Εκλογές 2009: Γιατί το Twitter βγαίνει νικητής στα exit polls και κάποια θετικά

Η επιλογή των συμβούλων του Κ. Καραμανλή να τον οδηγήσουν να κάνει μια κίνηση στο Twitter, δεν εχει μόνο κάποιες απρόσμενες πλευρές, όπως με ενάργεια τις εντόπισε ο Ν. Αναγνώστου. Καταδεικνύει ότι οι πολιτικοί και τα κόμματα διαβλέπουν την ανάγκη να κάνουν ορισμένες ενέργειες online επικοινωνίας. Από εδώ και πέρα, αρχίζουν οι διαφορές: ανάμεσα στους πολιτικούς (και τους συμβούλους) που έχουν αφιερώσει έγκαιρα χρόνο και ενέργεια, ώστε οι δράσεις τους να είναι συμβατές με τη Νέα Φιλοσοφία της κοινωνίας ("θέλω συζήτηση"), γιατί μόνο τότε έχουν αξία τα Νέα Μέσα, και στους άλλους, που θεώρησαν ότι μια καμπάνια πρέπει να έχει και ολίγη από Τwitter.

Το Τwitter έγινε, λοιπόν, ο "νικητης" αυτών των εκλογών.. Δεκάδες υποψήφιοι καθημερινά, από την χαώδη Β' Αθηνών, μέχρι τη Θράκη και την Κρήτη, μας (σας έστελναν) μήνυμα ότι σας ακολουθούν (followers, για την γλώσσα των μυημένων). Το Twitter κέρδισε, γιατί είναι απλό και... "εξωτικό":

-δεν απαιτεί μεγάλα και φροντισμενα κείμενα, όπως το blogging (ποιος να τα γράψει; Ούτε οι πολιτικοί έχουν χρόνο, ούτε οι περισσότεροι σύμβουλοι διαθέτουν, πλέον, κειμενογράφους με πολιτικό σκεπτικό και υπόβαθρο),
-δεν έχει υποστεί κύματα δυσφήμισης όπως το Facebook,
-ανοίγεις λογαριασμό γρήγορα, τρέχεις να ακολουθήσεις 20 άλλους, βάζεις 5 δικούς σου να σε ακολουθήσουν, οπότε μπορείς να ισχυρίζεσαι ως πολιτικός, ότι είσαι μοντέρνος και οπαδός του διαλόγου,
-έχεις ένα επιχείρημα, ότι υιοθετείς τεχνικές που έκανε ο Obama,
-είναι "εξωτικό": το όνομα του Twitter, το γεγονός ότι το γνωρίζουν λίγοι στην Ελλάδα (περί τις 5-6.000 ενεργοί λογαριασμοί) επιτρέπει στον σύμβουλο να συστήσει κάτι πρωτάκουστο στον πολιτικό και αυτός να το αναφέρει στους ψηφοφόρους του, στους πολιτικούς αναλυτές. κλπ,
-ταιριάζει με τις συνθήκες των ελληνικών εκλογών και με τα αντανακλαστικά των ελλήνων πολιτικών: μικρό και γρήγορο (όπως ταιριάζει το basket, σε σχέση με το ποδόσφαιρο στη χώρα μας, αν μιλάμε για επιτυχίες)....

Είναι αληθεια ότι παρατηρήθηκε έξαρση και στο Facebook... Η γενική εντύπωση πάντως είναι ότι η υποδοχή της ξαφνικής δραστηριότητας των πολιτικών στο Facebook ήταν τόσο αρνητική, που δεν χρειάζεται μεγαλύτερη ανάλυση...

Όπως είπαμε, έχουν ήδη καταγραφεί οι αρνητικές πλευρές αυτής της "μόδας" με το Twitter. Ωστόσο, πρέπει να αναγνωρίσουμε και ορισμένα ενδιαφέροντα ή θετικά στοιχεία, που θα αποτελέσουν λιθαράκια, ώστε να ενισχυθεί η αξιοποίηση της οnline επικοινωνιας από τα κόμματα και τους πολιτικούς. Είναι απαραίτητο να γίνει αυτό, όχι επειδή είναι trendy, αλλά επειδή ενισχύει τη διαφάνεια και αποτελεί μοναδικό τρόπο, βελτίωσης του διαλόγου ανάμεσα στους πολίτες και τους εκπροσώπους τους. Ορισμένα αξιοσημείωτα, λοιπόν:

-στο Twitter, εκτός από τις "αρπαχτές" που καταγγέλθηκαν, έγιναν σε αυτές τις εκλογές και ενέργειες low-profile, που είναι case studies για την κοινότητα των πολιτικών. Δεν αναζήτησαν δημοσιότητα, γιατί αυτό θα έκαιγε την ουσία και την αξια τους, δηλ τον ειλικρινή διάλογο πολιτικού και πολιτών..
-η κίνηση των συμβουλων του Πρωθυπουργού για συνέντευξη μέσω Twitter, μπορεί να εισπράττει πολλές αρνητικές κριτικές ή και σαρκασμό, ωστόσο θα δείξει την αξία της οnline επικοινωνίας, όταν γίνεται έγκαιρα και με σεβασμό στον ουσιαστικό διάλογο
-η παρουσία του ΛΑΟΣ στο Twitter, κρίνοντας τη ως προς τη χρήση του Μέσου και όχι αναφορικά με τις ιδεολογικές πεποιθήσεις, αποτελεί μια περίπτωση προς την ορθή κατεύθυνση: ο διαχειριστής του λογαριασμού δεν έστελνε διαγγέλματα, αλλά μπήκε στο "παιγνίδι" του διαλόγου (η σύγκριση με την παρουσία της ΝΔ στο Twitter αποτελεί άλλη μια απόδειξη για το ότι το ΛΑΟΣ αυτή την περίοδο εμφανίζεται πιο δυναμικό και προσαρμόσιμο, σε σχέση με το κόμμα του Κ. Καραμανλή).
-σχεδόν όλοι οι πολιτικοί που ξεκίνησαν λογαριασμο, έκαναν "μπαμ" ότι είχαν κάποιο συνεργάτη τους ως διαχειριστή, που έδειχνε "υπηρεσιακή νοοτροπία", κάτι που αποτελεί "θανάσιμο αμάρτημα" στην οnline επικοινωνία. Ορισμένοι πάντως, το αντιλήφθηκαν στην πορεία και το διόρθωσαν.