Εκλογές και Social Networks «Γιούχα, ανωνυμία και ακατέργαστο χρυσάφι»

'Αρθρο μου που δημοσιεύθηκεστο Εθνος της Κυριακής (10-6-2012)

 

Θα ξεκινήσω με μια ωμή διαπίστωση: τα Νέα Μέσα, τα Κοινωνικά Δίκτυα (Social Networks), διευρύνουν/βαθαίνουν τη πληροφόρηση των ‘ψαγμένων’ πολιτών, αλλά μπορεί να αυξήσουν τη σύγχυση όσων έχουν έλλειψη προσανατολισμού.

Ας πιάσουμε όμως το θέμα απο μια άλλη πλευρά: οποιοδήποτε κόμμα ή πολιτικός σέβονται τον εαυτό τους, στην Ελλάδα του 2012, είναι αδιανόητα να μην αξιοποιήσουν τα Κοινωνικά Δίκτυα στην επικοινωνία τους.  Τα Κοινωνικά Δίκτυα όμως δεν είναι ‘μαγικό ραβδί’. Είναι ένας καθρέφτης, που μέσα του βλέπεις το αν το κόμμα που τα χρησιμοποιεί έχει δημοκρατικές δομές, έχει δυναμικά στελέχη, έχει πρόγραμμα, έχει αναπτύξει με τα δυναμικά στρώματα της κοινωνίας.

Στις εκλογές της 6^ης Μαϊου κάποια κόμματα που μετέφρασαν την αποδοχή τους στα Κοινωνικά Δίκτυα, ως επιρροή στο εκλογικό σώμα, διαπίστωσαν οδυνηρά οτι αυτό δεν ισχύει. Υπάρχουν ορισμένες πολύ ενδιαφέρουσες διεθνείς αναλύσεις που τεκμηριώνουν ‘γιατι το Twitter δεν μπορει να προβλέψει το αποτέλεσμα των  εκλογών’.

Επειδή η πολιτική περιπέτεια της Ελλάδας δεν τελειώνει στις 17 Ιουνίου, αλλά τότε μάλλον αρχίζει (ή κορυφώνεται) , ας δούμε μερικές αρχές που αφορούν την πολιτική επικοινωνία στα Κοινωνικά Δίκτυα. Λόγω χώρου, τις αναφέρω τηλεγραφικά, αλλά για την κάθε μια υπάρχει ογκώδης διεθνής και ελληνική τεκμηρίωση:

ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ: το ερώτημα για τα ζωντανά κόμματα δεν είναι αν χρειάζεται να έχουν παρουσία στα Κοινωνικά Δίκτυα, αλλά ΠΩΣ  θα το κάνουν.

ΑΛΛΗ ΛΟΓΙΚΗ: η δραστηριότητα ενός κόμματος (ή πολιτικού) στα Κοινωνικά Δίκτυα, πρέπει να γίνεται με τελείως διαφορετικές πρακτικές απότι η παρουσία του στα Μέσα Επικοινωνίας. Οποιος χρησιμοποιεί το Facebook για να ανεβάζει ομιλίες του ή συνεντεύξεις του, κάνει πολύ κακή χρήση του Μέσου.

ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΄Η ΟΧΙ: ένας σύμβουλος μπορεί να βοηθήσει ένα κόμμα να ξεκινήσει το μακρύ ταξίδι στο Internet, ή να του μεταφέρει ειδική γνώση για κάποιες τεχνικές. Το κόμμα ή ο πολιτικός όμως πρέπει να έχουν αυθεντική παρουσία, γιατι τα Κοινωνικά Δίκτυα είναι πρώτα απόλα Διάλογος και ζωντανή επικοινωνία.  Στην ελληνική πολιτική σκηνή φαίνεται απο πολύ μακριά οτι το μεγαλύτερο μέρος της παρουσίας κομμάτων/πολιτικών το χειρίζονται σύμβουλοι ή συνεργάτες γραφείου

ΓΙΟΥΧΑ ΣΤΗ ΠΛΑΤΕΙΑ: Η δραστηριοποίηση ενός κόμματος στα Κοινωνικά Δίκτυα, είναι κάτι σαν μια συμβολική πορεία του απο το Μπαλκόνι που ήταν τα προηγούμενα χρόνια, προς τη Πλατεία. Στην Ελλάδα του 2012 θα φάει γιούχα. Η επιτυχία του κόμματος είναι στο πώς θα το χειριστεί. Θέλει τόλμη, αλλά όχι αλλαζονεία ή εκνευρισμό

ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΟΙ Ή ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ: κάποιοι πολιτικοί ενέδωσαν στην ελληνική συνήθεια να συνεργάζονται με ‘ανώνυμους’ του Διαδικτύου για να προβάλουν θέσεις τους ή να επιτεθούν σε αντιπάλους. Τα Κοινωνικά Δίκτυα δεν είναι παρθεναγωγείο, αλλά αυτές οι πρακτικές δεν έχουν αποτέλεσμα. Το μεγαλύτερο όφελος το έχουν οι πολιτικοί ή τα κόμματα, που κερδίζουν την υποστήριξη απλών, επώνυμων πολιτών, ή προσώπων με επιρροή. Η διαφανής επαγγελματική υποστήριξη μπορεί να βοηθήσει στην ενίσχυση μιας διαδικτυακής καμπάνιας, αλλά η επιτυχία στα Κοινωνικά Δίκτυα δεν αγοράζεται...

Στην προεκλογική καμπάνια της 6^ης Μαίου, αλλά και σ’ αυτήν της 17^ης Ιουνίου, μπορούμε να ξεχωρίσουμε καλές πρακτικές, αλλά και πολλές αποτυχίες. Η ακραία πόλωση, η οργή της κοινωνίας, αλλά και η έλλειψή πόρων , ήταν αναμενόμενο να οδηγήσουν σε πολλές χοντροκοπιές. Τα κόμματα και οι πολιτικοί που σκέφτοναι με όρους μέλλοντος, μπορουν να δουν καλές πρακτικές απο τη καμπάνια του Ομπάμα, αλλά μπορούν να μελετήσουν και εμπειρίες της ελληνικής σκηνής, που ήταν πλούσιες και επιτυχημένες.