Monday, June 22, 2009

Νέο Μουσείο Ακρόπολης: λίγες προσωπικότητες, απουσία της παγκόσμιας Κοινότητας. Πού οφείλεται το έλλειμμα…

Ο πάντα μεθοδικός Νίκος Αναγνώστου έψαξε και κατέγραψε την ελάχιστη συζήτηση στην παγκόσμια «πλατεία» για το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης. Σύμφωνα με τα ελληνικά κανάλια (βραδινό δελτίο Mega 20/09), υποτονική ήταν και η κάλυψη από τα διεθνή Μέσα, ιδίως μετά τα εγκαίνια. Όσον αφορά στις προσωπικότητες που αποδέχτηκαν την πρόσκληση για τα εγκαίνια, έχει ήδη γίνει αποτίμηση της πολύ φτωχής παρουσίας τους. Ακόμα και αν ήταν, όμως, μεγαλύτερη η παρουσία τους, δεν θα άλλαζε ούτε σημείο από την παρακάτω διαπίστωση.

Η καμπάνια που έγινε για τα εγκαίνια είχε ένα τεράστιο έλλειμμα: αγνόησε την παγκόσμια κοινή γνώμη και –κυρίως- όλες εκείνες τις κοινότητες που είναι κοντά στον ελληνικό πολιτισμό, τις ομορφιές της χώρας μας, στην Ακρόπολη και στα απόντα γλυπτά. Η ιστορία έχει κρίνει πως ο κύριος τρόπος προσέγγισης αυτού του κοινού είναι το Διαδίκτυο και μέσα σε αυτό τα social media. Η υπόθεση έχει κριθεί! Τελεσίδικα… Είναι κατανοητό να μην το γνωρίζουν αρκετοί στην Ελλάδα, ιδίως εκείνα τα στελέχη του πολιτικού συστήματος που ασχολούνται με καθαρά εσωτερικές υποθέσεις και δεν ενημερώνονται τακτικά για τις εξελίξεις στον κόσμο, πολλές εκ των οποίων δεν μπορεί να επηρεάσει η χώρα μας.

Δύο διαφορετικοί φορείς επιχείρησαν να υποβάλουν προτάσεις τόσο στον προηγούμενο υπουργό κ. Μιχάλη Λιάπη, όσο και στον σημερινό, τον κ. Αντώνη Σαμαρά. Ήταν προφανές ότι ήδη είχαν μπει σε τροχιά ελληνοκεντρικές διαδικασίες, τέτοιας φιλοσοφίας που δεν μπορούσαν να λάβουν υπόψη της το αυτονόητο που θα έλεγε η πιο μικρή εξειδικευμένη εταιρεία της Νέας Υόρκης ή του Λονδίνου, ακόμα και του Μιλάνο. Θα ήταν χρήσιμη μια καμπάνια, που θα κινητοποιούσε ενεργούς πολίτες και όχι μόνο 4-5 Βρετανούς βουλευτές και 2-3 Αμερικάνους γερουσιαστές. Θα έβαζε στην εικόνα χιλιάδες φίλους του ελληνικού πολιτισμού, από το Σαντιάγκο της Χιλής, μέχρι το Τόκιο και τη Στοκχόλμη. Θα βοηθούσε να δημιουργηθεί μια πλατφόρμα, όπου χιλιάδες απλοί πολίτες που δεν ανέχονται την αδικία σε οποιαδήποτε μορφή της, θα έβαζαν την υπογραφή τους και θα ένωναν τη φωνή τους.

Ήδη δημιουργήθηκε αυθόρμητη κινητοποίηση με petition στο Twitter και στα άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά είναι αδιανόητο να είναι παντελώς απούσα η ελληνική Πολιτεία. Ο Jason Calacanis έκανε τα θετικά του σχόλια και προσφέρθηκε να μιλήσει σε Βρετανούς φίλους του, αλλά το πιο πιθανόν είναι ότι στο υπουργείο Πολιτισμού δεν έχουν αντιληφθεί αυτή την κίνηση, όπως και πολλές άλλες παρόμοιες, που η κάθε μια έχει πραγματική δύναμη, όχι μόνο διαδικτυακό θόρυβο. Ακόμα και ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος που δεν φημίζεται για την συμπάθειά του στο Internet, σημείωσε σε μια δήλωσή του πως θα έπρεπε να είχε αξιοποιηθεί.
Κάποιοι φίλοι, που σερφάρουν τακτικά στο Διαδίκτυο, θα έχουν αντιρρήσεις… Θα πουν να αφήσουμε τα social media μόνα τους να εκφράσουν την συμπαράστασή τους στην επιστροφή των Μαρμάρων. Πράγματι έχει μεγάλη δημοφιλία στην Ελλάδα η ουτοπική άποψη ότι τα brands (οι επιχειρήσεις, αλλά και οι χώρες , όπως η Ελλάδα) δεν έχουν θέση στην «ανεξάρτητη από συμφέροντα διαδικτυακή κοινότητα». Οι εξελίξεις δείχνουν ότι τα brands έχουν δικαίωμα, αλλά και υποχρέωση να κάνουν καμπάνιες στο Internet και τα social media. Διάλογος χωρίς τα brands, είναι ελλιπής και μόνο στην Ελλάδα μπορούμε να σκεφτόμαστε κάτι τέτοιο…

Είμαστε υπερήφανοι για το νέο Μουσείο και αυτό είναι από μόνο του θετικό γεγονός. Τα εγκαίνιά του όμως τα κάναμε ελληνοκεντρικά, με κύριο μέλημα τα εγχώρια Μέσα και την ελληνική κοινή γνώμη. Αν υπήρχε στόχευση για την παγκόσμια κοινή γνώμη, τότε το Διαδίκτυο θα ήταν μονόδρομος. Εκτός και αν θέλαμε να ακουστεί μόνο στο εσωτερικό η «μάχη» για την επάνοδο των Μαρμάρων του Παρθενώνα και δεν επιθυμούσαμε να ενοχλήσουμε στ' αλήθεια το Βρετανικό Μουσείο.

*photo via flickr*

No comments: