Μια ομάδα άξιων γιατρών και επιστημόνων της υγείας αποφασισε πριν λίγο καιρό, να ιδρύσει μια επιστημονική Εταιρεία για την παρακολούθηση των Μεταβολικών Νοσημάτων στην Ελλάδα (Ελληνική Εταιρεία Μελέτης Ενδογενών Μεταβολικών Νοσημάτων).
Οι συνεργάτες μου και εγώ προσφερθηκαμε να συμβάλλουμε σε αυτή την ευγενή προσπάθεια. Η περίπτωση αυτή, στην οποία δεν έχουμε εμπλοκή με κάποιο ισχυρό, κερδοφόρο brand, αλλά με την πληροφορηση για την ίδρυση μιας επιστημονικης οργανωσης, επιτρέπει να καταγράψουμε ορισμένες παρατηρήσεις για το θέμα.
Η σκοπιά που έχει ενδιαφέρον είναι κατά πόσον τα media στην Ελλάδα σήμερα μπορουν να χειριστούν το ρόλο τους της πληροφόρησης του πολίτη για θέματα που έχουν αξία (για τον πολίτη).
Στη συνέντευξη τύπου, για την οποία είχε γίνει επαρκής προετοιμασία, η συμμετοχή δημοσιογράφων ήταν μικρή. Η δημοσιότητα που έδωσαν τα κλασσικά ΜME σε ένα τέτοιο θέμα ήταν επίσης μικρή. Το εντυπωσιακό, όμως, είναι ότι η διαδικτυακή δημοσιότητα που παρήχθη χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια ήταν πολλαπλάσια.
Η υπόθεση αυτή δείχνει την πορεία των πραγμάτων. Τα ελληνικά κλασσικά media, είναι σε πιο δύσκολη θέση απ'ό,τι τα διεθνή παραδοσιακά ΜΜΕ, που και εκείνα πληττονται από το Internet και την αλλαγή του μοντέλου επικοινωνίας.Τα ελληνικά Μέσα μπαίνουν σε πιο δύσκολα νερά, γιατί έχει διαρρηχθεί σημαντικά η σχέση τους με τον αναγνώστη, τον ακροατή, τον τηλεθεατή. Είτε γιατί είναι πολύ περισσότερα απ' όσα σηκώνει η ελληνική αγορά, είτε επειδή διέγραψαν την τελευταία 10ετία μια τροχιά κόπωσης, είτε επειδή αφησαν να εξελιχθεί μια κρίση εμπιστοσύνης.
Τα κλασσικά media άλλων χωρών κάνουν προσπάθειες επιβράδυνσης της κρίσης, μέχρι να βρουν ένα μοντέλο αντιμετώπισης του Internet. Το 2009 είχαν καλά αποτελέσματα, χωρίς αυτό να αποτελεί κριτήριο για το μέλλον. Στην Ελλάδα η κατάσταση είναι διαφορετική...
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Το τελευταίο διάστημα έχουν πολλαπλασιασθεί οι κριτικές τοποθετήσεις, αλλά και οι επιθέσεις κατά γιατρών και επιστημόνων της υγείας, εξαιτίας του τεράστιου ελλείμματος -σε χρήμα και αξιοπιστία- του Συστήματος Περίθαλψης και της λεηλασίας των Ταμείων.
Η περίπτωση της σύστασης της Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης Ενδογενών Μεταβολικών Νοσημάτων μου έδωσε την ευκαιρία να διαπιστώσω ότι εξακολουθουν να υπάρχουν στο χώρο της Υγείας αφανείς, αλλά άξιοι και έγκυροι επιστήμονες. Από τις αρχές της δεκαετίας του '80, που παρακολουθώ αυτό το χώρο, είχα πάντα την τύχη να συναντώ επιστημονες που λειτουργούσαν με βάση αρχές και ας μην το ευνοούσε το περιβάλλον.
Τα τελευταία χρόνια, η παράλογη κούρσα που αύξανε το κόστος της Υγείας κατά 1 δισ. ευρώ κάθε χρόνο και το διπλασίασε σε μια 10ετια, πίεσε κι άλλο τους σοβαρούς επιστήμονες. Το ευχάριστο, όμως, είναι ότι δεν χάθηκαν μέσα στη ματαιότητα, αλλά αυτή η κατηγορία των λειτουργών της Υγείας αποτελεί έναν από τους λίγους λόγους που μας επιτρέπουν να πιστεύουμε ότι θα μπει μια κάποια τάξη σε ένα κρίσιμο για την κοινωνία χώρο.
*photo via flickr*
1 comment:
Greaat reading your blog post
Post a Comment