Χάνει έδαφος το σύστημα «κότερο»

Επί πολλές δεκαετίες η διαχείριση κρίσεων στην Ελλάδα ήταν ταυτόσημη με το σύστημα «κότερο». Η εταιρεία που περνούσε μια κρίση, θεωρούσε ότι για να την ξεπεράσει θα αρκούσε να έχει στη διαθεσιμότητά της «ΕΝΑΝ υπουργό – ΕΝΑ ΜΜΕ – ΕΝΑ δικηγόρο και ΕΝΑ κότερο». Το τελευταίο για τις βόλτες στο Αιγαίο, που θα επιβράβευαν τους παράγοντες που θα βοηθούσαν στην αντιμετώπιση της κρίσης.

Η θεωρία μου λέει ότι εδώ και δύο χρόνια αυτό το μοντέλο δεν δουλεύει τόσο καλά, όσο παλιότερα… Η θέση μου αυτή ενισχύθηκε από την ευκαιρία που είχα να συναντήσω σημαντικούς ανθρώπους των επιχειρήσεων στη χώρα μας, με αφορμή την επίσκεψη στην Αθήνα ενός guru του crisis management, του Mike Seymour, υπεύθυνου σε όλο τον κόσμο για την Edelman.

Οι πρώτες μου εντυπώσεις είναι ότι μια σειρά επιχειρήσεις, που εκτιμούσαν ότι θα αντιμετώπιζαν τις κρίσεις χάρη στην επιρροή τους, αντιλαμβάνονται ότι δεν είναι αρκετό. Συνειδητοποιούν ότι οι κίνδυνοι είναι πολλαπλάσιοι και πως οφείλουν να διαθέτουν σύστημα λειτουργικής συνέχειας (business continuity). Η διείσδυση του Internet και η διάδοση των social media, έχει διευρύνει τον κύκλο των απόψεων, που δεν μπορούν να ελέγξουν οι επιχειρήσεις, οι Οργανισμοί και τα ισχυρά brands.

Οι καχύποπτοι θα πουν ότι για άλλη μια φορά τα μεγάλα συμφέροντα σπεύδουν να ελέγξουν την ελεύθερη έκφραση. Οι ανοιχτοί στις δημοκρατικές διαδικασίες, θα πουν ότι αν τα ισχυρά brands, πρόκειται να προσέλθουν σεβόμενα το μοντέλο λειτουργίας των social media, αν έχουν διάθεση να γίνουν πιο «ανοιχτά» συστήματα, τότε δεν μπορεί κανείς να τους απαγορεύσει την κάθοδο στα μαρμαρένια αλώνια.

Είναι προς όφελος της δημοκρατίας και του πολίτη το να προσέρχονται σε αυτή τη διαδικασία διαλόγου, σεβόμενοι τους νέους κανόνες του παιγνιδιού.

*photo via flickr*