εξαιρετικό Aravossis, θα ήταν χρήσιμη η παρουσία ενός Ιταλού ή ενός Ισπανού blogger, να αναφερθεί στο πώς η κοινωνία των πολιτών και οι τοπικές κοινωνίες, αποκτούν ΤΩΡΑ φωνή μέσα από τα social media. Για μένα, ένα από τα μεγαλύτερα θέματα της χώρας αυτή τη στιγμή, είναι ότι η κοινωνία «διαμεσολαβείται» από ένα στρώμα παραγόντων (ακόμα και ποδοσφαιρικών!!!), οι οποίοι έχουν ακόμα και τη δυνατότητα να μην υπακούουν στους νόμους (ή να είναι μπροστάρηδες στην παραβίασή τους).

Αρα, αν τα social media, μπορούν να μειώσουν αυτό το ασφυκτικό κλίμα διαμεσολάβησης, τότε να δούμε κάποια κοντινά παραδείγματα, -και αυτά (εικάζω) είναι μάλλον νοτιοευρωπαϊκά, από χώρες που έχουν ζωντανή κοινωνία των πολιτών, τοπικές κοινωνίες κλπ (ο dzach το έθεσε στο σχόλιό του, λέγοντας ότι δεν χρειαζόμαστε άλλη αντιπροσώπευση, πρέπει να δώσουμε έμφαση στην αντιπροσώπευση).

Όλα αυτά είναι σκόρπιες προσωπικές σκέψεις. Έχω επίγνωση ότι αρκετές αναφέρονται χωρίς αποδείξεις και ότι σε κάποια σημεία, τα πράγματα μπορεί να αποδειχθούν διαφορετικά… Ας τις πάρουμε ως μια αφετηρία διαλόγου.

Το ΠΑΣΟΚ διαθέτει αξιόλογα πρόσωπα που συμβάλουν στη στρατηγική της επικοινωνίας του, καθώς και έγκυρους ειδικούς σε θέματα νέων τεχνολογιών, οι οποίοι μπορούν να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν κάποιες κινήσεις, όπως οι παραπάνω, με ουσία, αλλά και επικοινωνιακό αποτέλεσμα.

Αυτή τη στιγμή υπάρχουν εκατοντάδες bloggers, που κάνουν μικρές, αλλά ουσιαστικές παρεμβάσεις στις καθημερινές εξελίξεις. Τα στοιχεία της πρόσβασης στο Internet δείχνουν ότι, οι bloggers δεν είναι όλοι ρομαντικοί που «ξεχαρμανιάζουν» γράφοντας. Η συμβολή ενός κόμματος, όπως το ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε να είναι η ενίσχυση αυτής της παρέμβασης, όχι με τη λογική της καθοδήγησης, αλλά με την αξιοποίηση εκατοντάδων διαφορετικών φωνών, που μπορούν να συμβάλουν στην αντιμετώπιση των κρίσιμων θεμάτων: αύξηση ανεργίας, μείωση ανταγωνιστικότητας, επιδείνωση ποιότητας ζωής, διάλυση της εκπαίδευσης, κατακερματισμός του κοινωνικού ιστού, κλπ.

Όλα αυτά δεν αφορούν μόνο το ΠΑΣΟΚ, αλλά όλα τα κόμματα: τα social media θα μπορούσαν να συμβάλουν ώστε να αντιμετωπισθεί η «μουμιοποίηση» των τοπικών οργανώσεων, η εξασθένιση των σχέσεων κόμματος / μελών, η συνεχής ενίσχυση της διαφθοράς, η υπερβολική ισχύς των συμβατικών media, κλπ. Η αναφορά στο ΠΑΣΟΚ γίνεται, επειδή συμβαίνει να έχει κάνει ως κόμμα τη μεγαλύτερη επένδυση στα social media, μεταξύ των κομμάτων του κοινοβουλίου.

Υ.Γ. 1: ο Stefan στο σχόλιό του στο προηγούμενο σημείωμά μου, δεν πιστεύει πως υπάρχουν κεντρικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ που δεν πιστεύουν στην αξία των social media. Δύο τουλάχιστον προβεβλημένα στελέχη, από αυτά που ανέδειξε ο Γ. Παπανδρέου, ομολογούν (σε προσωπικές συζητήσεις) ότι δεν βλέπουν το όφελος. Η δραστηριοποίησή τους παραμένει σε σχεδόν μηδενικό σημείο, παρόλο που οι τομείς ευθύνης που είχαν αναλάβει είναι από εκείνους που είναι αδύνατον –ακόμα και στην Ελλάδα- να υποστηριχθούν χωρίς μια στοιχειώδη αξιοποίηση των new media. Επειδή, πάντως, τα κεντρικά στελέχη με αντίστοιχες απόψεις είναι περισσότερα, γι’ αυτό διατηρώ τη βεβαιότητα ότι είναι πολύ δύσκολο να γίνει αντιληπτό ποιους/ποιες δύο εννοώ, με τους οποίους/οποίες διατηρώ σχέση αμοιβαίας και ειλικρινούς εκτίμησης. Έτερον, εκάτερον…

Υ.Γ. 2: οι παραπάνω απόψεις εγράφησαν πριν αφήσει το δεύτερο σχόλιό του ο dzach στο προηγούμενο post μου. Απ’ ό,τι φαίνεται, με διαφορετικά στοιχεία και άλλη αφετηρία, υπάρχει μια συμπληρωματική λειτουργία της ανάλυσης του dzach και της δικής μου. Προσωπικά, πιστεύω ότι αξίζει το εγχείρημα του διαλόγου με τον vrypan και με τον Stefan και με άλλους συνιστολόγους, με τους οποίους υπάρχει διαφορετική αφετηρία, πιθανόν και διαφορετικό μοντέλο οργάνωσης της στρατηγικής. Επειδή όμως οι αφετηρίες και τα μοντέλα, είναι δευτερεύοντα μπροστά στα τελικά ζητούμενα, η οιωνεί διαβούλευση με διαφωνίες και συνθέσεις, είναι ο καλύτερος δρόμος.