«Σβήνει» στα τέλη 2009 το WiFi Συντάγματος

Μέχρι στιγμής έχουν γίνει 210.000 συνδέσεις και έχουν δουλέψει 51.000 άνθρωποι. Πρόκειται για το WiFi της πλατείας Συντάγματος, που είναι το πιο επιτυχημένο hotspot ασύρματου Internet στην Αθήνα.

Με τα σημερινά δεδομένα, θα «σβήσει» στα τέλη του 2009, καθώς στελέχη της Ειδικής Γραμματείας Ψηφιακού Σχεδιασμού θεωρούν ότι με το κόστος που απαιτείται για την συνέχιση της λειτουργίας του, μπορούν να καλυφθούν δύο άλλα hot spot κάποιων περιφερειακών Δήμων της χώρας.

Το σκεπτικό είναι ότι, μπορεί αυτοί οι Δήμοι να μην έχουν τη σημασία του Συντάγματος, ενδεχομένως να μην λειτουργούν τα hotspot, όπως γίνεται σε δεκάδες περιφερειακά σημεία, αλλά θα ικανοποιηθούν αιτήματα τοπικών παραγόντων.

Στους επόμενους μήνες, θα «σιγήσουν» αρκετά έργα που είχαν χρηματοδοτηθεί από την Κοινωνία της Πληροφορίας, καθώς οι περικοπές του κόστους της κρατικής μηχανής, αλλά και οι σχεδιασμοί ενόψει των επομένων εκλογών, θα επιβάλλουν να αναζητηθεί η ικανοποίηση αιτημάτων διαφόρων παραγόντων, κάτι που δεν ευνοεί την υποστήριξη υφισταμένων υπηρεσιών…

Κλασσική επικοινωνία/ενημέρωση versus Internet world

Η επέκταση του Internet, σε συνδυασμό με την κρίση, δεν πλήττει μόνο τις εφημερίδες και όλα τα κλασσικά Μέσα, ακόμα και την τηλεόραση. Θίγει και το μέχρι σήμερα μοντέλο της επικοινωνίας/διαφήμισης.

Στις Κάννες παρουσιάστηκε ένα βιβλίο με τίτλο «Οι δημόσιες σχέσεις είναι νεκρές», ενώ έχω διαβάσει δεκάδες posts σοβαρών παγκόσμιων αναλυτών, που επιχειρηματολογούν για ποιο λόγο το μοντέλο που μέχρι τώρα επικρατούσε στις καμπάνιες προβολής, τείνει προς το τέλος του.

Ο επικεφαλής της καμπάνιας του Obama, αυτού, δηλαδή, που άλλαξε ριζικά το μοντέλο της μεγαλύτερης προεκλογικής καμπάνιας του κόσμου, αλλάζει κάπως τα παραπάνω, όταν λέει ότι πρέπει να σεβαστούμε την «παλιά σχολή».

Οι τάσεις, πάντως, είναι σαφείς και οι γνώμες που ακούμε είναι πάρα πολλές και μας ζαλίζουν… Είμαστε στη μέση του ποταμού, τα κύματα είναι πανίσχυρα, ο θόρυβος πολύ μεγάλος, αλλά πρέπει να συζητήσουμε.

Στην Ελλάδα το μεγαλύτερο μέρος της μάχης εξελίσσεται γύρω από το Κράτος: ποιος τομέας που είναι σε δυναμική μετάβαση, θα εξασφαλίσει περισσότερη «υποστήριξη». Δίκοπο μαχαίρι… Η υποστήριξη (δείτε τη μείωση των τιμών των αυτοκινήτων) βοηθάει πρόσκαιρα το παλιό μοντέλο, αλλά δεν μπορεί να το διατηρήσει στον «αφρό», αν η παγκόσμια αγορά έχει πάρει την κατεύθυνση του μέλλοντος.

Πότε και γιατί πήρε ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος την τελική απόφαση για τον ΕΤ

Ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος είχε πάρει εδώ και καιρό την απόφαση, παρά τις αντιρρήσεις της συζύγου του. Οι ζημίες των «Ελεύθερο Τύπο» και «City 995» ήταν περί τα 3 εκατομμύρια μηνιαίως, κάτι που δεν θεωρούσε ότι μπορούσε να καλύπτει. Η πορεία του τελευταίου χρόνου του είχε δημιουργήσει την εντύπωση ότι οι ζημίες, όχι μόνο δεν μπορούσαν να περιοριστούν, αλλά και ότι θα αυξάνονταν.

Η τελική απόφαση για τον ακριβή χρόνο της αναστολής ελήφθη την Κυριακή, όταν είδε δημοσίευμα κυριακάτικης εφημερίδας για το ύψος και τον τρόπο κατανομής της κρατικής διαφήμισης. Διαπιστώθηκε για άλλη μια φορά ότι μεγάλα μερίδια της κρατικής διαφήμισης πηγαίνουν σε εφημερίδα που είχε κυκλοφορία κάτω των 1.000 φύλλων την ημέρα, ενώ υπάρχουν στο σχετικό κατάλογο και άλλες περιπτώσεις διάθεσης κρατικής διαφήμισης σε αναντιστοιχία με την κυκλοφορία.

Με βάση τα δικά του κριτήρια, θεώρησε ότι δεν μπορεί να διαθέσει επιπλέον κεφάλαια πέραν των 100 περίπου εκατομμυρίων ευρώ, που είναι η μέχρι τώρα επένδυσή του κατά την τριετή λειτουργία του ΕΤ υπό τον έλεγχό του.

Αυτά είναι τα σχέδια και οι αποφάσεις ενός επιχειρηματία, ο οποίος δημιούργησε την περιουσία του από την (πατρική) Χαλυβουργική και , μετέπειτα, από τη ναυτιλία. Οι απώλειες από την κατάρρευση της μετοχής της τράπεζας UBS, μείωσαν την αξία αυτής της περιουσίας.

Ο κ. Αγγελόπουλος έκανε τα πλάνα του και πήρε τις αποφάσεις του. Στο πυρακτωμένο ζήτημα των ελληνικών media, είναι απαραίτητο να φανεί ποια είναι τα πλάνα του κράτους, της κυβέρνησης, των κομμάτων και των εργαζομένων. Εάν παραμείνει η κατάσταση στο «βλέποντας και κάνοντας», με κύριο (αλλά «άτακτο») αιμοδότη την κρατική διαφήμιση, τότε, αντί του εξορθολογισμού, θα γίνουν άτακτες κινήσεις, από εκείνους που έχουν την δυνατότητα να παίρνουν αποφάσεις, σε ένα περιβάλλον «μη αποφάσεων».

Υ.Γ.: Τη στιγμή που το σύνολο σχεδόν των ελληνικών media καταγράφουν ζημίες, ο Εconomist ανακοίνωσε κέρδη-ρεκόρ για την οικονομική χρονιά που έληξε την 31/03/2009. Ωστόσο, προβλέπει μείωση των εσόδων του για το επόμενο διάστημα. Τέλος, να σημειωθεί, ότι ο Economist αποτελεί μια μικρή εξαίρεση στην παγκόσμια πορεία της κερδοφορίας των εντύπων, για λόγους που έχουν κατ’επανάληψη αναλυθεί…

Παγκόσμια «Φαίδρα» με Helen Mirren και τεχνολογία, σε σύγκριση με βαλκάνιες τελετές

Αξίζει να διαβάσετε το κείμενο του Economist για το πώς θα είναι η παράσταση της «Φαίδρας» του Ρακίνα από το London National Theatre, στις 25 Ιουνίου. Δεν θα έχει μόνον Helen Mirren (φωτο), αλλά και πολύ τεχνολογία… Θα είναι μια παγκόσμια παράσταση, που θα την δουν πολλοί –πολύ πέρα από το θέατρο που θα παίζεται.

Το National Theatre πειραματίζεται και παίρνει ρίσκο… Συνδυάζει μια κλασσική τραγωδία με ψηφιακή τεχνολογία. Πέρα από την βασική θεατρική σκηνή, θα δημιουργηθούν δεκάδες virtual σκηνές, για να απολαύσουν την παράσταση και πάρα πολλοί φίλοι του θεάτρου, της τραγωδίας ή της τέχνης γενικότερα, που δεν θα είχαν τη δυνατότητα να την χαρούν.

Η παράσταση θα φιλοξενηθεί και στην Επίδαυρο στις 10 και 11 Ιουλίου, όπου πιθανόν να υπάρξει συνωστισμός από κάποιους που θα θέλουν να συνδυάσουν τις γνωστές ταβέρνες της περιοχής με την ερμηνεία της Helen Mirren.

Οι ξένοι διατηρούν την παγκόσμια αίγλη του πολιτισμού, παρά τις προσπάθειές μας. Η παράσταση της «Φαίδρας» δίνει και αυτή κάποιες ιδέες για το πώς τα εγκαίνια του Μουσείου της Ακρόπολης, θα μπορούσαν να είχαν διεκδικήσει ένα παγκόσμιο κοινό, αντί να περιοριστούν σε μια «βαλκάνια» τελετή…

Νέο Μουσείο Ακρόπολης: λίγες προσωπικότητες, απουσία της παγκόσμιας Κοινότητας. Πού οφείλεται το έλλειμμα…

Ο πάντα μεθοδικός Νίκος Αναγνώστου έψαξε και κατέγραψε την ελάχιστη συζήτηση στην παγκόσμια «πλατεία» για το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης. Σύμφωνα με τα ελληνικά κανάλια (βραδινό δελτίο Mega 20/09), υποτονική ήταν και η κάλυψη από τα διεθνή Μέσα, ιδίως μετά τα εγκαίνια. Όσον αφορά στις προσωπικότητες που αποδέχτηκαν την πρόσκληση για τα εγκαίνια, έχει ήδη γίνει αποτίμηση της πολύ φτωχής παρουσίας τους. Ακόμα και αν ήταν, όμως, μεγαλύτερη η παρουσία τους, δεν θα άλλαζε ούτε σημείο από την παρακάτω διαπίστωση.

Η καμπάνια που έγινε για τα εγκαίνια είχε ένα τεράστιο έλλειμμα: αγνόησε την παγκόσμια κοινή γνώμη και –κυρίως- όλες εκείνες τις κοινότητες που είναι κοντά στον ελληνικό πολιτισμό, τις ομορφιές της χώρας μας, στην Ακρόπολη και στα απόντα γλυπτά. Η ιστορία έχει κρίνει πως ο κύριος τρόπος προσέγγισης αυτού του κοινού είναι το Διαδίκτυο και μέσα σε αυτό τα social media. Η υπόθεση έχει κριθεί! Τελεσίδικα… Είναι κατανοητό να μην το γνωρίζουν αρκετοί στην Ελλάδα, ιδίως εκείνα τα στελέχη του πολιτικού συστήματος που ασχολούνται με καθαρά εσωτερικές υποθέσεις και δεν ενημερώνονται τακτικά για τις εξελίξεις στον κόσμο, πολλές εκ των οποίων δεν μπορεί να επηρεάσει η χώρα μας.

Δύο διαφορετικοί φορείς επιχείρησαν να υποβάλουν προτάσεις τόσο στον προηγούμενο υπουργό κ. Μιχάλη Λιάπη, όσο και στον σημερινό, τον κ. Αντώνη Σαμαρά. Ήταν προφανές ότι ήδη είχαν μπει σε τροχιά ελληνοκεντρικές διαδικασίες, τέτοιας φιλοσοφίας που δεν μπορούσαν να λάβουν υπόψη της το αυτονόητο που θα έλεγε η πιο μικρή εξειδικευμένη εταιρεία της Νέας Υόρκης ή του Λονδίνου, ακόμα και του Μιλάνο. Θα ήταν χρήσιμη μια καμπάνια, που θα κινητοποιούσε ενεργούς πολίτες και όχι μόνο 4-5 Βρετανούς βουλευτές και 2-3 Αμερικάνους γερουσιαστές. Θα έβαζε στην εικόνα χιλιάδες φίλους του ελληνικού πολιτισμού, από το Σαντιάγκο της Χιλής, μέχρι το Τόκιο και τη Στοκχόλμη. Θα βοηθούσε να δημιουργηθεί μια πλατφόρμα, όπου χιλιάδες απλοί πολίτες που δεν ανέχονται την αδικία σε οποιαδήποτε μορφή της, θα έβαζαν την υπογραφή τους και θα ένωναν τη φωνή τους.

Ήδη δημιουργήθηκε αυθόρμητη κινητοποίηση με petition στο Twitter και στα άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά είναι αδιανόητο να είναι παντελώς απούσα η ελληνική Πολιτεία. Ο Jason Calacanis έκανε τα θετικά του σχόλια και προσφέρθηκε να μιλήσει σε Βρετανούς φίλους του, αλλά το πιο πιθανόν είναι ότι στο υπουργείο Πολιτισμού δεν έχουν αντιληφθεί αυτή την κίνηση, όπως και πολλές άλλες παρόμοιες, που η κάθε μια έχει πραγματική δύναμη, όχι μόνο διαδικτυακό θόρυβο. Ακόμα και ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος που δεν φημίζεται για την συμπάθειά του στο Internet, σημείωσε σε μια δήλωσή του πως θα έπρεπε να είχε αξιοποιηθεί.
Κάποιοι φίλοι, που σερφάρουν τακτικά στο Διαδίκτυο, θα έχουν αντιρρήσεις… Θα πουν να αφήσουμε τα social media μόνα τους να εκφράσουν την συμπαράστασή τους στην επιστροφή των Μαρμάρων. Πράγματι έχει μεγάλη δημοφιλία στην Ελλάδα η ουτοπική άποψη ότι τα brands (οι επιχειρήσεις, αλλά και οι χώρες , όπως η Ελλάδα) δεν έχουν θέση στην «ανεξάρτητη από συμφέροντα διαδικτυακή κοινότητα». Οι εξελίξεις δείχνουν ότι τα brands έχουν δικαίωμα, αλλά και υποχρέωση να κάνουν καμπάνιες στο Internet και τα social media. Διάλογος χωρίς τα brands, είναι ελλιπής και μόνο στην Ελλάδα μπορούμε να σκεφτόμαστε κάτι τέτοιο…

Είμαστε υπερήφανοι για το νέο Μουσείο και αυτό είναι από μόνο του θετικό γεγονός. Τα εγκαίνιά του όμως τα κάναμε ελληνοκεντρικά, με κύριο μέλημα τα εγχώρια Μέσα και την ελληνική κοινή γνώμη. Αν υπήρχε στόχευση για την παγκόσμια κοινή γνώμη, τότε το Διαδίκτυο θα ήταν μονόδρομος. Εκτός και αν θέλαμε να ακουστεί μόνο στο εσωτερικό η «μάχη» για την επάνοδο των Μαρμάρων του Παρθενώνα και δεν επιθυμούσαμε να ενοχλήσουμε στ' αλήθεια το Βρετανικό Μουσείο.

*photo via flickr*

Ηλεκτρονική διακυβέρνηση, με λαβωμένες εταιρείες πληροφορικής

Μια ματιά στους ισολογισμούς των εταιρειών πληροφορικής επιβεβαιώνει αυτό που είναι γνωστό στην αγορά: όλες σχεδόν οι εταιρείες που έχουν ως κύριο πελάτη το Δημόσιο, είναι ζημιογόνες.

Η κατάσταση αυτή είναι πιο σύνθετη απ’ όσο φαίνεται, ωστόσο υποδηλώνει το γεγονός ότι η ανάληψη έργων πληροφορικής του Δημοσίου, είναι –στο τέλος- μια ζημιογόνα δραστηριότητα για τις επιχειρήσεις. Το γεγονός ότι ορισμένοι (κυρίως πρώην) μέτοχοι συγκέντρωσαν πολύ μεγάλα προσωπικά κέρδη μέσω του Χρηματιστηρίου, αποτελεί μια πλευρά του θέματος, αλλά δεν αλλάζει το τελικό αποτέλεσμα.

Η ουσία είναι ότι το Δημόσιο δεν μπορεί να ολοκληρώσει και να λειτουργήσει έργα ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, χωρίς να έχει αντισυμβαλλόμενους που θα αναλάβουν την τεχνική ευθύνη και το επιχειρηματικό ρίσκο. Οι αντιλήψεις ότι τα έργα θα γίνουν από ομάδες δημοσίων υπαλλήλων ή εταιρείες των 2-3 ατόμων , δεν πρόκειται να βοηθήσουν.

Η χώρα θα πρέπει να κάνει τα επόμενα χρόνια επενδύσεις στον τομέα της ηλεκτρονικής διακυβέρνηση άνω των 200 εκατομμυρίων ευρώ. Όχι μόνο για να εκτελέσει κάποια καινούργια έργα, αλλά και για να κάνει λειτουργικά πολλά από όσα παραδόθηκαν την τελευταία πενταετία, αλλά -για διάφορους λόγους- δεν λειτουργούν.

Η υπόθεση είναι πολύπλοκη και θα χρειαζόταν σχέδιο. Σχέδιο που δεν υπάρχει…

*photo via flickr*

Κάτι θετικό, πέρα από την υπόθεση Μανώλη; Νέοι δημιουργοί…

Άγιος Παντελεήμονας, πυρκαγιές χωρίς ελικόπτερα, δολοφονία αστυνομικού που φύλαγε τη γυναίκα του Αγγ. Κανά, και μαζί μ’ όλα αυτά, η ατέρμονη θεατρική παράσταση του Γιάννη Μανώλη. Κάθε μέρα κάτι ανησυχητικό σκάει, σε μια κοινωνία που τρέχει εκ των υστέρων. Υπάρχει τάχα, κάτι θετικό για όσους θέλουν να ξεφύγουν από το κλίμα;

Το διήμερο του 10ου venture capital forum, αλλά και επαφές στο καθημερινό πρόγραμμα, μου έχουν δώσει την ευκαιρία να καταγράψω τον τελευταίο μήνα αρκετές νέες, καινοτομικές, δυναμικές επιχειρήσεις. Έχουν βηματισμό ανάπτυξης, φέρνουν καινούργιες αντιλήψεις, διαθέτουν στοιχεία με τα οποία μπορούν να ανανεώσουν το κουρασμένο και –σε κάποιο βαθμό- απαξιωμένο επιχειρηματικό δυναμικό της χώρας.

Νέοι, συνήθως, άνθρωποι φέρνουν καινούργιο πνεύμα, σε ένα χώρο της επιχειρηματικότητας που δυσφημίσθηκε το 1999 στη Σοφοκλέους, αλλά και μέσα από τις παρενέργειες που έφερε στην επιφάνεια η πρόσφατη οικονομική κρίση. Επιχειρούν κόντρα στο πνεύμα μιας ολόκληρης χώρας, που με την υποστήριξη του συνόλου σχεδόν των κοινοβουλευτικών κομμάτων, θεωρούν τον διορισμό στο (υπερτροφικό ) δημόσιο, ως την πιο ιερή αξία της Ελλάδας.

Στο 10ο venture capital forum μπορούσε κανείς να δει μια σειρά θέματα, αλλά και αρκετούς νέους που έχουν όρεξη να ξανοιχτούν στα νερά του επιχειρείν. Στο διήμερο συνέδριο δημιουργών του ΕΛ/ΛΑΚ, όπου είμαι στην οργανωτική επιτροπή, διαφαίνεται ότι υπάρχουν αρκετοί νέοι στη χώρα μας, που βρήκαν την διέξοδο του ελεύθερου λογισμικού, ώστε να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους, όχι στην υπαλληλία , αλλά στην παραγωγή.

Μαζί με κάποιους σοβαρούς φορείς, το knowhow.gr προετοιμάζει ένα Forum για το φθινόπωρο, ώστε να δοθεί βήμα start-ups, νεανικές/καινοτομικές επιχειρήσεις, που δίνουν δείγματα γραφής επιτυχίας. Είναι πολύ λιγότερες οι επιτυχημένες σε σχέση με όσες επιδοτούν τα κοινοτικά προγράμματα (π.χ., νεανικής και γυναικείας επιχειρηματικότητας). Ευτυχώς είναι πολύ περισσότερες, από όσες χρηματοδοτούν τα venture capital funds.

Στη διαδρομή προς το Forum του φθινοπώρου, θα έχουμε τη δυνατότητα να καταγράψουμε τέτοιες περιπτώσεις. Να αποτελέσουν τα καλά παραδείγματα για τους νέους ανθρώπους, που για την ώρα θεωρούν ως μόνη προοπτική τη σχολή της Αστυνομίας και την Παιδαγωγική Ακαδημία που εξασφαλίζουν σύντομο διορισμό.

Κροκοδείλια δάκρυα για τα πυροσβεστικά ελικόπτερα

Η Ελλάδα έχει κατά μέσον όρο τους περισσότερους αστυνομικούς και εκπαιδευτικούς από τις άλλες χώρες της Ε.Ε. Το ότι υπάρχει έλλειμμα αστυνομικών στο δρόμο και εκπαιδευτικών στα σχολεία είναι ένα διαφορετικό θέμα, πάλι οφειλόμενο στο πελατειακό κράτος και στην δύναμη των ρουσφετιών.

Να το πάρουμε, λοιπόν, απόφαση: εφόσον οι περισσότεροι σπεύδουμε να υιοθετήσουμε κάθε αίτημα για μονιμοποίηση εκτάκτων, τότε το κόστος της αμοιβής τους θα αφαιρείται από άλλες ανάγκες του κράτους. Πρόσφατα ο Λαζόπουλος, ένας από τους μεγαλύτερους λαϊκιστές αυτής της χώρας, αλλά ο πιο ταλαντούχος, υποστήριξε το δικαίωμα των εποχιακών πυροσβεστών να γίνουν μόνιμοι.

Ήδη, έχουμε πάρα πολλούς μόνιμους πυροσβέστες, οι οποίοι είναι φυσικό να εργάζονται 3-4 μήνες το χρόνο. Να τους αυξήσουμε; Ποιος θα τους πληρώσει; Αρκεί το επιχείρημα ότι έτσι μειώνεται η ανεργία;

Μέσα σε αυτό το κλίμα, δεν πρέπει να απορούμε που η χώρα αυτή τη στιγμή έχει δύο μόνο πυροσβεστικά ελικόπτερα, καθώς δεν έχουν αγοραστεί ανταλλακτικά για τα υπόλοιπα.

Σέβομαι το επιχείρημα, ότι αν μειωθεί η διαφθορά θα μείνουν χρήματα για επενδύσεις. Πράγματα, υπάρχει τέτοιο θέμα, αλλά δεν λύνει το πρόβλημα. Τα μαθηματικά λένε ότι η χώρα, που έχει σε όλους σχεδόν τους τομείς πολύ περισσότερους δημοσίους υπαλλήλους απ’ όσο στις άλλες χώρες της Ε.Ε., θα πρέπει να χωνέψει ότι το κόστος των αμοιβών είναι κεφάλαια που θα λείψουν από άλλους τομείς.

*photo via flickr*

Πέντε τάσεις στο Internet και αύξηση ζήτησης συμβουλών υγείας

Από τις πέντε εξελίξεις που γκρουπάρισαν οι άνθρωποι της Edelman, την πρώτη την γνωρίζετε, αλλά η πιο ενδιαφέρουσα είναι η τέταρτη: αυξάνονται σημαντικά οι πολίτες και οι ασθενείς, που ζητούν πληροφορίες και συμβουλές μέσω Internet. H τάση αυτή έχει παρενέργειες, καθώς δεν υπάρχει πιστοποίηση και εγγύηση για την ποιότητα των συμβουλών. Από την άλλη, όμως, η προσφυγή στο Internet αποτελεί ένα μέσον ώστε οι πολίτες να αποφύγουν το πανάκριβο και μη αντικειμενικό μονοπώλιο του ιατρικού κατεστημένου.

1. To Facebook έβγαλε προς χρήση κάποια ειδικά URLs ("vanity URLs") στους χρήστες του.

2. Το Google News άρχισε να πειραματίζεται με το να εντάσσει στα αποτελέσματα αναζητήσεων και σελίδες της Wikipedia, με αποτέλεσμα να επέρχεται ακόμα μεγαλύτερη συνέργεια μεταξύ της παραδοσιακής δημοσιογραφίας και τα κοινωνικά δίκτυα συνεργασίας.

3. Πρόσφατη μελέτη του e-Marketer στην Ιαπωνία έδειξε ότι η διείσδυση του "κινητού" Διαδικτύου φθάνει στο 83% των χρηστών κινητής τηλεφωνίας στη χώρα. Το 72% δέχονται και στέλνουν e-mail μέσω του κινητού και το 21% σερφάρει στο Internet. Η Ιαπωνία μπορεί να αποτελέσει ένα καλό δείγμα για τις παγκόσμιες τάσεις σχετικά με το mobile Internet.

4. Έρευνα στις ΗΠΑ έδειξε ότι το 61% των χρηστών του Διαδικτύου αναζητούν σε αυτό ιατρικές συμβουλές (από 25% το 2000). Μάλιστα, οι περισσότεροι (72%) νέοι 18-29 ετών είναι αυτοί που κάνουν τις περισσότερες τέτοιες αναζητήσεις, καθώς και άτομα με υψηλά οικογενειακά εισοδήματα.

5. Το Bing, η μηχανή αναζήτησης της Microsoft, κερδίζει έδαφος στον "πόλεμο" της διαδικτυακής αναζήτησης. Μελέτη της comScore έδειξε ημερήσια αύξηση του αριθμού αναζητήσεων μέσω Bing από 13,8% στο 15,5% στις ΗΠΑ. Παράλληλα, όπως αναφέρει η Wall Street Journal, η Κίνα συνεχίζει να ανοιγοκλείνει διάφορους διαδικτυακούς τόπους και social media, μεταξύ των οποίων και το Bing...

Δομικά θέματα στον τομέα των δημοσκοπήσεων

Ένας γνωστός δημοσκόπος, σε ανύποπτο χρόνο πριν τις εκλογές, και ένας πολύ γνωστός δημοσκόπος χθες, είπαν σε συζήτηση μεταξύ ολίγων ορισμένα στοιχεία που περιγράφουν το ζήτημα των μετρήσεων, υπό το φως του τι συνέβη στα exit polls. Τι είπαν, μεταξύ των άλλων;

1) Αρκετοί πελάτες των πολιτικών ερευνών πιέζουν για να παίρνουν μετρήσεις σε τιμές που είναι κάτω του κόστους.
2) Ο υπερβολικός –για τα μεγέθη της ελληνικής αγοράς- αριθμός media και ο οξύτατος ανταγωνισμός τους, έχει οδηγήσει σε ζήτηση ερευνών , πέραν των δυνατοτήτων της παραγωγής ερευνών στη χώρα μας.

(Έχουμε φθάσει μέχρι του σημείου, λένε, στα peak της αγοράς να είναι διαθέσιμος μικρότερος αριθμός ερευνητών, από αυτούς που χρειάζονται).

Τα δομικά αυτά γνωρίσματα δεν αφορούν μόνο την αγορά ερευνών, αλλά και τις συγγενείς των media και της επικοινωνίας. Με άλλα λόγια, οι ενδιαφερόμενοι ας αναζητούν τους επαγγελματίες με αρχές, που είναι διατεθειμένοι υπερασπιστούν την ποιότητα της δουλειάς τους.

Ο (και) σύμβουλος του Κ. Καραμανλή, κ. Γιάννης Λούλης, στην ιστοσελιδα του, καθώς και ο καθηγητής στατιστικής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών Γιάννης Πανάρετος στον Φοίβο Καρζή, δίνουν διαστάσεις ενός προαναγγελθέντος «ατυχήματος» για τα exit polls. Ο Γ. Λούλης έγραψε για «φιάσκο των δημοσκοπήσεων», ενώ ήδη ο Γιάννης Μαυρής της Public Issue που υπέστη επίθεση (αν και δεν έκανε exit poll), σημείωσε ότι ορισμένες επιθέσεις κατά των μετρήσεων έχουν στόχο τον περιορισμό τους κατά την προεκλογική περίοδο.

Οι ψύχραιμοι γνωρίζουν ότι υπάρχουν ορισμένες εταιρείες μετρήσεων που είναι σοβαρές και, μέσα στο πλαίσιο των δυνατοτήτων της στατιστικής, παρέχουν χρήσιμα στοιχεία. Όσοι, όμως, επιχειρούν να κάνουν τις δημοσκοπήσεις τακτικές πολιτικής διαχείρισης, ενέργειες υποκατάστασης της πολιτικής ανάλυσης ή μεθόδους άντλησης αναθέσεων, δημιουργούν τις προϋποθέσεις συνολικής αμφισβήτησης ενός χρήσιμου εργαλείου.

Πέντε σημαντικά «πράσινα» blogs

Πριν από λίγες ημέρες γιορτάστηκε η Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος και, με αφορμή τον εορτασμό της, ακούστηκαν τα γνωστά κλισέ από τους περισσότερους πολιτικούς ηγέτες, για την ανάγκη προστασίας του, κλπ. Ωστόσο, την ίδια στιγμή, περιβαλλοντικά ευαισθητοποιημένοι πολίτες «κυριαρχούν» στην μπλογκόσφαιρα, διατηρώντας ιστολόγια με σημαντική παρουσία και μεγάλη δημοφιλία. Άλλωστε, καλώς ή κακώς, χωρίς τους πολίτες, η προστασία του περιβάλλοντος είναι αδύνατη. Παρακάτω, σας παρουσιάζουμε πέντε από τα πλέον δημοφιλή και σημαντικά –για διάφορους λόγους- «πράσινα» blogs:

- Treehugger: αξιολογείται σταθερά ως το κορυφαίο περιβαλλοντικό blog, παρέχοντας ειδήσεις, συμβουλές και αναλύσεις για το περιβάλλον και την τεχνολογία. Χωρίζεται σε τρεις τομείς (Πληροφορήσου, Συζήτησε, Δράσε) και, σύμφωνα με τους Technorati, άλλοι bloggers έχουν συνδεθεί με το Treehugger περισσότερες από 36.000 φορές.

- Inhabitat: ειδικεύεται σε ζητήματα «πράσινου» design και κτιριακής ενεργειακής επάρκειας. Έχει διαδοθεί μέσω του De.li.ci.ous περισσότερες από 7.000 φορές.

- EcoGeek: ο «σπασίκλας» της οικολογίας (αυτό σημαίνει το όνομα του blog) ασχολείται αποκλειστικά με ζητήματα τεχνολογίας (…προφανώς «πράσινης»), συμπεριλαμβανομένων αυτοκινήτων, ηλεκτρονικών και σχεδιασμού κτιρίων. Απολαμβάνει υψηλής αποδοχής από τους Technorati.

- World Changing: καλεί τους αναγνώστες του να αλλάξουν αντιλήψεις και στάσεις σχετικά με τις παγκόσμιες κλιματικές αλλαγές. Ανήκει σε έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό media, που αποτελείται από δημοσιογράφους και ανθρώπους του πνεύματος και παρέχει προτάσεις για την επίλυση περιβαλλοντικών προβλημάτων, επικεντρωνόμενο σε ζητήματα τεχνολογίας.

- The Daily Green: αν και αποτελεί μια online εφημερίδα, προσφέρει προτάσεις, εργαλεία και συμβουλές για μια πιο «πράσινη» καθημερινότητα, με θεματολογία που συμπεριλαμβάνει ειδήσεις, ιδέες, ακόμα και τη μαγειρική.

*photo via flickr*

Η τραγωδία του να μην είσαι mainstream στην Ελλάδα: δύο λόγια για τον αυτισμό

Δεν μ’ αρέσει να γκρινιάζω, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα βλέπω ρόδινες καταστάσεις εκεί που συνέλληνες (και εγώ μαζί τους) καταστρέφουμε τα δικαιώματα και το περιβάλλον των παιδιών μας.

Για να το πάρω θετικά, νοιώθω μια ικανοποίηση στο ότι είπα τη γνώμη και βοηθάω με το επιτελείο μου μια συνεργάτιδα, που θέλει να αφιερώσει χρόνο και ενέργεια στα θέματα του αυτισμού. Η Μαρία δεν χρειάστηκε πολύ για να πειστεί ότι η διάθεσή της να κάνει κάτι γι’ αυτό το χώρο, που την ενδιαφέρει (και) οικογενειακά, δεν μπορεί να περιοριστεί σε μια έντυπη έκδοση.

Κι εκείνη κι εγώ ήμασταν παιδιά του τυπωμένου χαρτιού, που έχει μεράκι και μυσταγωγία. Ωστόσο, καμία υπόθεση. πλέον, δεν μπορεί να κινηθεί ερήμην του Internet και των conversational media.

Ιδού το blog που ξεκίνησε, το οποίο λογικά θα μετεξελιχθεί σε κάτι πιο σύνθετο και πολυεπίπεδο, ώστε να ανταποκριθεί στις τόσες πολλές ερωτήσεις και αγωνίες Ελλήνων που τους απασχολεί το θέμα του αυτισμού.

Σε αυτή τη συζήτηση για τα θέματα του αυτισμού, επιβεβαίωσα αυτά που έχω δει και έχω ζήσει για μια σειρά υποθέσεις στη χώρα μας: όποιος δεν είναι mainstream στην Ελλάδα, την έχει πατήσει άγρια. Η κοινωνία, για να μην τα βάζουμε μόνο με το κράτος, δεν λαμβάνει πρόνοια για τους πολίτες, που είναι κάτι διαφορετικό από εμάς τους «υγιείς», τους «τυχερούς».

Η άγρια καταπάτηση του περιβάλλοντος, η κλοπή των δημοσίων αγαθών και τα απίστευτα ποσοστά φοροδιαφυγής, όλα αυτά γίνονται με την συνενοχή αυτών που (οφείλουν να) «φυλάσσουν» τους νόμους, προκειμένου οι έχοντες να αποκτήσουν (αποκτήσουμε) περισσότερα, εις βάρος των μη εχόντων.

Το άτομο που έχει κάποια αναπηρία, ο άτυχος που θα περάσει την πόρτα της φυλακής, ο ασθενής που θα πάει σε ένα νοσοκομείο, ο «ιδιόμορφος» που έχει κάποια ιδιαίτερη επιλογή, όλοι αυτοί. εκτός από τις διακρίσεις, δεν έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες, συνδρομή και υποστήριξη που έχουν τα αντίστοιχα άτομα σε άλλες «όμοιες» χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το πελατειακό κράτος και ο χωρίς αρχές ανταγωνισμός ανάμεσα στους πολίτες έχει πριονίσει επί χρόνια κάθε έννοια αλληλεγγύης προς αυτούς που δεν είναι mainstream. Αυτό ισχύει και για τα άτομα με αυτισμό: το κράτος και η Πολιτεία δεν θέλουν να γνωρίζουν, αρνούνται να παράσχουν τα στοιχειώδη. Η κρίση κάνει αυτή τη συζήτηση πολυτέλεια, αλλά οι επιπτώσεις που σκάνε γύρω μας, δεν μας επιτρέπουν να τα αγνοήσουμε.

Λυπάμαι, που για μια ακόμα φορά, θα πω κάτι και για κάποιους επαγγελματίες «εκπροσώπους», που κάνουν αυτά τα θέματα ακόμα πιο επίπονα. Οι «εκπρόσωποι» αυτοί έχουν γίνει γνήσια τέκνα του πελατειακού κράτους, διαμεσολαβούν για να αποκτήσουν εξουσία μέσα από την διαιώνιση των προβλημάτων.

Το Internet και τα social media, προσφέρουν μια ενδιαφέρουσα δυνατότητα, για να κάνουν ζωντανά communities συνέλληνες (και μετανάστες) που έχουν κάποιο κοινό ζήτημα, ώστε να διεκδικήσουν δικαιώματα και υποστήριξη, χωρίς πολλά στρώματα «διαμεσολαβητών». Αυτή είναι η θετική πλευρά. Από το λίγο που ασχολήθηκα, κατάλαβα ότι δεν είναι μια απλή δυνατότητα. Είναι μια ευκαιρία, που μπορεί να αλλάξει αρκετά, αφού μπορεί να τρίξει τα δόντια σε όσους «ασχολούνται» με τα προβλήματα για να αυξήσουν τα προνόμιά τους.

*photo via flickr*

Υπηρεσίες υγείας πνιγμένες στη χαρτούρα και στο «χαρτί»…

Δεν είναι μόνο ελληνικό πρόβλημα, απλώς στην Ελλάδα συνδυάζεται με πολύ υψηλό κόστος και με διαφθορά. Η μηχανογράφηση των υπηρεσιών υγείας, θα δώσει δύναμη στους πολίτες και θα ενισχύσει τη διαφάνεια.

Το e-healthgr.com το μεταφέρει με ένα βίντεο που έχει και καταπληκτική μουσική…

Υπερώριμο περιβάλλον για συζήτηση περί ελεύθερου λογισμικού

Το διήμερο συνέδριο για το ελεύθερο λογισμικό (18 και 19 Ιουνίου στο Πολυτεχνείο) έρχεται σε μια ώριμη στιγμή. Τόσο διεθνώς, όσο –πιο δειλά- στην Ελλάδα, η μετά την κρίση περίοδος, αλλά και η άνθηση των social media ανεβάζουν το ενδιαφέρον για το ελεύθερο λογισμικό, ανοικτού κώδικα (ΕΛ/ΛΑΚ).

Το καινούργιο site του σχετικού φορέα στην Ελλάδα και το πρόγραμμα του διημέρου, δίνουν έναν τόνο των τάσεων στη χώρα μας. Δύο άρθρα του Economist (εδώ κι εδώ) πιστοποιούν την διεθνή ατζέντα γύρω από το θέμα, χωρίς να σημαίνει ότι πρέπει να λαμβάνουν τον Economist ως ευαγγέλιο απόψεων.

Ασφαλώς είναι ένας από τους καλύτερους «άμβωνες» σχετικά με το πώς διαμορφώνεται η agenda παγκοσμίως, αλλά όσον αφορά τις θέσεις και την πορεία του εκκρεμούς, καλό είναι να επισκεφτούμε κάποια από τα εκατοντάδες sites και blogs, που γράφουν για το ελεύθερο λογισμικό. Ακόμη πιο πρακτικό θα είναι να επισκεφτούμε το Πολυτεχνείο, στου Ζωγράφου, το διήμερο 18 και 19 Ιουνίου.

*photo via flickr*

Ιδέες για την ηλεκτρονική και την τοπική διακυβέρνηση

Το direct.gov.uk δίνει μια ωραία, πρακτική απάντηση για το μπορεί να προσφέρει μια ορθολογική προσέγγιση της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης.

Στα δικά μας, αγνοούνται οι υπηρεσίες προς τον πολίτη από έργα όπως της μηχανογράφησης της υγείας, της πολεοδομίας, κλπ, έργα για τα οποία η χώρα έχει επενδύσει δεκάδες εκατομμύρια ευρώ.

Μπορούμε να συμβάλουμε όλοι, πιέζοντας και οι πολίτες, ώστε να πάρουμε υπηρεσίες. Να πιέσουμε, καθώς η ευθύνη της καθυστέρησης και της μη απόδοσης υπηρεσιών δεν βαρύνει μόνο την κεντρική διοίκηση, αλλά –σε μικρότερο βαθμό- και άλλους πόλους.

Η ίδια ιστοσελίδα του βρετανικού δημοσίου αναφέρεται και στην τοπική ηλεκτρονική διακυβέρνηση, στην διεύθυνση info4local.gov.uk.

*photo via flickr*