Ανωνυμία των blogs ή τα 5 ελλείμματα που θρέφουν τον Τρωικό Πόλεμο

Είναι γνωστό πως η ελληνική Πολιτεία όταν εμφανισθεί ένα πρόβλημα, τότε ψηφίζει έναν αυστηρό Νόμο, ο οποίος δεν εφαρμόζεται ποτέ, καθώς διάφοροι θεσμοί έχουν άλλες προτεραιότητες. Στην περίπτωση των πραγματικών ή εικαζομένων παρανομιών από 'ανώνυμα' ή ψευδώνυμα blogs, διαμορφώνεται πίεση, ώστε η Ελλάδα να πρωτοτυπήσει παγκοσμίως: να θεσμοθετήσει απαγορεύσεις, εκεί που σύμπασα η υφήλιος (πλην Λαϊκής Κίνας και Βορείου Κορέας) έχει αρνηθεί να επιβάλει αστυνομικές διατάξεις.

Να ξεκαθαρίσουμε κάτι: παρότι δεν κατέχω νομικές γνώσεις για να το εκφράσω με την απαιτούμενη ορολογία, θεωρώ ως μείζον αγαθό τη δυνατότητα κάθε πολίτη (επώνυμου ή ανώνυμου) να υπερασπίζεται την τιμή του και την υπόληψή του έναντι επιθέσεων από επώνυμους ή ανώνυμους συκοφάντες.

Στην Ελλάδα όμως το 'πρόβλημα' έχει δημιουργηθεί από τα ψευδώνυμα blogs, που λίγο-πολύ όλοι γνωρίζουν ποιοι είναι οι διαχειριστές!!! Ας ξεφύγουμε όμως από αυτά τα μονοπάτια, που είναι ευθύνη των πολιτικών, των νομικών και των Ανεξαρτήτων Αρχών (πού είναι αλήθεια αυτές;) να διερευνηθούν... Ας διερευνήσουμε ένα πιο οικείο πεδίο: τα 5 ελλείμματα, που εάν μειωθούν, τότε δεν θα υπάρχει τόση 'δίψα' για ανυπόγραφη πληροφόρηση. Μπορούμε να προσπαθήσουμε σε αυτό τον τομέα, ώστε να μην είμαστε παγκόσμια πρωτοτυπία ή -για άλλη μια φορά- μια κλειστή αγορά, μια περιχαρακωμένη κοινωνία, που ανάγει τον αυτισμό της σε αξία και τον θεσμοποιεί.

Στρουθοκαμηλισμός & Ίντερνετ

Ο Θ. Πάγκαλος, σε μια από τις καλές του στιγμές, είχε πει ότι είμαστε μια πολύ υποκριτική χώρα. Τις τελευταίες μέρες με αφορμή την υπόθεση 'troktiko', είδαμε άπειρα τηλεοπτικά παράθυρα (σε ένα από αυτά και τον βουλευτή Γιάννη Δημαρά, με τον οποίο κάποτε μοιραζόμασταν το ίδιο δημοσιογραφικό γραφείο), όπου αγνοούσαν τα εξής:
- Περί τα 2,5 εκ. Έλληνες έχουν λογαριασμό στο Facebook. Οι Έλληνες είναι από τους πιο ζωηρούς στο Facebook, αφιερώνουν 20% παραπάνω χρόνο απ’ ότι οι υπόλοιποι της ΕΕ
- Ο μισός πλέον πληθυσμός της χώρας έχει πρόσβαση σε υπολογιστή. To πρώτο πράγμα που αναζητούν στο Internet είναι πληροφορίες, ενημέρωση. Προφανώς θα σερφάρουν και σε κίτρινα, ροζ, μαύρα, αλλά ενίοτε και σε αξιοπρεπή sites.
-Οι έρευνες δείχνουν ότι κατά τα τελευταία χρόνια έχει ενισχυθεί η προσφυγή των πολιτών στο Internet για ενημέρωση, το οποίο μάλιστα ενισχύεται ως προς την αποδιδόμενη σε αυτό αξιοπιστία (συγκρινόμενο με άλλα, κλασσικά Media).Όλα αυτά είναι αναμενόμενα με βάση τις εξελίξεις που συμβαίνουν σε όλον το πολιτισμένο κόσμο...

Τα 5 ελλείμματα που θρέφουν ανωνυμία και κιτρινισμό

1) ΧΑΜΗΛΗ ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΣΕ SITES ΕΙΔΗΣΕΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ: αυτό αποτελεί διαπίστωση μεγάλων διαφημιζομένων της χώρας. Δεν έχουν γίνει επαρκείς επενδύσεις ούτε από Ομίλους Media (όπως συμβαίνει σε άλλες χώρες) ούτε από νέους παράγοντες που θα ήθελαν να τοποθετηθούν σε αυτό το χώρο. Στα περισσότερα ελληνικά media, η ιντερνετική παρουσία θεωρείται δεύτερης επιλογής υποχρέωση. Οποίος έχει πέντε λεπτά ας διαβάσει εδώ το πώς αναστήθηκε το περιοδικό Atlantic ηλικίας άνω των 100 ετών. Η δημιουργία sites από τηλεοπτικούς αστέρες δεν αποτελεί ακριβώς επένδυση, καθώς έχουν περισσότερο το στοιχείο της προσωπικής αναζήτησης του επόμενου τηλεοπτικού συμβολαίου, δεν έχουν βάθος και ασχολούνται κυρίως με σχόλια.

2) ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΑ ΣΤΙΣ ΕΤΑΙΡΙΚΕΣ ΠΑΡΟΥΣΙΕΣ: μια σύντομη περιήγηση στα sites εταιρειών, φέρνει στην επιφάνεια την υστέρηση στην πληροφόρηση που παρέχουν. Σε αρκετές περιπτώσεις έχει γίνει μεγάλη επένδυση στην κατασκευή του site, αλλά υπάρχει κενό και μεγάλη καθυστέρηση ή έλλειψη φαντασίας στο περιεχόμενο. Ακόμα μεγαλύτερα ελλείμματα καταγράφονται στην παρουσία των εταιρειών στα Κοινωνικά Δίκτυα. Αρκετές από τις ενστάσεις των εταιρειών για το ελληνικό Online Ecosystem, έχουν βάση, ωστόσο το τελικό αποτέλεσμα είναι 'μια κάποια απουσία με τίμημα'. Όπως λένε οι ειδικοί της Επικοινωνίας, όταν το ίδιο το brand δεν τοποθετείται για τις υποθέσεις του, τότε αυτό το αναλαμβάνουν κάποιοι τρίτοι, οι οποίοι συνήθως δεν το κάνουν για καλό.

3.ΜΕΓΑΛΟ ΚΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΚΡΑΤΙΚΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ: εδώ ίσως δεν απαιτείται τεκμηρίωση. Το ελληνικό κράτος, η τοπική αυτοδιοίκηση, οι Οργανισμοί έχουν κάνει πολύ μεγάλες επενδύσεις, με τα χρήματα του Γ' ΚΠΣ και του ΕΣΠΑ. Πρόκειται για τα γνωστά sites του ενός εκατομμυρίου ευρώ. Το αποτέλεσμα είναι αυτό που βλέπουμε όλοι μας, όταν επιχειρήσουμε να βρούμε μέσα από ένα κρατικό site μια πληροφορία ή να κάνουμε ερώτηση.
Αντίστοιχη είναι η κατάσταση στην παρουσία των κρατικών οργανισμών εκεί που γίνεται η συζήτηση, δηλ στα Κοινωνικά Δικτυα. Με κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις, (πχ. @diamantopoulou, @astynomia κλπ), η κυβέρνηση και το κράτος, είναι απόντες από τους χώρους του Οικοσυστήματος, όπου πλέον οι πολίτες ερωτούν ,σχολιάζουν και ζητούν να μάθουν. Πολλά δημόσια πρόσωπα και οι κρατικοί λειτουργοί, προτιμούν να απέχουν από τέτοιες 'πλατείες', όπου θα πρέπει να εξηγήσουν...

4.Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ: οι αμερικάνοι λένε ότι η κάθε Οντότητα (Οργανισμός, Εταιρεία, Πρόσωπο) είναι -πλέον- εξ ορισμού μια εταιρεία media. Υπάρχουν πολλά αναγνωρισμένα πρόσωπα σε αυτή τη χώρα, που δίνουν πάρα πολλά για μια εμφάνιση 3' στην τηλεόραση, αλλά δεν επενδύουν (σε εκπαίδευσή τους και χρόνο, κυρίως), προκειμένου να έχουν μια επαρκή παρουσία στο γήπεδο των εκατομμυρίων Ελλήνων που είναι ενεργοί στο Internet.

Κάποιοι, λίγοι, έχουν αρχίσει να επωφελούνται από το τεράστιο κοινό, πχ. έχω εντυπωσιαστεί από την online δραστηριότητα του συγγραφέα Αλέξη Σταμάτη , που δραστηριοποιείται στο Facebook, blogging, Twitter (με δύο λογαριασμούς παρακαλώ, έναν για ελληνικά και έναν αγγλικά), ακόμα και στο LinkedIn. Μια τέτοια δραστηριοποίηση δεν είναι πλέον μόδα, μανία ή εστετισμός. Τα δημόσια πρόσωπα εν έτει 2010 είναι υποχρεωμένα να έχουν ενεργητική παρουσία, αλλιώς γίνονται έρμαιο στα νύχια του Google Search.

5.ΣΕ ΤΙ ΓΛΩΣΣΑ ΜΙΛΑΜΕ ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΖΟΜΑΣΤΕ:έχοντας μια εκπαίδευση που δεν μαθαίνει τα παιδιά ελληνικά, αλλά ούτε και αγγλικά, είμαστε μετέωροι. Οι ώρες διδασκαλίας των αρχαίων είναι τόσες πολλές, ώστε στο τέλος όλοι σχεδόν οι Έλληνες μαθητές γνωρίζουν λιγότερο τα Αρχαία απ’ ότι οι Γερμανοί μαθητές και πάντως τα αγαπούν λιγότερο. Αντίθετα δεν διδάσκεται debate, δεν ενισχύεται η αντίληψη 'του θάρρους της γνώμης', δεν ενθαρρύνεται η συλλογική επεξεργασία θέσεων και απόψεων. Δεν είναι λίγοι οι πολίτες που προτιμούν να εκφράζονται ανωνύμως, ώστε να μην πάρουν το παραμικρό ρίσκο από την καταγραφή της άποψής τους.

Δηλαδή, δεν έχουμε τύχη;

Κάποια από τα παραπάνω ελλείμματα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, έχουν αρχίσει να καλύπτονται... Η οικονομική κρίση υποχρεώνει Πρόσωπα, Εταιρείες, Οργανισμούς , Υπουργεία να εξετάζουν τρόπους ενεργητικότερης παρουσίας στο Internet και τα Κοινωνικά Δίκτυα, ώστε να μην εξαρτώνται από τους άλλους. Η ομάδα Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης της σημερινής κυβέρνησης προωθεί ορισμένα σχέδια, έστω και αν τα περισσότερα υπουργεία είναι παθητικά (και ορισμένοι Υπουργοί αδιάφοροι).
Το χρώμα της ώχρας στο Internet δεν ειναι μόνο υπόθεση κάποιων τρίτων ή της βουλιμίας του κοινού για κουτσομπολιά και διαβολές...

photos via flickr