Του… Αβραμόπουλου θα γίνει με τη γρίπη, σε διάλυση τα νοσοκομεία

Επισκέφτηκα πριν λίγες μέρες επαρχιακό νοσοκομείο και σοκαρίστηκα από την τριτοκοσμική κατάσταση. Οι περισσότεροι επισκέπτες των εξωτερικών ιατρείων ήταν αλλοδαποί τουρίστες, που ασφαλώς θα μεταφέρουν στις χώρες τους τις «εντυπώσεις» τους. Δεν συνηθίζω να κάνω επιθέσεις σε πρόσωπα της πολιτικής, αλλά στην περίπτωση αυτή μεταφέρω και την (ιδιωτική) απόγνωση δύο τουλάχιστον υπουργών της σημερινής κυβέρνησης, που τους έχω δει να μιλούν για τη διάλυση των νοσοκομείων και την αδιαφορία του Δ. Αβραμόπουλου.

Ο υπουργός Υγείας είναι αδιάφορος για τον τομέα που εποπτεύει, απλώς ενδιαφέρεται για 2-3 συγκεκριμένα θέματα εικόνας και budget, που διαχειρίζεται στενός του συνεργάτης. Τα media και οι πολιτικοί είναι πάρα πολύ ευγενικοί στην κριτική τους. Ορισμένες έρευνες κοινής γνώμης εμφανίζονται απλόχερα κολακευτικές για τον άνθρωπο, που λέει πολλά και δεν κάνει τίποτε.

Στην περίπτωση της γρίπης, αμόλησε τους ανέμους της κινδυνολογίας, προκειμένου να επωφεληθεί και τώρα θα προσπαθεί να μαζέψει τα ασυμμάζευτα: τα νοσοκομεία, που τα άφησε να διαλυθούν μέσα στην ανοργανωσιά και τη διαφθορά, είναι πολύ δύσκολο να κάνουν τα στοιχειώδη, όπως φάνηκε ήδη σε τρεις περιπτώσεις. «Ύποπτοι» ασθενείς επισκέπτονται τα νοσοκομεία και αυτά αδυνατούν να κάνουν σωστά τις εξετάσεις.

Η αβρότητα που επικρατεί στην πολιτική και την κοινωνική ζωή της χώρας, στην περίπτωση του Δ. Αβραμόπουλου έχει πολύ μεγάλο κόστος. Για τη γρίπη θα συστήσει 10 επιτροπές, για να μην μείνει κάποιος καθηγητής που θα γκρινιάζει, αλλά τα νοσοκομεία της Τρίπολης, της Κέρκυρας, της Μυτιλήνης κλπ θα μείνουν με κάποια χαρτιά που τα λένε «σχέδιο». Χαρτιά που έγιναν για να διαρρεύσουν στα Μέσα. Στο τέλος-τέλος ο ίδιος ο Αβραμόπουλος έχει μικρότερη ευθύνη από όλους εμάς τους υπόλοιπους που τον χαϊδεύουμε, από υστεροβουλία, συνενοχή, οκνηρία ή ωχαδερφισμό.

Στην περίπτωση της γρίπης, το τίμημα αυτών των «αρετών» θα είναι μεγάλο. Όχι τόσο από την έκταση της πανδημίας, που πιθανόν να είναι μικρότερη απ’ όσο διαδίδουν οι κινδυνολόγοι, αλλά από την ανικανότητα διαχείρισης στοιχειωδώς σύνθετων καταστάσεων, που βρέθηκαν στα χέρια ανίκανων, υστερόβουλων ή διεφθαρμένων. Υπάρχουν ευσυνείδητοι γιατροί και νοσηλευτές, και είναι και αρκετοί... Όσο και να παλέψουν, όμως, δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τα εγκληματικά λάθη και τις μεθοδευμένες παραλείψεις κάποιων «ηγεσιών».