Η Ρώμη, οι Μάγια και η Ελλάδα: η κατάρρευση και η απλοποίηση

Επί μήνες είχα στην άκρη το παρακάτω εδάφιο ενός άρθρου για το μέλλον της διαφήμισης. Το ανέσυρα μετά μια συζήτηση με τον Στέφανο Κωφόπουλο, ως προς το τί μπορει να σωθεί απο τη σημερινή Ελλάδα. Αν ισχύει η θεωρία του Clay Shirky, τότε η Ελλάδα μπορεί να έχει τύχη, αν κάποιοι νέοι κάνουν τα πράγματα πολύ πιο απλά (και πολύ πιο φθηνά) απ’ ότι τα έκανε η διαπλοκή, η διαφθορά, το πελατειακό σύστημα. Ολα είναι πολύπλοκα γύρω μας και -ως εκ τούτου- πολύ ακριβά. Πόσο μπορουν οι νέοι να φέρουν τέτοιο βάρος; Ο Στέφανος μου τα έψαλε για τους 50ρηδες... Δεν έχω λόγο να υπερασπιστώ κανέναν...  Εχω πολλούς λόγους να αφιερώνω την όποια ενέργεια διαθέτω στο να υποστηρίζω τα εγχειρήματα που εχουν σχέδιο, ειλικρίνεια και ατμό ώστε να ενισχύσουν τα χορτάρια που έχουν μείνει στων Ψαρών την Ολόμαυρη Ραχη. Αυτά μαζί με τις οάσεις, τις εφεδρείες και το κρυμμένο ή παραμελημένο πλούτο, μπορουν να δώσουν περισσότερες ευκαιρίες στη νεολαία απ’ όσες φαίνονται αυτή τη στιγμή.

Η πανάκριβη, πολύπλοκη διαπλοκή

Ιδού το εδάφιο που συμπυκνώνει τα λεχθέντα, από τον Shirky:

Earlier this year, technology observer Clay Shirky argued that "complex societies collapse because, when some stress comes, those societies have become too inflexible to respond." Societies like the Romans and the lowland Mayans fell because further reductions became too uncomfortable for those in power. "Collapse is simply the last remaining method of simplification," writes Shirky. After disintegration, he explains further, the members of a society disperse, experimenting with new ways of doing things. "When the ecosystem stops rewarding complexity," he writes, "it is the people who figure out how to work simply in the present, rather than the people who mastered the complexities of the past, who get to say what happens in the future."