Social media: μια συζήτηση με την υπουργό Εξωτερικών κα. Ν. Μπακογιάννη

Είναι αρκετά γνωστό, πλέον, ότι χθες η κυρία Μπακογιάννη προσκάλεσε έναν αριθμό bloggers. Μεταξύ αυτών ήμουν και εγώ, ομολογώ ότι δεν ρώτησα ούτε ποια τα κριτήρια, ούτε ποιοι άλλοι είχαν προσκληθεί, όπως θα έπραττα για οποιαδήποτε πρόσκληση έπαιρνα από υπουργό Εξωτερικών της χώρας. Το πιο σημαντικό στη συνάντηση είναι αυτά που άκουσα από τους παριστάμενους. Πήγα να ακούσω, δεν σκέφθηκα ότι έπρεπε να προετοιμάσω κάτι, γιατί στην μπλογκόσφαιρα έμαθα ότι πρέπει πρώτα απ’ όλα να ακούω.

Το τι ειπώθηκε θα το έχετε πληροφορηθεί από αρκετές άλλες αναρτήσεις, καθώς εγώ δεν έχω την πολυτέλεια του χρόνου, για να βάζω πρώτη προτεραιότητα την ενημέρωση του ιστολογίου μου. Θεωρώ χρήσιμο –αν όχι υποχρέωσή μου- να αναφέρω σε εσάς που μπαίνετε στον κόπο να κοιτάζετε τι γράφω, αυτά που υποστήριξα στην συνάντηση αυτή, αναφερόμενος στην ερώτηση της υπουργού τι μπορεί να κάνει το υπουργείο εξωτερικών για να ενισχύσει την παρουσία της χώρας στο Διαδίκτυο:

1) Η μπλογκόσφαιρα έχει τελείως διαφορετικούς κανόνες σε σχέση με αυτούς των συμβατικών media. Οποιαδήποτε απόπειρα ελέγχου της μπλογκόσφαιρας, είναι πολύ πιθανόν να κάνει backfire και να έχει απρόσμενες συνέπειες.

2) Ο παλιός ωραίος κόσμος ήταν top-down, πολλά μηνύματα ξεκινούσαν από τις ηγεσίες και πήγαιναν προς τους πολίτες. Το διαδίκτυο και η μπλογκόσφαιρα, φέρνουν στον αφρό το bottom-up: πολλά ξεκινούν από τα κάτω, από την κινητοποίηση των πολιτών και «επιβάλλονται» στα «πάνω διαζώματα», τις ηγεσίες.

3) Για τα θέματα που θέλει να «χτίσει» θέση το υπουργείο Εξωτερικών, υπάρχει θεμελιωμένη εμπειρία σε ορισμένα επαγγελματικά σχήματα του εξωτερικού που χειρίζονται αντίστοιχα θέματα. Το υπουργείο Εξωτερικών μπορεί να επιλέξει τον συνεργάτη που του ταιριάζει, αλλά δύσκολα θα καταφέρει να λύσει την άσκησή του, χωρίς έναν έμπειρο συνεργάτη…

Η κυρία Ντόρα Μπακογιάννη ρώτησε, μεταξύ των άλλων, τι θα μπορούσε να γίνει για την αντιμετώπιση της ασυδοσίας και των φαινόμενων εκβιασμού στο Διαδίκτυο. Ανέφεραν αρκετά οι συνομιλητές bloggers και σημείωσα ορισμένα θέματα:

α) δεν θα είναι καλό να επιχειρήσει η Ελλάδα να κάνει άλλον έναν αυστηρό –πλην ανεφάρμοστο- νόμο, που εν προκειμένω θα την εκθέσει διεθνώς. Σε αυτή την περίπτωση είναι προτιμότερο να συζητήσουμε με τους Ισπανούς, τους Γάλλους, τους Ιταλούς κλπ, να δούμε πώς θα αντιμετωπιστεί ένα παγκόσμιο ζήτημα σε διεθνή βάση. Αν έχουμε μια έξυπνη ιδέα, ας την αναφέρουμε και στις άλλες χώρες, Προς Θεού, όμως, να μην προχωρήσουμε σε μια παγκόσμια πρωτοτυπία αστυνόμευσης, που θα μας εκθέσει!

β) είναι προτιμότερο να αφιερώσουμε το δυναμικό μας στο Διαδίκτυο για ενεργητικές πράξεις, παρά για να χτίζουμε τοίχους ή κάγκελα. Στο internet, ο «ποδοσφαιρικός αγώνας» είναι ανοικτός, θα φάμε γκολ σε κάθε περίπτωση. Γι’ αυτό ο στόχος έγκειται στο να βάλουμε περισσότερα γκολ εμείς, απ’ όσα θα φάμε…

Όλα τα παραπάνω έχουν το μειονέκτημα της σχηματοποίησης. Δεν είναι κρίση μετριοφροσύνης, αλλά σας προτρέπω, φίλοι αναγνώστες, να ψάξετε τις αναρτήσεις του Ν. Αναγνώσου, του nylon κλπ, που ήταν παρόντες, και ανέφεραν διαστάσεις, που τις γνωρίζουν πολύ καλύτερα από εμένα. Όπως γνωρίζουν και τη γλώσσα της εικόνας, ενώ εγώ –για την ώρα- επιμένω στον γραπτό λόγο.

Επειδή θα ακουστούν αρκετές φωνές κριτικής για την συγκέντρωση του υπουργείου Εξωτερικών, είναι χρήσιμο να σημειωθεί το εξής: το επιτελείο της υπουργού πήρε μια πρωτοβουλία, από αυτές που δεν συνηθίζουν οι πολιτικοί της κεντρικής σκηνής. Να περιμένουμε πρωτοβουλίες και από άλλους πολιτικούς, είτε άλλων κομμάτων, είτε διαφορετικής κουλτούρας από την κυρία Μπακογιάννη, ώστε να αξιοποιήσουν τον πολυεπίπεδο και πολυσυλλεκτικό χαρακτήρα του Internet και των social media…

Υ.Γ.: εκ παραδρομής, δεν αναφέρθηκε εξ αρχής ότι η φωτογραφία στο post προέρχεται από αυτές που τράβηξε κατά τη διάρκεια της συνάντησης και ανέβασε στο flickr o Karpidis. Παράληψη η μη αναφορά και διορθώνεται άμεσα...