Δυο ελληνικά εγχειρήματα του TEDxAthens που δεν ειναι βαλκάνια

Δυο εγχειρήματα του φετινου TEDxAthens δίνουν ένα διαφορετικό στίγμα και επιβεβαιώνουν ότι αυτή η οργάνωση θέλει να έχει ελληνική σφραγίδα και να είναι χρήσιμη σε πολίτες και κοινωνικές ομαδες που δεν ενδιαφέρονται μόνο για τις διεθνείς εξελίξεις, αλλά επιθυμούν να γίνει κάτι για εμάς, εδώ στην Ελλάδα, τώρα.
Το TEDxAthens δεν ειναι κόμμα ή πολιτική κίνηση, αλλά νοιώθει την υποχρέωση να κινείται σε μήκος κύματος που αντιλαμβάνεται τη μεγάλη κρίση, που βαθαίνει. Το εγχείρημα Challenge για τη Μάθηση και η διερεύνηση του αυριανού μοντέλου των sports της χώρας μας, ειναι δύο δράσεις που κινούνται στο ρεαλιστικό πεδίο του δικού μας περίγυρου

Challenge για τη Μάθηση

Πέρα απο τη διαμάχη των επαγγελματιών της εκπαίδευσης με το Κράτος και τη κυβέρνηση, υπάρχει ένας ολοκληρος κόσμος γονιών, εκπαιδευτικών, μαθητων, πολιτών που ενδιαφέρονται για τη  Μάθηση. Το Challenge εχει τη μορφή του διαγωνισμού, δηλ μιας διαδικασίας που έχει τη δυνατότητα να συγκεντρώσει δημιουργικές προσπάθειες προσώπων και ομάδων, που ασχολούνται με θέματα Μάθησης, Εκπαίδευσης, Παιδείας. Το Challenge επιβεβαίωσε ότι πέρα απο τις δυσκολίες που φέρνουν οι περικοπές στη δημόσια εκπαίδευση, υπάρχουν 100δες εκπαιδευτικοί, μαθητές, σπουδαστές, γονείς, που συνεχιζουν να διαθέτουν δημιουργική διάθεση. Οργανωνουν projects που επιβεβαιώνουν ότι η Μάθηση δεν ειναι μόνο  κρατική υπόθεση, ούτε μόνο ιδιωτική επένδυση. Είναι μια δημόσια αξία, που μπορεί να αναπτύσσεται μέσα απο ομαδική δουλειά, έξω απο τις απλοχεριές ή τα στενέματα του κράτους.
Στο Challenge συμμετείχαν 153 προτάσεις, που αξίζει να τις δείτε όλες μια-μια. Συμμετείχαν ομάδες μαθητών απο τα Πατήσια, δραστήριοι εκπαιδευτικοί δημόσιων σχολείων απο τη Βόρεια Ελλάδα ή τα νησιά μας.  Κάποιοι με πλούσια τεχνολογικά εργαλεία, αρκετοί άλλοι με εστίαση στο πυρήνα της Μάθησης, που δεν θα γίνει ποτέ τεχνολογικός. Οποιοι προβληματιζόμαστε για το μέλλον της εκπαίδευσης και έχουμε την αποψη ότι δεν θα ειναι μονο τυπική, αλλά και μη τυπική και social, ισχυριζόμαστε ότι το Challenge μας δείχνει σκηνές του μέλλοντός μας.
Υποψιάζομαι μάλιστα οτι το Challenge θα δεχτεί μια ισχυρή, 'γλυκιά' πίεση: επειδή  μάλλον θα μειωθεί αισθητά το ενδιαφέρον του Κράτους να οργανώνει διαδικασίες, διαγωνισμους , θεσμούς που θα αναδεικνύουν τη καινοτομία, την επινοητικότητα, τη δημιουργικότητα στην εκπαίδευση, μια εθελοντική προσπάθεια οπως το Challenge θα γίνει δέκτης του ενδιαφέροντος να διατηρηθεί ζωντανή η δραστηριότητα που δίνει την ευκαιρία σε εκπαιδευτικούς και πολίτες, μαθητές και σπουδαστές, να καταθέτουν τις ιδέες τους, να συζητούν με άλλους που έχουν αντίστοιχες αναζητήσεις, να δικτυώνονται...


Το αυριανό μοντέλο των sports

Τα κορίτσια της Εθνικής Πόλο εκτός πισίνας

Το Euro 2004 και η Αθήνα 2004 ειναι περίπου αδύνατον να έλθουν ξανά σε αυτη τη χώρα. Ολοι σχεδόν θέλουμε να χαθουν τα συμπτώματα Μάκη Ψ. και Αχιλλέα Μπ., τα οποία βεβαίως δεν ξεπετάχτηκαν μονα τους, αλλά εκολαφτηκαν χάρη στην ανάγκη κάποιων εγχώριων ελίτ να βρούν εύκολους τρόπους να παίρνουν κάλπικα  πρωταθλήματα. Αυτές οι 'ωραίες' εποχές με τις τεράστιες κρατικές επιχορηγήσεις,ειναι πλέον παρελθόν. Δεν είμαστε αφελείς, για να θεωρούμε ότι ολα τα sports θα γίνουν σαν το αφανές , αλλά με πολύ μεγάλες διεθνείς επιτυχίες water polo. Αισιοδοξούμε όμως ότι δημοφιλή αθλήματα, όπως το μπασκετ, που τώρα ειναι σε κατάρρευση, θα βρουν τις δυνάμεις ώστε να ξανασυνδεθούν με τη κοινωνία και να ζητήσουν τη στήριξη όχι απο αδικαιολόγητες χορηγίες, μα απο την αγάπη του κοινού..
Ασφαλώς θα παμε σε αλλη κλίμακα, με λιγότερες διεθνείς 'επιτυχίες', ίσως όμως κατι τετοιο θα συμβεί και στην Ισπανία και την Ιταλία.Προσγείωση...
Η ομιλία κοριτσιών απο την Εθνική ομάδα του πόλο στην εκδήλωση του TEDxAthens έγινε πραγματικότητα μετά απο πολύ προσπάθεια.. Οχι, δεν υπήρχε θεμα ναζιών απο celebrities, αλλά η μάχη που δίνουν τα κορίτσια ειναι καθημερινή, ανάμεσα σε ταξίδια στο Βελιγράδι ή τη Κύπρο για διεθνείς υποχρεώσεις. Η καθημερινή μάχη οφείλεται στο οτι οι αθλητικοί σύλλογοι δεν έχουν πλέον τα μέσα που διέθεταν κάποτε, ενώ έχουν σταματήσει τα προνόμια των διορισμών στις Ενοπλες Δυνάμεις. Οι πρωταθλητές και οι πρωταθλήτριες του σήμερα, πρέπει να δίνουν κάθε μέρα τη μάχη στη προπόνηση , αλλά και στο χώρο της δουλειάς τους, γιατι ο έρωτας με το πρωταθλητισμό σταματά κάπου στα 30-35. (Αυτά δεν ισχύουν για ποδόσφαιρο, μπασκετ, αλλά η τάση θα οδηγήσει αργά μεν, αλλά προς αυτή τη κατεύθυνση).
Η δομή και η λειτουργία των sports δεν είναι κάτι περιθωριακό, που αφορά μονο το πελατειακό κράτος, και τους προνομιούχους πρωταθλητές. Είναι βασική δραστηριότητα τοπικών κοινωνιών, μέσα απο αυτούς τους κύκλους καλλιεργούνται πρότυπα για τις νέες και τους νέους...
Να ακούσουμε την ομιλία των κοριτσιών της Εθνικής πόλο, γιατι και αυτή μας φέρνει σκηνές απο το μέλλον. Ενα μέλλον που μπορεί να μην είναι τόσο γκριζο, όσο θέλουν οι περισσότερες διηγήσεις γύρω μας