Παρουσίαση στο Πολυτεχνείο
Κτίριο διοίκησης Ε.Μ.Π., Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου, 22-23 Μαΐου 2012
Turn your Idea into a Start Up from Stathis Haikalis
Αρκετοί Έλληνες αποφεύγουν την «ταλαιπωρία» να γράψουν ένα κείμενο 2-10 σελίδων, όπου να αναφέρονται:
Η αυτάρεσκη εντύπωση ότι «οι Έλληνες είναι πολύ καλοί στις υπηρεσίες» δεν βοηθά τους νέους που ξεκινούν την καριέρα τους. Ακόμα και στον τουρισμό, η πλειοψηφία των ελληνικών επιχειρήσεων λειτουργεί με νοοτροπία εμπόρου: κάνει φέτος την πώληση, παίρνει το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος, χωρίς να προβλέπει την ικανοποίηση του πελάτη, ο οποίος θα φέρει νέους πελάτες κλπ.
Η Ελλάδα της φούσκας και της χρεωκοπίας ενίσχυσε αυτό το φαινόμενο, με αποτέλεσμα 100δες επιχειρήσεις να αντιμετωπίζουν τώρα το φάσμα της βαθύτατης κρίσης, αλλά οι διοικήσεις τους (ή οι ιδιοκτήτες τους) να μην αντιλαμβάνονται ότι πρέπει να επενδύσουν στην ποιότητα των υπηρεσιών. Για κάποιες είναι πολύ αργά, αλλά μπορούμε να δούμε πολλές επιχειρήσεις γύρω μας, οι οποίες δεν έχουν την αυτογνωσία για να αλλάξουν «ρότα». Αυτό δεν μπορεί να γίνει με ευχολόγια, ούτε με ένα ευκαιριακό σεμινάριο. Χρειάζεται εκπαίδευση, είσοδο νέων ανθρώπων στη δουλειά, αναβάθμιση της έννοιας του επαγγελματισμού, της υπευθυνότητας, αλλά και της σημασίας του «επενδύω». Χιλιάδες ελληνικές επιχειρήσεις έχουν στηριχθεί σε κρατικές επιχορηγήσεις ( ή σε έμμεσες επιδοτήσεις, π.χ. φοροαποφυγή και δεν έχουν την κουλτούρα του «επενδύω, δηλαδή διακινδυνεύω, δηλαδή αλλάζω για να επιτύχω τους στόχους μου».
Μια εταιρεία η οποία ανοίγει σήμερα στην Ελλάδα μπορεί να διεκδικήσει χρηματοδότηση κατά βάση από ελληνικές πηγές. Π.χ. στο ICT sector θα σηκωθούν μέσα στο μήνα 5 funds συνόλου 85m (jeremie) τα οποία θα πρέπει να απορροφηθούν σε βάθος τριετίας. Αυτό δίνει πολλές ευκαιρίες για μια νέα ελληνική επιχείρηση, αν και ο χώρος του VC δεν έχει αναπτυχθεί επαρκώς τόσο στην Ελλάδα όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Άλλωστε, πέρα από το ICT υπάρχει και η αγροβιοτεχνολογία, οι καινοτόμες καλλιέργειες, οι ΑΠΕ, η βιοτεχνολογία κλπ. Πρέπει να βρεθούν πόροι για να επενδύσουν και σε αυτές τις ιδέες.
Στις ΗΠΑ η κατάσταση είναι αλλιώς – και στο Ισραήλ. Μια ελληνική εταιρία μπορεί να επιλέξει να γίνει incorporated στο Delaware, κρατώντας μια θυγατρική οντότητα στην Ελλάδα. Οι πατέντες να γίνουν file μέσω της μητρικής εταιρίας. Έπειτα, ο ευκολότερος τρόπος για να πας στη Silicon Valley είναι μέσω ενός incubator – όπως το γνωστό plug and play. Με αυτό τον τρόπο, το incubator γίνεται κατά κάποιον τρόπο ο «ατζέντης» της startup – αναλαμβάνοντας να τη δικτυώσει με δικηγορικά γραφεία, με angel investors, με VCs.
Σε όλα αυτά, χρειάζεσαι την ιδέα και μια ομάδα με χημεία, διατεθειμένη για όλα. (Το σημείωμα της διαφάνειας 10 είναι συμβολή του Κυρ. Πιερρακάκη). Όποιος θέλει να δει περισσότερα για τη περίπτωση της Σόφης (διαφάνεια 12), μπορεί να δει αυτό το post. Η INDIFEX του Δημ. Γλέζου (διαφάνεια 15) ξεκίνησε από την Πάτρα, αλλά έχει πλέον μεγάλο μέρος της δραστηριότητας εκτός Ελλάδος, με πελάτες μερικές από τις μεγαλύτερες εταιρείες στον κόσμο. Ήδη έχει ρίξει προγεφύρωμα στη Silicon Valley.
Την τελευταία τριετία είδαμε κατά κόρον να παροτρύνονται οι νέες/νέοι να κάνουν κάποια από τις εξής δραστηριότητες: α) να γίνουν αγρότες ώστε π.χ. να υποκαταστήσουν τις εισαγωγές πατάτας από την Αίγυπτο, λεμονιών από την Αργεντινή κλπ, β) να ασχοληθούν με την εξαγωγή λαυρακιού, καθώς μεγάλες αγορές όπως της Ιαπωνίας έχουν μεγάλη ανάγκη από εισαγωγή τέτοιων ψαριών, γ) να προσανατολιστούν σε κάποια δραστηριότητα που θα τους οδηγήσει στη Silicon Valley. Οι επτά κατηγορίες έχουν επιλεγεί με βάση τις δυνατότητες, ευκαιρίες της σημερινής Ελλάδας...
Η έγκριση της επιχορήγησης στην Ελλάδα της διαφθοράς και της διαλυμένης διοίκησης, έχει τέτοια παράπλευρα κόστη και ταλαιπωρίες, ώστε στο τέλος, να χρειαστεί να δίνεις το 80% της προσπάθειάς σου για να πάρεις τα λεφτά του ΕΣΠΑ ή της ΓΓΕΤ και μόνο 20% για την ουσία της δουλειάς σου. Εκατοντάδες νεανικές προσπάθειες έχουν χαθεί στο δρόμο, λόγω αυτής της δομικής καταστροφής. Δεν είναι λίγοι οι νέες/νέοι που στην πορεία έχασαν τη δυναμική του αντικειμένου τους, γιατί απορροφήθηκαν από τις διαδικασίες της διαφθοράς ή της γραφειοκρατίας.
Η έγκριση της επιχορήγησης στην Ελλάδα της διαφθοράς και της διαλυμένης διοίκησης, έχει τέτοια παράπλευρα κόστη και ταλαιπωρίες, ώστε στο τέλος, να χρειαστεί να δίνεις το 80% της προσπάθειάς σου για να πάρεις τα λεφτά του ΕΣΠΑ ή της ΓΓΕΤ και μόνο 20% για την ουσία της δουλειάς σου. Εκατοντάδες νεανικές προσπάθειες έχουν χαθεί στο δρόμο, λόγω αυτής της δομικής καταστροφής. Δεν είναι λίγοι οι νέες/νέοι που στην πορεία έχασαν τη δυναμική του αντικειμένου τους, γιατί απορροφήθηκαν από τις διαδικασίες της διαφθοράς ή της γραφειοκρατίας.
Αρκετοί Έλληνες αποφεύγουν την «ταλαιπωρία» να γράψουν ένα κείμενο 2-10 σελίδων, όπου να αναφέρονται:
- Τα έσοδα/έξοδα
- Οι τεχνικές και τα κανάλια πωλήσεων
Η αυτάρεσκη εντύπωση ότι «οι Έλληνες είναι πολύ καλοί στις υπηρεσίες» δεν βοηθά τους νέους που ξεκινούν την καριέρα τους. Ακόμα και στον τουρισμό, η πλειοψηφία των ελληνικών επιχειρήσεων λειτουργεί με νοοτροπία εμπόρου: κάνει φέτος την πώληση, παίρνει το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος, χωρίς να προβλέπει την ικανοποίηση του πελάτη, ο οποίος θα φέρει νέους πελάτες κλπ.
Η Ελλάδα της φούσκας και της χρεωκοπίας ενίσχυσε αυτό το φαινόμενο, με αποτέλεσμα 100δες επιχειρήσεις να αντιμετωπίζουν τώρα το φάσμα της βαθύτατης κρίσης, αλλά οι διοικήσεις τους (ή οι ιδιοκτήτες τους) να μην αντιλαμβάνονται ότι πρέπει να επενδύσουν στην ποιότητα των υπηρεσιών. Για κάποιες είναι πολύ αργά, αλλά μπορούμε να δούμε πολλές επιχειρήσεις γύρω μας, οι οποίες δεν έχουν την αυτογνωσία για να αλλάξουν «ρότα». Αυτό δεν μπορεί να γίνει με ευχολόγια, ούτε με ένα ευκαιριακό σεμινάριο. Χρειάζεται εκπαίδευση, είσοδο νέων ανθρώπων στη δουλειά, αναβάθμιση της έννοιας του επαγγελματισμού, της υπευθυνότητας, αλλά και της σημασίας του «επενδύω». Χιλιάδες ελληνικές επιχειρήσεις έχουν στηριχθεί σε κρατικές επιχορηγήσεις ( ή σε έμμεσες επιδοτήσεις, π.χ. φοροαποφυγή και δεν έχουν την κουλτούρα του «επενδύω, δηλαδή διακινδυνεύω, δηλαδή αλλάζω για να επιτύχω τους στόχους μου».
Μια εταιρεία η οποία ανοίγει σήμερα στην Ελλάδα μπορεί να διεκδικήσει χρηματοδότηση κατά βάση από ελληνικές πηγές. Π.χ. στο ICT sector θα σηκωθούν μέσα στο μήνα 5 funds συνόλου 85m (jeremie) τα οποία θα πρέπει να απορροφηθούν σε βάθος τριετίας. Αυτό δίνει πολλές ευκαιρίες για μια νέα ελληνική επιχείρηση, αν και ο χώρος του VC δεν έχει αναπτυχθεί επαρκώς τόσο στην Ελλάδα όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Άλλωστε, πέρα από το ICT υπάρχει και η αγροβιοτεχνολογία, οι καινοτόμες καλλιέργειες, οι ΑΠΕ, η βιοτεχνολογία κλπ. Πρέπει να βρεθούν πόροι για να επενδύσουν και σε αυτές τις ιδέες.
Στις ΗΠΑ η κατάσταση είναι αλλιώς – και στο Ισραήλ. Μια ελληνική εταιρία μπορεί να επιλέξει να γίνει incorporated στο Delaware, κρατώντας μια θυγατρική οντότητα στην Ελλάδα. Οι πατέντες να γίνουν file μέσω της μητρικής εταιρίας. Έπειτα, ο ευκολότερος τρόπος για να πας στη Silicon Valley είναι μέσω ενός incubator – όπως το γνωστό plug and play. Με αυτό τον τρόπο, το incubator γίνεται κατά κάποιον τρόπο ο «ατζέντης» της startup – αναλαμβάνοντας να τη δικτυώσει με δικηγορικά γραφεία, με angel investors, με VCs.
Σε όλα αυτά, χρειάζεσαι την ιδέα και μια ομάδα με χημεία, διατεθειμένη για όλα. (Το σημείωμα της διαφάνειας 10 είναι συμβολή του Κυρ. Πιερρακάκη). Όποιος θέλει να δει περισσότερα για τη περίπτωση της Σόφης (διαφάνεια 12), μπορεί να δει αυτό το post. Η INDIFEX του Δημ. Γλέζου (διαφάνεια 15) ξεκίνησε από την Πάτρα, αλλά έχει πλέον μεγάλο μέρος της δραστηριότητας εκτός Ελλάδος, με πελάτες μερικές από τις μεγαλύτερες εταιρείες στον κόσμο. Ήδη έχει ρίξει προγεφύρωμα στη Silicon Valley.
3 comments:
dn doulevei to link
Σωστές οι παρατηρήσεις σου, αλλά δεν υπάρχουν και αρκετοί φορείς ώστε να τους δείξουν και το σωστό δρομο και οι περισσότεροι είναι μόνο για να τα αρπάζουν...
Post a Comment