Οι «ευφυείς βόμβες» των ΗΠΑ στην Σερβία δεν ήταν και τόσο ευφυείς, όμως οι «έξυπνες κινητοποιήσεις» μέσω Internet μπορεί να αποδειχθούν πολύ πιο πετυχημένες. Το ζητούμενο είναι να έχουν «όπλα» οι εργαζόμενοι, οι τοπικές κοινωνίες, οι ομάδες του πληθυσμού, που θέλουν να αντιδράσουν κατά ενός εργοδότη, κάποιου φορέα, χωρίς να χρησιμοποιούν το σύνολο της κοινωνίας ως «όμηρο». Καλύτερη απόδειξη δεν υπάρχει από αυτά που υποστηρίζει ο δήμαρχος Πειραιά Παν. Φασούλας: στο δημό του απεργεί το 15% των εργαζομένων στην καθαριότητα, το οποίο με τους γνωστούς τρόπους, απαγορεύει στους υπόλοιπους να εργασθούν και κρατάει όμηρο ολόκληρο τον Πειραιά (αναφέρουμε το όνομα του Παν. Φασούλα, καθώς δεν μπορεί να θεωρηθεί «υποχείριο» της κυβέρνησης, ούτε εμπνευστής απεργοσπαστικού μηχανισμού, μήτε κέντρο αντεργατικής συνομωσίας).
Μια σειρά κινητοποιήσεων μέσω Internet αναφέρονται στον Economist, σε δημοσίευμα με τίτλο «On strike, virtually».
Προφανώς, αυτές οι διαδικτυακές πρακτικές, δεν έχουν εφαρμογές παντού και –πάντως- θα θεωρηθούν από πολλά ισχυρά συνδικάτα, ως «ξενέρωτες» και «ανεφάρμοστες». Μπορούν, όμως, να το σκεφτούν, π.χ. τα συνδικάτα του ΟΤΕ. Σε κάποια διεκδίκησή τους, αντί να κόβουν το τηλέφωνο σε ηλικιωμένους ανθρώπους, που το χρησιμοποιούν για ασφάλεια, ή σε επιχειρήσεις, που το χρειάζονται για να ανταποκριθούν στις προσδοκίες των εργαζομένων τους, θα μπορούσαν να δουν ορισμένες τέτοιες διαδικτυακές πρακτικές. Προσφέρομαι εθελοντικά, να κάνουμε κάτι πιλοτικό και βάζω στοίχημα, ότι το εγχείρημα δεν θα περάσει απαρατήρητο.
No comments:
Post a Comment