Social media και «χειροπιαστό» marketing

Πρέπει, πρώτα απ’ όλα, να ομολογήσω την μεγάλη δυσκολία –έως αποτυχία- να πείσω επιχειρήσεις, Μη Κερδοσκοπικούς Οργανισμούς, ή πρόσωπα (π.χ. πολιτικούς) να «αγοράσουν» την αξία των social media. Το αναφέρω μόνο σε εκείνους που έχω βαθύτατα πεποίθηση ότι τους είναι χρήσιμο. Παλιομοδίτικη αντίληψη, το να μην πλασάρεις κάτι σε κάποιον που ΔΕΝ το έχει ανάγκη, αλλά επιμένω σε αυτήν...

Ενώ είμαι σίγουρος ότι κάποιοι από αυτούς το έχουν μεγάλη ανάγκη (έστω, σε μια μικρή δόση), ίσως δεν έχω διαμορφώσει ακόμα τη διάταξη των στοιχείων, των αποδείξεων, την αλληλουχία των επιχειρημάτων. Ξέρω ότι «κάτι δυναμικό τρέχει» στον κόσμο των social media, κάτι που επηρεάζει τις επιχειρήσεις, την εικόνα, το perception, το reputation…

Στις περισσότερες περιπτώσεις που «τσιμπάει» μια εταιρεία ή ένα πρόσωπο, αυτό οφείλεται:
• στο ότι το ζήτημα των blogs (και όχι των social media, συνολικά) είναι «hot and sexy»,
• στο ότι άκουσαν οι ενδιαφερόμενοι κάτι προερχόμενο από ΗΠΑ ή Βρετανία,
• στο φόβο κάποιος απρόβλεπτης κριτικής από το χώρο των blogs.

Αν το σκεφτούμε πιο ψύχραιμα, αυτή η «ψυχρή» ή ενστικτώδης υποδοχή είναι αναμενόμενη, εφόσον συνυπολογίσουμε:
• τον πολύ ισχυρό ρόλο των media στην Ελλάδα.
• το ότι υπάρχει πολύ μεγάλος βαθμός ανωνυμίας στους κύκλους αυτών που συμμετέχουν στη χώρα μας.
• την δημοφιλία των θεωριών συνομωσίας.
• το ότι το πελατειακό σύστημα σχέσεων και ο νεποτισμός συμβάλλουν, ώστε να είμαστε –αρκετοί από εμάς- λιγότερο ικανοί επαγγελματίες, απ’ όσο θα θέλαμε ή όσο θα απαιτούσε μια πιο ανταγωνιστική αγορά και μια πιο ανοικτή κοινωνία...

Εντάξει, να μην ξεχάσουμε την εκδοχή, ότι μπορεί το marketing στην Ελλάδα να είναι –σε κάποιο βαθμό- στα χέρια «γέρικων σκυλιών που δεν μπορούν να κάνουν καινούργια κόλπα», κατά την αγγλική παροιμία («γέρος γάιδαρος, παλιά περπατησιά» είναι μάλλον μια ελληνική εκδοχή της).

Αντί να (αμπελο)φιλοσοφώ, καλύτερα να σας παραπέμψω σε ένα πολύ καλό κείμενο του Γιώργου Καραμανώλη. Μπορεί στα 24 του χρόνια να μην έχει τη δυνατότητα να διεκδικήσει εμπειρίες σε θέματα marketing, αλλά είναι βέβαιο ότι «διαβάζει» πολύ καλύτερα από εμένα τις «γραμμές» των new media.

To social media marketing δεν περιορίζεται στο blogging, αυτό είναι μόνο μια πλευρά του. Μάλιστα, μπορούμε να πούμε ότι, σε αρκετές περιπτώσεις, είναι ακόμα πρόωρο για μια επιχείρηση ή ένα πρόσωπο (π.χ., ένα διευθύνοντα σύμβουλο ή έναν υπουργό) να κάνει άλμα σε αυτά τα «βαθιά νερά»…

Από την άλλη πλευρά, για να γίνω και λίγο μονότονος, η περίπτωση Βαγγ. Βενιζέλου δείχνει –κατά την προσωπική μου άποψη- τι μπορεί να χάσει ένα δημόσιο πρόσωπο που δεν αξιοποιεί την διαδραστικότητα με τον κόσμο του διαδικτύου: μια interactive καμπάνια θα ήταν ο καλύτερος τρόπος για να αλλάξει η υποψηφιότητα Βενιζέλου τις τάσεις των τελευταίων ημερών. Ενώ η TV ενισχύει τα στοιχεία που συμβάλουν στην τάση αυτή για την υποψηφιότητα Βενιζέλου, η interactive καμπάνια θα τον έδειχνε πιο «ανοιχτό» και θα τον έφερνε σε επαφή με το μη ενταγμένο κομματικά κοινό, που είναι το μόνο το οποίο μπορεί να αλλάξει την διαφαινόμενη τάση…